24 พฤศจิกายน 2552 08:27 น.

แสงตะเกียงดวงน้อยส่องนำทาง

ป๋อง สหายปุถุชน

แสงตะเกียงดวงน้อยค่อยๆสว่าง			
ใสกระจ่างสว่างใสวในใจเรา			
กับแสงที่ส่องผ่านเป็นม่านเงา			
ยังมีเราพร้อมลูกเมียอยู่เคียงกาย			
			
โอ้ชีวิตคนจนทนลำบาก			
ต้องจำพรากเพื่อนมีก็หนีหาย			
เหลือคนรักอยู่ๆมากลับกลาย			
ต้องฝันร้ายไม่น่าทำนะคนดี			
			
แต่ยังมีแสงตะเกียงส่องนำทาง			
มีหลุมพรางเดินเลี่ยงเบี่ยงหลบหนี			
แล้ววันหนึ่งกำลังใจที่เคยมี			
ต้องมาลี้เมื่อคนรักเดินจากไป			
			
เงาตะเกียงที่ส่องผ่านบ้านข้างฝา			
ไม่มีเงาน้องยาเจ้าจากไกล			
มีเพียงเงาลูกกอดเข่าน้ำตาไหล			
แม่ใจร้ายทิ้งลูกไปไม่กลับคืน			
			
ทุกค่ำคืนพี่ต้องฝืนตื่นหลับฝัน			
ทรมานเจ็บปวดร้าวเราต้องฝืน			
ยามค่ำคืนน้ำตาตกทนกล้ำกลืน			
จำต้องฝืนห่วงลูกน้อยคอยอยู่นา			
			
มองตะเกียงดวงน้อยค่อยๆดับ			
ทุกท่านครับผมจบลงตรงนี้หนา			
ถ้าเมื่อไหร่ยังพอได้มีเวลา			
แล้วจะหาเรื่องใหม่บรรยายเอย....			
				
22 พฤศจิกายน 2552 15:34 น.

สหายน้ำเมา

ป๋อง สหายปุถุชน

เมาเหล้าขาวเหล้าป่ายาดองโหล			
เพื่อนไฮโซจิบวิสกี้ดีเหลือหลาย			
บ้างดืมเหล้าดื่มเบียร์บ้างจิบวาย			
ตอนสายสายเช้ายันบ่ายได้ดื่มกิน			
			
เมาสนุกลืมความทุกข์ได้จุนเจือ			
ตังพอเหลือตั้งวงเหล้าอยากเมาริน			
บางคนเมานึกถึงคราวมากหนี้สิน			
น้ำตารินไหลไม่หยุดดุจข่มเหง			
			
บางคนเมาชอบร้องรำพร่ำกันไป			
บรรยากาศพอไปได้ใจนักเลง			
บางคนเมาชอบทำซ่าเหมือนโซดาหยด			
บางคนซดแล้วบ่นพร่ำรำครานเหลือ			
			
เพื่อนบางคนเมาทะลึ่งจึงมีเรื่อง			
ชอบชำเรืองเด็กสาวๆคราวลูกหลาน			
บ้างเมาแล้วแฝะลูกเมียเสียสันดาน			
เมาอันตพาลชอบหาเรื่องเคืองขุ่นใจ			
			
เมาไม่พูดน้ำลายบูดก็มีถม			
เมาแล้วชมนายอย่างนี้ดีเหลือหลาย			
บ้างก็ว่าผมรักพี่ดั่งนิยาย			
แล้วสุดท้ายผมรักสหายทุกๆคน			
				
22 พฤศจิกายน 2552 15:23 น.

สายลมโชยมาคราไกล้ค่ำ

ป๋อง สหายปุถุชน

ลมทะเลโชยมาคราไกล้ค่ำ			
อยู่ริมน้ำท้องฟ้าพาแจ่มใส			
ดูอาทิตย์ค่อยๆดับลับหายไป			
แสงแดงใหญ่ลับหายไปในธารา			
			
มองยอดพร้าวมีความเหงาเข้าไถ่ถาม			
สายลมยามค่ำพัดไปให้โหยหา			
ริมทะเลมีแสงเดือนเกลื่อนนภา			
ในมหาแสงจันทร์ส่องผ่องคืนเพ็ญ			
			
เรือประมงคงลอยอยู่ที่ริมฝั่ง			
เกลียวคลื่นยังไม่อ่อนล้าพาทุกข์เข็น			
คลื่นซัดฝั่งดังเซ็งซ่าน้ำกระเซ็น			
ริมฝั่งเห็นแสงไฟวัวดับติดหาย			
			
เรือลำน้อยล่องลอยไกลในทะเล			
คลื่นลมเห่เร่ร่อนไปไร้จุดหมาย			
ฟังคลื่นลมซัดเข้าฝั่งดังนิยาย			
เรือจ่ำพายออกหาปลาคราค่ำคืน			
				
20 พฤศจิกายน 2552 15:44 น.

มวลดอกไม้มวลชนคนอาสา

ป๋อง สหายปุถุชน

เขียวชอุ่มชุ่มฉ่ำน้ำยามหน้าฝน			
มวลดอกไม้มวลชนคนอาสา			
ก้าวย่างเดินด้นคิดค้นช่วยพัฒนา			
แดนพงป่าที่ค้นแคล้นแดนยากจน			
			
เด็กชาวดอยคอยอยู่ป่าหาให้เขา			
เรามีข้าวเสื้อผ้ายาต้องขน			
ได้จุนเจือได้ช่วยเหลือผู้ทุกข์ทน			
ใต้ลมฝนท้องฟ้างามตามกำลัง			
			
ใครมีมากบริจากได้ไม่ขัดสน			
ยามยากจนเหลียวหาใครไม่เห็นหลัง			
เขาต่อสู้เขายืนอยู่เพียงลำพัง			
เป็นความหวังชาติไทยได้มั่นคง			
			
แล้วสุดท้ายเพื่อนหญิงชายจงช่วยกัน			
ร่วมแบ่งปันสิ่งของต้องประสงค์			
ใครมีน้อยทำน้อยค่อยบรรจง			
แล้วจบลงมีความสุขทุกท่านเทอญ.........			
				
18 พฤศจิกายน 2552 15:10 น.

ยามลมหนาวพัดมาพาหวั่นไหว

ป๋อง สหายปุถุชน

ท้องฟ้าสูงเฆมมีน้อยแหงนคอยดาว			
ยามลมหนาวพัดมาพาหวั่นไหว			
คิดถึงดาวดวงน้อยแม่กลอยใจ			
คิดที่ไรน้ำตารินถวินทุกครา			
			
โอ้เจ้าดาวดวงน้อยพี่คอยอยู่			
จิตหดหู่ระทมเศร้าเฝ้าครวญหา			
แต่ก่อนมีดวงดาวสุขอุรา			
เฝ้าคอยหาใจรำพึงถึงแต่ดาว			
			
ดาวเจิดจ้าหนักหนากลางฟ้ากว้าง			
ลอยกระจ่างสวยเด่นเห็นแสงพราว			
ดูท้องฟ้าเดือนส่องกลบแสงนวลขาว			
นั่งทอดยาวดูแสงเดือนเพื่อนคืนเพ็ญ			
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟป๋อง สหายปุถุชน
Lovings  ป๋อง สหายปุถุชน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟป๋อง สหายปุถุชน
Lovings  ป๋อง สหายปุถุชน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟป๋อง สหายปุถุชน
Lovings  ป๋อง สหายปุถุชน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงป๋อง สหายปุถุชน