กูคือกวี

ผมชื่อโจ้

รักจะกล่าวอย่างนี้ต่อไป 
รักจะฝันร้องไห้กับความฝัน
เลือกจะรักเป็นทาสของกันและกัน 
ระหว่างวันต่อวันจะเป็นกวี

กวีกูพินิจเพียรนั่งเขียนคิด
เพ่งชีวิตพูดถึงค่าในหน้าที่
มีสมองมันกลัดสันทัดดี
ช!ี้ สำนวนถ้อยถนัดว่าปรัชญา

กวีกูมุมานะขะมักเขม้น
เค้นสมองมองสัมคมให้มีค่า
ขมีขมันอ่านเนื้อคำตำรา
เขียนภาษาวรรณกรรมฉนำกาล

กวีกูผลิตผลของพลโลก
ร่วมโศลก เศร้า ซึ้ง หัวเราะร่าน
กรองวิถีรอยสังคมอุดมการณ์
กระเทาะเปลือกวิญญาณสันดานมนุษย์

กวีกูผ่านปากการาคาถูก
ผ่านริ้วหน้าโหนกหนูกกระดูกผุด
ผ่านกรอบแว่นดวงตาพร่าชำรุด
เป็นชิ้นงานสูงสุดของชีวิต

กวีกูอุตสาหะพยักเพยิด
สัพยอกหลอกเชิดเป็นบัณฑิต
สะพายย่ามเหย้าสยามไปตามทิศ
สถาปนาเอกสิทธิ์ ชีวิตกู

กูคือกวี
(แล้ว) กวี คือ ใคร