24 ธันวาคม 2546 18:58 น.
ป๋อมแป๋ม(ลาวยโส)
หยิบโทรศัพท์เครื่องเก่า
โทรหาใครคนเก่า..ที่ห่วงหา
เสียงคุ้นเคยที่เปรยมา
บ่งบอกถึงค่าความรักความห่วงใย
หยิบโทรศัพท์เครื่องเดิม
โทรหาใครคนเดิมที่คิดถึง
แต่เสียงคุ้นเคยของคนเดิม
กับไม่ลึกซึ้ง...
บ่งบอกถึงหมดค่าความเป็นเรา
หยิบโทรศัพท์เครื่องเดิม
เพื่อติดต่อคนดีให้เปิดสาย
อยากบอกคนดีให้ฟังข้อความฝากไว้
เผื่อเตือนใจให้คนดีกลับมา
19 ธันวาคม 2546 18:29 น.
ป๋อมแป๋ม(ลาวยโส)
อากาศ หนาว หนาว แบบนี้
คิดถึง คนดีรู้ไหม
อากาศ หนาว หนาว จับใจ
คิดถึง อุ่นไอจากคนดี
อากาศ หนาว หนาว อย่างนี้
นึกถึง คนดีได้ไหม
อากาศ หนาว หนาว น้ำแข็งเกาะใจ
ถ้ากุมมือคนดีผิงไฟ
ใจคงละลาย
18 ธันวาคม 2546 18:56 น.
ป๋อมแป๋ม(ลาวยโส)
อยากบอกเธอจัง
ว่า หึง
อยากบอกเธอจัง
ว่า หวง
อยากบอกเธอจัง
ว่า ห่วง
อยากบอกเธอจัง
ว่าฉันทั้ง ขี้หึง ขี้หวง ขี้ห่วง
กลัวใคร..ใคร
เค้าคว้าใจเธอไปครอง...
15 ธันวาคม 2546 17:35 น.
ป๋อมแป๋ม(ลาวยโส)
ทุกวันนี้ยังคงรู้สึกดีดี
กับเธอเสมอ
แม้เรื่องราวระหว่างเรา
จะลบล้างห่างไกล
แทบไม่พบเจอ
แต่ก็หวังให้ความบังเอิญ
เกิดขึ้นระหว่างเรา
+
แล้วทุกทุกวันก็เลยผ่าน
ความบังเอิญก็ทำให้พบพาน
กันจนได้
ระหว่างเธอและฉัน
ก็แค่คนที่ผ่านมาแล้วผ่านไป
ถึงบังเอิญอย่างไร
ก็ไร้วันเวลาให้หวนคืน
20 พฤศจิกายน 2546 14:58 น.
ป๋อมแป๋ม(ลาวยโส)
มิอาจยอมรับในความเป็นฉัน
อยากให้เป็นอย่างนั้น
เป็นอย่างนี้
ปั้นแต่งความรู้สึกนึกคิด ของตัวเองที่มี
ให้ฉันเป็นอย่างนี้ อย่างนั้นดังใจ
มิอาจยอมรับในความเป็นฉัน
เราสองคนคงไปด้วยกันไม่ได้
เมื่อหนึ่งคนชอบเปลี่ยนแปลง
เอาแต่ใจ
แต่อีกคนหนึ่งใจไม่เปลี่ยนแปลง
....