12 มีนาคม 2547 16:08 น.
ป๋อมแป๋ม(ลาวยโส)
ถึงแม้จะมีใครหลายร้อยคน
ที่พร่ำบ่นถึงเรื่องราวของฉัน
อาจมองว่าดีและร้ายแตกต่างกัน
รู้ไหมเศษเสี้ยวของร้อยคนนั้น
ไม่คุ้นเคยในความเป็นฉันเลย
+
แล้วทำไหมเธอคนที่เคยสัมผัส
ถึงเชื่อได้แค่ น้ำลาย คนเหล่านั้น
คำทุกคำที่เอ่ยออกมาจากใจกัน
ก็คงไม่มีสาระสำคัญสำหรับเธอ
+
น้ำลายของคำน้ำเน่า
คงวัดไม่ได้กับความซื่อสัตย์จากฉัน
แต่วัดได้กับความรู้สึกของเธอคนผูกพัน
จนทำให้เราต้องยุติที่คำว่า เลิกรา
..
12 มีนาคม 2547 11:00 น.
ป๋อมแป๋ม(ลาวยโส)
น้ำลาย
ถึงแม้จะมีใครหลายร้อยคน
ที่พร่ำบ่นถึงเรื่องราวของฉัน
อาจมองว่าดีและร้ายแตกต่างกัน
รู้ไหมเศษเสี้ยวของร้อยคนนั้น
ไม่คุ้นเคยในความเป็นฉันเลย
+
แล้วทำไหมเธอคนที่เคยสัมผัส
ถึงเชื่อได้แค่ น้ำลาย คนเหล่านั้น
คำทุกคำที่เอ่ยออกมาจากใจกัน
ก็คงไม่มีสาระสำคัญสำหรับเธอ
+
น้ำลายของคำน้ำเน่า
คงวัดไม่ได้กับความซื่อสัตย์จากฉัน
แต่วัดได้กับความรู้สึกของเธอคนผูกพัน
จนทำให้เราต้องยุติที่คำว่า เลิกรา
..
10 มีนาคม 2547 13:19 น.
ป๋อมแป๋ม(ลาวยโส)
นั่งรถมาไกลจนเหนื่อย
เมื่อยเมื่อย ออกอย่างนี้
คงไม่ต้องบอกนะคนดี
ว่าฉันคนนี้ ทำเพื่อใคร
ดูซิ เงาใครในดวงตาฉัน
ที่ได้ทั้งหมดของความผูกพัน
พร้อมหัวใจซ้ำ ซ้ำ ที่ตั้งใจหอบมา
รับเอาไปรับไว้ความจริงใจ จากฉัน
แม้ไม่อาจเป็นที่หนึ่งของ วันวาน
แค่เป็นคนของปัจจุบัน ก็พอ
หน้าส่วนตัว
1012
