9 มีนาคม 2547 07:53 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
หยดน้ำค้าง พร่างพราย ประกายวา
แต่งแต้มทา เหล่ามณี หลากสีสัน
บนสายไย แมลงมุม หลากพืชพันธุ์
ตลอดฝัน ช่ำเย็น เช่นวันใส
รับอรุณ รุ่งสาง ลางมาเยือน
ตอกย้ำเตือน เร่งเร้า เช้าวันใหม่
บนใบไม้ ยอดหญ้า พนาไพร
ทอดแดนไกล พสุทา คราตะวัน
แดดร้อนแสง แรงกล้า พาแผดเผา
เหลือเพียงเงา เลือนลาง ห่างหายกัน
แค่เวลา ล่องลอย เพียงน้อยนั้น
เทียมเท่าทัน ทักทอ พอคิดถึง
รอราตรี รุ่งราง ทางแห่งฝัน
รอตะวัน มืดดับ นับคนึง
ค่อยร้อยรวม คำฝัน เมื่อวันตรึง
หมายเด็ดดึง น้ำค้าง กลางนภา
หยดน้ำค้าง ความสดชื่น
9 มีนาคม 2547
ผลิใบสู่วัยกล้า
8 มีนาคม 2547 12:12 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
ทุกวันนี้ มีคน มักไขว่คว่า
แสวงหา วัตถุ ค่านิยม
หลงไหล เทคโนโลยี มีชื่นชม
หลงคารม กิเลส เพศฆราวาส
มนุษย์ ไม่ถือ ความถูกต้อง
จิตมัวหมอง ปองกิน สิ้นสะอาด
หลงลืม คำสอน พุทธโอวาท
เห็นฝาบาตร อนาถแท้ แค่ลางหมา
ใช้ความถูก ของตัว พิสูจน์คน
เกิดกี่หน จนใจ ไร้ศาสนา
จะเชื่อใคร ไม่เชื่อ อาตมา
เสียเวลา สอนสั่ง ไม่ฟังกัน
เห็นพระสงฆ์ จองหอง พองขนใส่
มึงเป็นใคร มองหน้า กล้าเย้ยหยั๋น
เปลี่ยนผันยุค พุทโธโลยี มีเห็นกัน
ยิ่งนับวัน เลวร้าย หมายวิบัติ
ศาสนา ลบเลื่อม เสื่อมศักดิ์ศรี
ยุคโลยี เปลี่ยนคน ปนเลือดสัตว์
ความแก่งแย่ง เบียดเบียน เวียนปฏบัติ
เร่งฝึกหัด เอาเปรียบ เหยียบพุทโธ
คบคนพาล พาลผิด บัณฑิตต่ำ
พาลเหยียบย่ำ ซ้ำแย่ จนแก่โข
มัวเมาเพศ หมดค่า ตัณหาโก้
โยนิโส มนสิการ พาลวอดวาย
คนเราอยู่ มุ่งหมาย หลายความคิด
มีชีวิต เพื่ออยู่ สู่จุดหมาย
มีสิ่งเดียว ไม่พ้น คือความตาย
การแพ้พ่าย จำไว้ เป็นบทเรียน
ลงมือทำ อย่าร่ำ แต่สัญญา
สร้างคุณค่า อย่าลืม ความพรากเพียร
อยู่เป็นคน จำไว้ อย่าเบียดเบียน
รีบเล่าเรียน ฝึกฝน ให้ตนดี
อย่าอ่อนแอ ท้อแท้ แม้หวั่นไหว
ทางแสนไกล ยังถึง พึงเห็นมี
อย่าไปเชื่อ คำคม ชมศักดิ์ศรี
เป็นคนดี ดีที่ใจ ใช่เงินทอง
แม้นทุกข์หนัก ทับถม ระทมอยู่
ให้เป็นครู เสี้ยมสอน ย้อนทดลอง
ถึงมีเงิน มากมาย เป็นก่ายกอง
อย่าจองหอง พองขน ว่าตนสูง
คน แปลว่า สับสน ปะปน รวมกัน มีมากมายหลายหน้าตา นำความแตกต่างมารวมกัน ความเข้าถึงกัน
8 มีนาคม 2547
ผลิใบสู่วัยกล้า
8 มีนาคม 2547 07:15 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
หากความรัก คือทาง แห่งความฝัน
ทุกคืนวัน ใจกู เฝ้าไฝ่หา
กูจะเดิน เหยียบย่าง ทางกามา
วันข้างหน้า แม้พาตัว ต้องมัวหมอง
อยากจะทำ ให้ตัวกู รู้สึกดี
ใจนั้นมี หนึ่งเดียว เหลียวเป็นสอง
หากใจมี สองใจ ใครครอบครอง
มีหมายปอง สองใจ ใครว่าเล่า
หนึ่งใจนั้น ก็ยิ่ง กว่าผูกพันธ์
อีกหนึ่งนั้น ทำฉัน ให้คลายเหงา
มองดวงใจ โธ่เอย หัวใจเรา
มีแต่เศร้า มีทุกข์ มีมลาย
ด้วยคาถา มนต์ขลัง หวังอาคม
ข้าต้องขอ สุขสม อารมณ์หมาย
ต้องด้วยเงิน ด้วยทอง กองรอบกาย
กูต้องได้ ตัวเธอ เป็นคู่ครอง
ตำนานเก่าที่เล่าขานสืบต่อกันมา
2 กุมภาพันธ์ 2547
ผลิใบสู่วัยกล้า
7 มีนาคม 2547 07:48 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
วันนี้ไม่มีคำกลอน แต่เอารูปมาฝากให้ดูกัน....รูปผมเองนะครับ...
http://album.keepalbum.com/?16747
5 มีนาคม 2547 07:20 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
ตัวข้านี้ ซึมซับ รับสกปรก
ดูร้างรก ไร้ค่า ชะตาขาด
คอยปกป้อง ไต่ถาม ความสะอาด
ได้แต่วาด หวังไว้ ให้ชื่นชู
เป็นขี้ริ้ว ขออยู่ เป็นเบื้องหลัง
เจ็บก็ยัง รับไหว ให้เช็ดถู
แม้นจะทุกข์ ทับถม ระทมอยู่
จะเคียงคู่ อยู่ข้าง ไม่ห่างกัน
ยอมถูกเห็น เป็นขี้ริ้ว ตัวขี้เหร่
เหมือนเสเพล ไร้ชีวิต จะคิดฝัน
จะคอยเติม กำลังใจ ให้แก่กัน
แม้นตัวฉัน ต่ำต้อย ด้อยคุณค่า
ไม่อวดอ้าง เชิดชู ดูตัวตน
อยู่อดทน รับกรรม ที่ทำมา
จะอยู่ได้ ทุกยาม ตามประสา
ไม่ลับลา เลื่อนลอย คอยตรงนี้
น้ำใจที่งดงาม ของ ผ้าขี้ริ้ว จะมีใครซักคนที่เห็นคุณค่า
4 มีนาคม 2547
ผลิใบสู่วัยกล้า
หน้าส่วนตัว
713
Lovers
0 คน เลิฟ)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
