22 กรกฎาคม 2547 09:17 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
แสงอรุณรุ่งเรืองสีเหลืองทอง
ส่องเรืองรองห้องใจให้ผวา
ถึงยามเช้าแสงส่องมองเวลา
ส่องทาบทาปลิดปลิวผิวราตรี
เสียงไก่โห่ลงคอนนอนไม่หลับ
ขึ้นเฝ้านับเวลาพาวิถี
สู่วันใหม่สดใสไร้ราคี
อากาศดีสดชื่นระรื่นใจ
อีกสายหมอกหยอกล้อเล่นล่อลม
ลอยพร่างพรหมห่มเสาต้นเงาไม้
สกุณานกการ้องคล้องฤทัย
สูดกลิ่นไอพฤกษานราธาร
เห็นหยาดเพชรเม็ดน้ำที่ลำค้าง
ระยับห่างเพริดแพรวแววขับขาน
ดาษดื่นดาป่าหญ้าที่หน้าลาน
ดอกเบ่งบานไม้งามยิ่งทรามวัย
๒๒/๐๗/๒๕๔๗ ๐๘:๔๙:๐๙ น.
20 กรกฎาคม 2547 11:12 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
เจ้าว่าไรคำเก่าเงาไม่มี
บัดเดี๋ยวนี้มีเหลือให้เชื่อไหม
คำเจ้าพูดจากปากฝากให้ใคร
เป็นกระไรลบหรือคือคำคน
มาตั้งเชี้ยนเหี้ยนหมากให้มากความ
กูจะถามไถ่มึงอย่าพึ่งสน
ใครเล่าคนนำความตามที่บ่น
ให้ล่วงหล่นถึงหูผู้ประสงค์
ผัวกูดอกไม่ว่าหาใช่ไม่
ยิ่งกระไรหูอื้อบื้อเสียงหลง
ต่อนี้ไปไอ้มึงก้อต้องคง
มากล่าวลงแก่กูก่อนหูท่าน
เอาเถอะตะบันกันดีกว่า
วานหยิบหน้าหมากเต็มเล็มดูผ่าน
ฟันกระไรไม่เหมือนเมื่อวันวาน
หนังเหี่ยวยานยืดย่นพ่นพึมพำ
๒๐/๐๗/๒๕๔๗ ๑๐:๔๔:๑๔ น.
16 กรกฎาคม 2547 13:41 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
แสนดีใจที่ได้รู้จักกัน ผลิใบสู่วัยกล้า
ตั้งแต่วันแรกเจอ..ถึงวันนี้ นางสาวใบไม้
เหมือนหัวใจใกล้กันทุกที ผลิใบสู่วัยกล้า
..เป็นเวลาที่มี..ฉันและเธอ.. นางสาวใบไม้
ความรู้สึกอบอุ่นเหมือนคุ้นเคย ผลิใบสู่วัยกล้า
ไม่ละเลยมอบใจ...ให้เสมอ นางสาวใบไม้
เหมือนนางสาวใบไม้ที่ได้เจอ ผลิใบสู่วัยกล้า
...มาพบเจอ..ในวันที่..ได้ผลิใบ นางสาวใบไม้
ช่วงเวลานาทีช่างมีสุข ผลิใบสู่วัยกล้า
ทิ้งความทุกข์ห่างหายไม่กรายใกล้ นางสาวใบไม้
คงคิดถึงถามหาเวลาไกล ผลิใบสู่วัยกล้า
นานเท่าไรไม่ลืมวันขอสัญญา นางสาวใบไม้
ต่อแต่นี้มีเราเข้าใจกัน ผลิใบสู่วัยกล้า
คือผูกพัน..คืออาทรและห่วงหา นางสาวใบไม้
เราจะรักรักกลายสุดปลายฟ้า ผลิใบสู่วัยกล้า
..ตลอดเวลา..นับแต่วันนี้ไป นางสาวใบไม้
คำสัญญามั่นคงอย่าหลงลืม ผลิใบสู่วัยกล้า
เคยปลาบปลื้มในใจ..สักเพียงไหน นางสาวใบไม้
ดังแสงทองรองเรืองเนื่องวันใหม่ ผลิใบสู่วัยกล้า
คือไมตรีจากใจ..ทั้งสองดวง นางสาวใบไม้
16 กรกฎาคม 2547 06:42 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
ในหนึ่งวันนั้นนะหรือคือใจหมาย
มิเดียวดายอาดูรสูญสิ้นหวัง
ทั้งทิวา-ราตรีใจนี้ยัง
ห่วงคนหลังจะรอคอยและน้อยใจ
ยามทิวาลืมตาตื่นชื่นในรัก
ใจแน่นหนักคิดถึงซึ้งกว่าไหน
ทั้งทิวามีคิดถึงตรึงทรวงใน
มอบให้ใครหนึ่งคนค้นหามัน
ไม่คิดเปลี่ยนแปรผันมั่นคงนัก
อยู่ด้วยรักด้วยใจที่ใฝ่ฝัน
สักวันหนึ่งคงพบหน้าคนสำคัญ
ของใจฉันเฝ้ารอต่อเวลา พี่ดอกแก้ว 15 กรกฎาคม 2547
จะกี่เดือนกี่วันพันพอศอ
รอแล้วรอรอเร่าเจ้ามาหา
คงยังคอยคอยรักจะกลับมา
ดั่งวาจาว่าจากพรากเพื่อพบ
รุ่งอรุณอุ่นไอในดวงจิต
เฝ้านิมิตคิดหาเคยคราซบ
จะมั่นคงตราบสิ้นดินไม่กลบ
จะไม่หลบหลีกเร้นเช่นความหลัง
ตราบวันนี้วันไหนวันข้างหน้า
อันตัวข้าขอปลื้มไม่ลืมหลัง
อีกจะขอรอรักมาประทัง
จะปลูกฝังรากลึกผนึกสาน ผลิใบสู่วัยกล้า 15 กรกฎาคม 2547
วันนี้ขอขอบคุณ อาจารย์บุษกร เมธางกูร ที่มาร่วมเขียนกลอน ผมได้แบ่งเอาไว้ลงรวมแล้วครับ เพราะอาจารย์แต่งให้ผมเยอะจึงแบ่งมาลงไว้นี่บ้างก่อน ดีใจครับแล้วก็รู้สึกเป็นเกียรติที่ได้ร่วมผลงานกับฝีมือระดับอาจารย์ ขอบคุณสำหรับหนังสือที่มีคุณค่ายิ่ง ขอให้มีความสุขนะครับ
15 กรกฎาคม 2547 07:11 น.
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 แล้วนะครับที่ผมจะพยายามจะรวบรวมให้ทุกท่านได้ร่วมกันเขียนกลอน ครั้งนี้ผมจะใช้ชื่อกลอนว่า ขอมอบใจให้กับไทยโพเอ็ม....? เพราะอยากให้เราทุกคนได้พูดอะไรกับไทยโพเอ็มผ่านบทกลอนบ้าง และหวังว่าท่านคงให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีนะครับ
หลังจากที่ผมเหน็ดเหนื่อยกับงานมานาน ไม่คอยมีเวลา บางวันก็อาจไม่ได้เข้าบ้านของเราเลย แต่ก็ไม่ลืมกันอยู่แล้ว ยังไงวันนี้ ผมขอทำอะไรเพื่อไทยโพเอ็มและเพื่อพี่น้องบ้าง ผมอยากให้งานชุดนี้ออกมาสมบูรณ์กว่าชุดที่แล้ว คงต้องใช้เวลารอซักหน่อยนะครับ....
ถักสายใยร้อยรัดมัดรวมกัน
ขอยืนยันตั้งมั่นไม่หวั่นไหว
ศูนย์รวมริ้วเรื่องราวสกาวใจ
รวมฤทัยหลายหลากมากหลายที่
จะกอบเก็บมัดรวมแล้วสวมไว้
ด้วยเยื่อใยบางบางสว่างสี
จะปกป้องคุ้มภัยในราคี
เก็บดีดีดวงใจให้รวมกัน
หน้าส่วนตัว
1003
Lovers
0 คน เลิฟ)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
