30 พฤศจิกายน 2552 07:15 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
นกสีเหลืองกางปีกงามยามหน้าหนาว
แสงแดดพราวเช้าวันใหม่ฉายส่องแสง
นกตัวน้อยดูสดสวยมีเรี่ยวแรง
ใจยังแกร่งบินท้าลมชมเมฆงาม
เจ้าอาบปีกด้วยแสงแห่งตะวัน
ตื่นจากฝันครั้งอยู่ป่าพาสหาย
มิตรพี่น้องพ้องเพื่อนเคลื่อนหลบกาย
ครั้งยามสายอยู่กลางไพรให้สู้ทน
บินจากป่ามาสู่เมืองเรื่องความหลัง
ผู้คนยังเฝ้าไถ่ถามยามหน้าฝน
มิตรสหายผู้จากไปทุกๆคน
เดินประปนบ้างทุกข์ทนสู้ทำกิน
มาพบประเจอพี่น้องมิตรสหาย
เล่าบรรยายความทุกข์ยากครั้งจากถิ่น
พูดคุยไปแกงหน่อไม้ยุงเหลือบลิ้น
เสียงยุงบินยามหลับนอนสะท้อนกาย
30 พฤศจิกายน 2552 07:12 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
ท้องนาข้าวหน้าแล้งแห้งเหลือหลาย
ข้าวยืนตายต้นแห้งแดงกรอบเหลือง
พื้นดินไทยแต่ก่อนเคยรุ่งเรือง
เคยฟุ้งเฟื่องสามัคคีมีน้ำใจ
อยากจะเล่าเมื่อคราวครั้งแต่ก่อน
ให้อาวรณ์คิดคำนึงดั่งน้ำใส
ครั้งแต่ก่อนที่ปู่ย่าทำนาไร่
ข้าวมากมายใช้หว่านไถลงในนา
ใครมีข้าวเอาไปแลกแจกกินถม
ไม่ทุกข์ตรมไม่ทุกข์ยากลำบากหนา
มีพอกินพอใช้สบายอุรา
นี่แหละหนาโอ้ชีวิตชาวนาไทย
มองในน้ำลำคองปลากองเกลื่อน
อยากจะเตือนเพื่อนชาวนาอย่าอาศัย
สารเคมีรี่ซื้อมาจะปราชัย
ข้าวปลาได้ทำลายดินถิ่นเกิดกาย
ดินจะแล้งปลาจะหมดรันทดจิต
โอ้ชีวิตชาวนาน่าใจหาย
หอยเคยมีปลาเคยมากต้องมาตาย
สิ้นสหลายมลายสิ้นทั้งอินทรี
25 พฤศจิกายน 2552 13:48 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
เช้าวันใหม่สุดกลิ่นไอหมอสีขาว
น้ำค้างพราวบนยอดหญ้าพาหนาวเย็น
ชมไม้ป่าพฤกษาเราได้เห็น
ดอกไหวเอนสวยสพรั่งยังงดงาม
น้ำค้างปริวริ้วผ่านเหมือนม่านฝน
คืนฟ้าหม่นเห็นแสงดาวพุ่งเป็นสาย
ในคืนนั้นดาวพุ้งตกดูเรียงราย
พุ่งเป็นสายแสงส่องงามยามได้ชม
แสงแดดส่องยามเช้าความหนาวคลาย
ได้อุ่นไอป่าขุนเขาเราสุขสม
มองพฤกษาดอกไม้ป่าน่าดอมดม
ให้สุขสมชมไม้งามในยามเช้า
พอตอนสายตะวันแดงแสงแรงกล้า
แสงเจิดจ้าส่องสาดผ่านลานป่าเขา
หยดกลิ่นไอน้ำค้างใต้ร่มเงา
ในป่าเขาเรามีสุขทุกวันคืน
25 พฤศจิกายน 2552 13:16 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
บ้านน้อยในป่าใหญ่ไกล้หุบเขา
มีเพียงเงาไม้ใหญ่ไร่เชิงเขา
ปลูกพันธุ์พืชหลากหลายได้ร่มเงา
พอมีข้าวพืชพรรณอาหารป่า
เคยอยู่กินถิ่นนี้มีความสุข
มีลูกๆมีไก่แจ้แม่แมวหมา
มีวัวควายได้อาศัยมันไถนา
สุขหนักหนาเป็นชาวไร่ได้ทำกิน
บรรยากาศในตอนเย็นเห็นป่าเขา
ทอดกายเรานอนลงตรงลานหิน
ดูนกน้อยบินกลับรังหลังหากิน
กลับคืนถิ่นอาศัยไปทิศเหนือ
ในตอนค่ำเสียงลำนำเพลงขุนเขา
จักจั่นเจ้าเคล้าเรไรได้สุขเหลือ
มองไปบนท้องฟ้าไกลไม่รู้เบื่อ
เห็นดาวเหนือและดวงเดือนเป็นเพื่อนเรา
ในค่ำนี้มีแสงเดือนเกลื่อนกระจ่าง
อาบน้ำค้างพร่างพลูสู่ป่าเขา
มีความสุขกับชีวิตใต้ร่มเงา
ป่าขุนเขาบ้านไร่ในปลายดอย
24 พฤศจิกายน 2552 08:29 น.
ป๋อง สหายปุถุชน
มวลดอกไม้นานาน่าชมเหลือ
เจ้าผีเสื้อบินร่อนชมดมเกษร
มวลดอกไม้ไพรพนาป่าดงดอน
แสงแดดร้อนตอนสายในบางวัน
เราอยู่ป่าอยู่เขาลำเนาไพร
หากินได้ผักพืชไพรในป่านั้น
กลับจากไร่ได้น้ำใจใครแบ่งปัน
คนไพรนั้นหากินกันอยู่จุนเจือ
ในป่าเขาได้ร่มเงาเขาไม้ใหญ่
ลำธารใสเหมือนน้ำใจได้สุขเหลือ
มีอาหารมากมายได้จุนเจือ
ฝูงผีเสื้อบินร่อนไปไกลสุดตา
แสงตะวันส่องแสงผ่านลานไม้ใหญ่
ได้กลิ่นไอป่าขุนเขาเงาภูผา
มีความงามได้ชื่นชมร่มไม้ป่า
ใกล้ภูผาฝูงสัตว์ป่าได้อยู่กิน