17 กรกฎาคม 2552 05:17 น.
ผมชื่อโจ้
--------
๑.ไม่ดีงามหัวใจอะไรดอก
ชีวิตมีแต่พอกแต่พูนเศร้า
ทุกเวลาแต่ละวันไม่บรรเทา
เชิญความเหงาความหงอยทยอยมา
๒.ไม่มีเพลงบทไหนจะไพเราะ
เท่ากับเสียงเสนาะก้องกล่อมหล้า
เท่ากับเพลงความรักอันร้างรา
พัดเริดร้างห่างฟ้าน้ำตาตรม
๓.เสมือนเพลงทำนองของความรัก
สดับโสติจมปลักความขื่นขม
เพลงของเราร้องโดยความระทม
ร้องล่องมาตามสายลมร้าวฤดี
๔.ไม่งดงามชีวิตอะไรหรอก
มองดอกไม้สีสวย ไม่มีสี
มองทอดทางร้างเธอ ในปัถพี
ไม่เห็นมี ว่างไร้ไม่มีเธอ
๕.ได้แต่เพียงแค่คิดคำคะนึง
พอรำลึกนึกถึงเสมอเสมอ
ทวนทรงจำพร่ำแกล้มความละเมอ
ให้กลมกลืนความเพ้อร้องรำพัน
๖.เท่ากับเพลงคำร้องของความเศร้า
ร้องโหยหาความเหงาต่างความฝัน
ต่างจิบรินน้ำตาต่างน้ำจัณฑ์
แต่ละวันทุกวันไม่บรรเทา
๗.ไม่เคยมีวันใดจะไม่ทุกข์
อิ่มน้ำตาคลุกข้าวเคล้าความเหงา
ไม่เคยมีเพลงใดประโลมเรา
เท่ากับเพลงความเศร้าเร้าระทม
๘.ไม่มีฟ้าดาริการะยับระยิบ
ไม่มีทิพย์วิมานม่านฟ้าห่ม
ไม่มีจันทร์เดือนเพ็ญโพยมพรม
มีแต่ฉมเฉาร้างกลางเดือนแรม
๙.ไม่มีเธอก็เท่าการตายซาก
เสมือนดาวจากพรากจันทร์ดวงแจ่ม
ไม่มีเธอไม่มีจันทร์วะวับแวว
ส่องแต้มฟ้ายิ้มแย้มกำลังใจ
๑๐.ได้โปรดเธอ โปรดสักครั้ง
ได้โปรดเผื่อความหวังจะได้ไหม
สักครั้ง โปรดเถิดได้อาลัย
ยังอยู่กับฉันใช่ไหมความรัก?
---------
ได้โปรด.....นะครับที่รัก
9 กรกฎาคม 2552 15:40 น.
ผมชื่อโจ้
อุทิศถึงผู้ป่วยวัดพระบาทน้ำพุ
------------------
๐มีแต่ลมแผ่วเบาสูดเข้าออก
เสมือนลมกระฉอกกระเซ็นกระสาย
ลมซึ่งพอหยัดหวังซังกะตาย
ลมผ่องถ่ายชีวิตอนิจจัง
๐ลมไม่เคยเนาเที่ยงทางนิรันดร์
ลมเคยเป่าความฝันก็จมฝัง
ลมที่ผ่อนหายใจไร้พลัง
ลมที่หยั่งร้อยรัดอนัตตา
๐มีแต่ลมแผ่วเบาสูดเข้าออก
ลมซึ่งหยอกสังขารต่อพรรษา
ลมระรวยระรินลมชินชา
ต่อฟ้า ต่อดินกรวดหินทราย
๐ลมชีวิต ลอยพิษมาลอยแพ
ลมลมแล้งแล้ง แลไร้จุดหมาย
รอร่างไร้ลม ลอยละลาย
กลับกลายเป็นดินจุลินทรีย์
๐เป็นลมแห่งทุกขเวทนา
ลมซึ่งแบ่งภาคหน้า กับภาคนี้
ภาคมนุษย์ กับภาคอเวจี
หรือภาคมโหรีสวรรยา
๐เป็นลมแห่งกรรมตัวชำระ
ลมแห่งสารัตถะจะอรรถา
ลมชี้ต้น ชี้ปลาย ชี้ชาตา
ลมลาหล้า สุคติจุติใด
๐เป็นลมวาระของมนุษย์
เป็นลมบริสุทธิ์สะอาดใส
เป็นลมเปื้อนดำคล้ำคราบไคล
ก็เป็นไปในกรรมธรรมดา
๐เป็นไปในลมหายใจ
สิ้นลมก็พัดไกวไปภาคหน้า
เห่กล่อมดวงกมลมาลา
เพียงหลับตา ก็หมดสิ้นอายุกรรม
-------
ผมชื่อโจ้
9/7/2552
4 กรกฎาคม 2552 10:40 น.
ผมชื่อโจ้
อุทิศถึงข้าพเจ้าเอง
---------
๑.จะอยู่จะไปในความคิด
นั่นก็คือ ทิศทางไปข้างหน้า
ระหว่างทาง จะไปจะมา
แม้อ้างว้างมืดฟ้ามัวดิน
๒.จะอยู่ในใจในคำนึง
ในค่ำจนถึงเช้าถวิล
ในวันเวลาเป็นอาจิณ
ยินดีเจ็บปวดตลอดไป
๓.รู้สึกถึงความเจ็บแปลบ
เจ็บแบบน้ำตาพร่าไหล
เจ็บทั้ง จะเจ็บจำในใจ
เจ็บได้ เท่าที่ความทรงจำ
๔.ที่บอกจะเจ็บจำในใจ
ตลอดศกอสงไขยฉนำ
ระลึกชาติตายเกิดเวียนกรรม
หากจำ ก็ยังเจ็บอยู่ในใจ
๕.จะอยู่จะไปในความคิด
นั่นก็คือ ทิศทางการร้องไห้
เส้นทางเสมือนฟางสุมไฟ
มอดไหม้ความสุขม้วยมลาย
-
---
ผมชื่อโจ้
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟผมชื่อโจ้
หน้าส่วนตัว
1174
