5 มีนาคม 2549 18:52 น.
ผกากรอง
กังหันใบตาล ปักแฮนด์จักรยาน
หมุนตามติ้วติ้ว โลดลิ่วเริงไล่
คล้องเป้ติดหลัง ทะมัดทะแมง
ก่อนแสงแดดจ้า มุ่งป่าดอกไม้
สองเท้าถีบปั่น สองล้อรุดหน้า
ผองเพื่อนที่มา สนุกสุขใจ
ขรุขระบางตอน กระดอนระเดก
โหวกเหวกตะโกน โน่นนี่ที่ไหน
ป่าดอกไม้สวย ลัดห้วยตัดเนิน
อีกไม่ไกลเกิน บางคนเคยไป
ตามมาตามมา จะพาไปดู
พวกเราเรียนรู้ เธอก็เรียนได้
อยู่นอกหนังสือ หรือในหนังสือ
แค่อ่านหนังสือ ไม่พอใช่ไหม
ประสบการณ์ตรง ประสบพบจริง
จะเผยความจริง ยิ่งกว่าเข้าใจ
เอ้านั่นคันหน้า ทำท่าวอกแวก
รถเสียหลักแถก ล้มข้างโคนไม้
คนขี่กระดอน ลงนอนคลุกฝุ่น
เพื่อนชุลมุน จอดรถเร็วไว
ต่างช่วยกันดู ทั้งรถทั้งคน
แค่ลุกปัดก้น คนสบายใจ
รถมีปัญหา บังโคลนหน้าบิด
จนติดขัดล้อ ขี่ต่อไม่ได้
กิ่งไม้ชายป่า ช่วยหามางัด
มาดัดบังโคลน กันอยู่ครู่ใหญ่
ร่วมแรงแข็งขัน ฝันฝ่าอุปสรรค
ตระหนักน้ำมิตร น้ำจิตน้ำใจ
พอรถขี่ได้ ก็ไปกันต่อ
ไม่เหนื่อยเลยหนอ แม้เหงื่อจะไหล
ก็สบายใจ ไม่แค่คิดผิด
ไม่แต่สักนิด จิตใจดีงาม...
5 มีนาคม 2549 18:34 น.
ผกากรอง
วันนี้แสนสำราญบานใจ
เลือกเก็บดอกไม้ที่หอมหวน
จำปีกลิ่นตลบอบอวน
ลำดวนชวนชื่นระรื่นใจ
พิกุลจะกรองอุบะห้อย
มะลิจะร้อยเป็นสร้อยใส่
จะทำบุหงาสุมาลัย
วางไว้ข้างในที่ไสยา
ลันทมชมชื่นระรื่นแล้ว
ดอกแก้วกระถินถวิลหา
กล้วยไม้สายสร้อยร้อยมาลา
ประดับเกษาหาใดเทียม
ปทุมดอกบัวถวายพระ
ภาระหน้าที่มีตระเตรียม
กระดังงาลนไฟจนไหม้เกรียม
มีจอบเสียมตระเตรียมทั่วหน้ากัน...
5 มีนาคม 2549 18:13 น.
ผกากรอง
เช้าวันอาทิตย์นี้ดีที่สุด
ทุคนหยุดอยู่บ้านกันพร้อมหน้า
ทั้งพ่อแม่พี่ชายและยายตา
มีเวลาอยู่ด้วยกันในวันนี้
แม่กับยายเจ้าประจำทำอาหาร
ทั้งคาวหวานอิ่มอร่อยไม่ถอยหนี
ตากับพ่ออยู่หลังบ้านงานมากมี
พรวนดินในแปลงที่ทำสวนครัว
ฉันกับพี่ตามถนัดช่วยจัดบ้าน
ถือเป็นงานยิ่งใหญ่ไม่ปวดหัว
ปัดกวาดถูทุกห้องไม่หมองมัว
สะอาดทั่วสวยทุกที่ฝีมือใคร
เสียงยายเรียกเมื่อกับข้าวมื้อเช้าเสร็จ
เห็นจานเด็ดแล้วชวนให้น้ำลายไหล
แม่ปูเสื่อทุกคนพร้อมล้อมวงไว
ต่างอิ่มท้องอิ่มใจในบ้านเรา...
4 มีนาคม 2549 18:22 น.
ผกากรอง
ลิงเล่นละคร
วานรหน้าขาว
อุ้มผลมะพร้าว
ลูกเท่าฟุตบอล
เล่นเป็นทหาร
ชำนาญยิงศร
อยู่ในนคร
เดือดร้อนกันดาร
เล่นเป็นแม่ค้า
ช่างน่าสงสาร
เร่ขายน้ำตาล
คนพาลรังแก
เล่นเป็นพยาบาล
จัดการดูแล
อาหารเผื่อแผ่
คอยแก้กังวล
เด็กเด็กดูลิง
เก่งจริงลิงซน
เราอาจฝึกฝน
เหมือนคนทั่วไป
พิกุลดอกน้อย
มาร้อยสวมให้
ลิงต่างดีใจ
ที่ได้รางวัล...
4 มีนาคม 2549 18:06 น.
ผกากรอง
ดูแลเอาใจใส่ ให้ดอกใบสะพรั่งงาม
เวลาก็ผันผ่าน ครบสองเดือนตามวจี
ลูกๆทั้งเก้าคน ปลื้มกมลต่างเปรมปรีดิ์
ปลูกพืชได้ผลดี สมควรที่ได้รางวัล
ส่วนลูกคนสุดท้อง แสนเศร้าหมองสุดโศกศัลย์
แม้หมั่นเพียรทุกวัน เฝ้ารดน้ำคอยดูแล
เมล็ดของพืชพันธุ์ กระไรนั่นช่างเชือนแช
ไม่แตกกิ่งใบแผ่ ไม่งอกมาแต่อย่างใด
ถึงวันคัดเลือกแล้ว ลูกตั้งแถวถือต้นไม้
เศรษฐีเดินดูไป ด้วยสีหน้าไม่ยินดี
ตรวจตราถึงปลายแถว หยุดยืนแล้วยิ้มเปรมปรีดิ์
ลูกชายคนเล็กนี้ ไม่มีต้นแต่อย่างใด
มีแต่เมล็ดพันธุ์ ที่จัดสรรมอบให้ไว้
ลูกนั้นดูเศร้าใจ น้ำตาไหลขอโทษพลัน
ขอพ่อโปรดอภัย แม้ลูกได้เพียรขยัน
รดน้ำอยู่ทุกวัน พืชไม่งอกดอกไม่งาม
พ่อกลับไม่ถือโทษ ไม่ถือโกรธอย่าเกรงขาม
เพราะเจ้าพยายาม ทำให้พ่อนั้นภูมิใจ
ส่วนลูกอีกเก้าคน สุดฉงนเหตุไฉน
เรื่องราวนั้นอย่างไร พลิกกลับไปเป็นเช่นนี้
พ่อจึงแถลงไข ให้แจ้งใจอย่างถ้วนถี่
เมล็ดพืชที่เจ้ามี ไม่มีวันผลิดอกใบ
เพราะพ่อคั่วสุกแล้ว นะลูกแก้วจงเข้าใจ
พ่อสิควรสงสัย ว่าเหตุใดมันงอกงาม
น้องเล็กของเจ้านี้ จิตใจดีอย่าเหยียดหยาม
แบบอย่างน่าทำตาม เขามีความซื่อสัตย์ไง
พ่อจักขอสอนสั่ง ลูกจงฟังอย่างตั้งใจ
ไม่มีสมบัติใด มีค่ากว่าความซื่อตรง...
หน้าส่วนตัว
1856
