23 ธันวาคม 2547 07:06 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
แพะรับบาป
หากทบทวนหวนคิดพินิจเห็น
แสงจันทร์เป็นพยานย่านสลัว
ไม่หักเหเรรวนมิควรกลัว
ใครทำชั่วเท่านั้นจงบันทอน
ลองมองใหม่ใจซื่อถือศีลวัต
มิป้องปัดปกปิดคิดหลอกหลอน
ควรจะดูรู้แท้ให้แน่นอน
มองสะท้อนทุกมุมก่อนสุ่มเอา
คนหลายร้อยหลากพันต่างกันคิด
พึงพินิจพิจารณาอย่าว่าเขา
ความรู้สึกรักร้างเริ่มบางเบา
หรือให้เศร้าย่อยยับแพะรับบาป
ผลิใบสู่วัยกล้า
๑๖/๑๒/๒๕๔๗ ๑๖:๑๐:๑๕ น.
19 ธันวาคม 2547 07:21 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
มนต์เพลงทารก
เสียงแผดร้องก้องหูมิรู้หาย
ไร้ความหมายหม่นหมองเมื่อมองค่า
สื่อเสียงเพลงเครงเคลื่อนเหมือนทายท้า
สื่อภาษาสั่นคอนบั่นทอนจิต
เสียงเด็กน้อยคอยขานสำราญรื่น
ดุจสะอื้นร่ำให้ไร้ความคิด
ขาดสำนึกฝึกฝนจึงค้นผิด
ดังลิขิตไขว้เขวต้องเรรวน
หากเรียนรู้กู่ร้องทำนองใหม่
พึงตั้งใจเรียงร้อยค่อยคิดหวน
ฟังดนตรีคีย์ร่องคลองสำนวน
คิดทบทวนท่าทีจะดีเอย
ผลิใบสู่วัยกล้า
๑๖/๑๒/๒๕๔๗ ๐๘:๒๖:๒๘ น.
16 ธันวาคม 2547 07:19 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
นกกรงหัวจุก
หัวเช้าเช้าอย่าเฝ้านั่งเหมือนหลั่งทุกข์
นกหัวจุกเอาตั้งไว้ให้แดดส่อง
ตะวันขึ้นเดินรอดไม้ตามชายคลอง
นั่งย่อย่องยอย้องจ้องหัวจุก
เอากรงต่อล่อไว้ใกล้ปางไม้
ขึงตาข่ายข้างกรงตรงไม่พุก
พอนกติดคิดเห็นเป็นสนุก
เมียเป็นทุกข์เที่ยวกันวันทั้งวัน
ที่บ้านเราเขาจัดหัดแข่งนก
เสียงไม่ตกต้องดีกระโดดขัน
กรงงามสวยช่วยกระชับขึ้นวับมัน
ถ้วยรางวัลแม้เฉียดเกียรติยศ
ผลิใบสู่วัยกล้า
๑๓/๑๒/๒๕๔๗ ๑๓:๓๖:๒๕ น.
14 ธันวาคม 2547 07:23 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
นิยามรัก..
หากรักคือนิยามแห่งความฝัน
ทุกคืนวันดวงใจเฝ้าใฝ่หา
เหมือนก้าวเดินฝ่าทางกลางมายา
วันข้างหน้าคอยรักจักประคอง
ดวงใจดั่งฝังเพชรให้เด็ดเดี่ยว
ไม่เคยเหลียวมองหามาเป็นสอง
แค่หนึ่งใจขอรับมาจับจอง
ขอรับรองราตรีนี้มีเพื่อเธอ
เราร่วมสร้างรังรักร่วมถักสาน
ก่อตำนานผ่านพร่ำนำเสนอ
ว่าความรักของพี่มิพร่ำเพ้อ
ขอรักเธอท่วมท้นจนล้นใจ
ผลิใบสู่วัยกล้า
๑๓/๑๒/๒๕๔๗ ๑๑:๒๐:๒๖ น.
13 ธันวาคม 2547 06:49 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
แอ่วเมืองเหนือ
เมฆลอยลิ่วทิวเขาเทียมเท่าฟ้า
ดาษดื่นตาป่าดงดอยดอกไม่ไหว
แอ่วเมืองเหนือจำเริญแสนเพลินใจ
มองทางไหนเห็นรอยยิ้มปริ่มอารมณ์
ธรรมชาติสะอาดงามตามที่คิด
ดั่งนิมิตมุ่งหมายได้สุขสม
เห็นสาวน้อยโพกผ้าดวงตากลม
คิ้วดกคมครวญคำนึงถึงคนงาม
พาผ่านทางข้างถ่ำน้ำตกย้อย
ผ่านดงดอยแอ่วแม่สายสุดสยาม
นั่งรถม้าเขลางเก่าเล่าลือนาม
ยิ่งยวดยามได้ประสบพบคนดี
ดอกทองกวาวสาวเจ้ายังเยาว์วัย
งามน้ำใจจรัสเลิศประเสริฐศรี
สื่อแววตาอาลัยให้คนดี
จะจดจำครั้งนี้มิมีเลือน...
ผลิใบสู่วัยกล้า
๑๒/๑๒/๒๕๔๗ ๐๙:๕๕:๕๔ น.