26 เมษายน 2548 15:08 น.
ปูปู้
ฉันชื่อ ฟ้า ตอนที่อยุ ม.2 ฉันรุจักผุชายคนหนึ่งเราอยุห้องเดียวกันแต่ฉันไม่ชอบขี้หน้าเขาหรอกก้อเขาอ่ะชอบกวนประสาทฉันอยุเรื่อย แต่เขาเป็นคนเจ้าชู้ก้อด้วยความที่เขาเป็นคนขี้เล่นเวลาพุดกับใครเขาก้อจะทำให้คนนั้นหัวเราะไปพร้อมๆกับเขาได้ เขาชื่อ เต้ ฉันอยุห้องเดียวตั้งแต่ ม.1 แต่พอ ม.2 ฉันดันไปตกหลุมรักเขาเข้าก้อด้วยความที่เขาเป็นคนขี้เล่นนั่นแหละ ฉันยอมรับเลยนะว่าเกิดมาฉันไม่เคยชอบใครเลยเต้เป็นคนแรกสำหรับฉัน แต่พออยุต่อมาสักพักนึงเขาก็เปลี่ยนไปจากที่เขาพูดกับฉันอยุ่เสมอตอนนี้เขาก็ไม่พูดกับฉันเลย
เชอะ ในเมื่อเขาไม่พูดฉันก้อไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะไปพูดด้วย ถึงแม้หัวใจฉันมันจะตรงข้ามกันก้อตาม มันเป็นเช่นนี้อยุเรื่อยมาจนฉันคิดจะตัดใจจากเขาและฉันก้อทำได้ด้วย ต่อมาฉันก็พูดกับเขาเหมือนเดิม แต่เราก้อพูดกันน้อยลง ซึ่งฉันสามารถนับคำพูดได้เลยล่ะ
ต่อมาชีวิตของฉันก็ได้เข้าไปยุ่งกับผู้หญิงคนหนึ่งเธอชื่อ เมย์ ฉันเล่น msn กับเธอไปๆมาๆเธออยู่โรงเรียนเดียวกับฉันซะนี่แถมยังเป็นห้องที่นับได้ว่าเป็นน้องรหัสฉันอีก ฉันกับน้องเมย์ค่อนข้างที่จะสนิทกันมากซึ่งหลายๆคนก้อคิดว่าฉันชอบเมย์เพราะฉันเป็นผุหญิงที่ไม่ค่อยจะเรียบร้อยหรือที่พูดง่ายๆก็คือฉันเป็นสาวห้าวนั่นเอง และฉันและเพื่อนๆทุกคนของฉันสามารถพูดได้เลยว่ามีอยุ่อย่างเดียวที่ฉันไม่เหมือนผู้ชายก้อคือ ฉันชอบผู้ชายนั่นเองตอนแรกฉันก็คิดว่าฉันจะชอบน้องเมย์เหมือนกันแต่ฉันก็ยังไม่คิดจะคบน้องเมย์เป็นแฟนอย่างจริงจัง แต่ใครจะคิดว่าชีวิตของฉันมันจะวกวนอย่างนี้เมื่อฉันได้รู้จักน้องแจมอีกคน น้องแจมเป็นเพื่อนของน้องสาวของเพื่อนฉัน น้องแจมเป็นคนที่ช่างเอาใจฉันกับน้องแจมเลยสนิทกันเร็วมาก (เร็วกว่าน้องเมย์ซะอีก) เห้อน่ชีวิตของฉันต้องยุ่งกับผุหญิงถึง 2 คนเลยเหรอเนี่ย ฉันยอมรับนะว่าฉันทำใจลำบากมากกับเรื่องนี้ซึ่งฉันก็ไม่แน่ใจกับความรู้สึกทั้งสองฉันว่ามีต่อน้องทั้ง 2 คนอย่างไรและของน้องเมย์และน้องแจมว่ามีต่อฉันอย่างไร
แต่ความรักมันไม่ได้ขึ้นอยู่แค่คน 2 คนแต่มันขึ้นอยุกับปัจจัยหลายๆอย่าง ในเมื่อสิ่งแวดล้อมต่างๆมันไม่ยอมรับว่าฉันเป็นทอมและตัวฉันเองก็ยังชอบผุชายอยู่ถึงแม้บางครั้งจะเผลอใจไปบ้าง และสุดท้ายหัวใจของฉันมันก้อไม่ยอมรับใครซักคนทั้งน้องเมย์และน้องแจมเพราะฉันคิดกับเขาแค่น้องสาวเท่านั้น
ถึงตอนนี้ฉันอยุ ม.3 แล้ว และฉันกับน้องเมย์และน้องเจมก็เป็นพี่น้องและจะคอยให้คำปรึกษาต่อกันและกันอย่างเสมอ และฉันก็ภูมิใจในสิ่งที่ฉันได้เลือกแล้วถึงแม้ฉันจะต้องอยู่คนเดียวก็ตาม
26 เมษายน 2548 14:10 น.
ปูปู้
เป็นไงฟาง อะไรเป็นไง เรื่องอะไร
55 อย่านึกนะว่าเราไม่รู้ โดนใครหอมแก้มมาล่ะ แล้วเรื่องสร้อยนั่นด้วย
เฮ้ย รู้ด้วยเหรอ ออมซะอย่างรู้ทุกเรื่อง เหรอ งั้นเราไปอาบน้ำก่อนนะ
ระวังรอยหอมเมื่อกี้จะจางซะล่ะ ยัยบ้า รอยหอมนะไม่ใช่รอยจูบจะได้มีรอย
เหรอ งั้นวันหลังก็ให้มีรอยจูบบ้างดิ พูดบ้าๆ
อ้อ ฟาง ก่อนจะปิดเทอมนะ เราเห็นฟางไปหมวดอังกฤษ ทำไมอ่ะ
อ๋อ ลองไปสอบชิงทุนไปนิวซีแลนด์ดูอ่ะ วัดความรู้ดู
แล้วถ้าได้ขึ้นมาล่ะ แบบเราเนี่ยนะจะได้ ไม่มีทางหรอก ไปอาบน้ำดีกว่าที่ฉันบอกออมว่าฉันไม่มีทางได้น่ะ ความจริงฉันเองก็ไม่แน่ใจหรอก ก่อนจะปิดเทอมที่ฉันไปสอบดูน่ะ เพราะความรู้สึกของฉันมันต่างจากตอนนี้หนิ เฮ้อ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด
แล้วปิดเทอมนี้ฉันกับภูมิก็มีความสัมพันธ์กันอย่างที่เห็น และยิ่งเพิ่มมากขึ้นด้วย แล้วพรุ่งนี้ก็เป็นวันเปิดเทอม งั้นฉันก็ต้องเคลียร์เรื่องตั้มแล้วดิ เฮอะ เป็นไงเป็นกัน
ภูมิ ฉันขออะไรนายอย่างดิ ได้อยู่แล้วสำหรับฟาง ร่างกายของผมๆก็ให้ฟางได้จะเอาป่ะล่ะ
นายนี่ฉันซีเรียสนะ ยังพูดเล่นอีก ก็ได้ๆไม่เล่นแล้ว แต่สำหรับผมๆให้ฟางได้ทุกอย่างนะ
ฉันอยากให้นายเชื่อใจฉัน ได้ไหม ครับผม สำหรับสุดที่รักนของผมแค่นี้ผมให้ได้
ขอบใจจ๊ะ งั้นฉันไปทำธุระก่อนนะ เดี๋ยวมา ไปด้วยดิ ไม่เป็นไรรอตรงนี้แหละเดี๋ยวมา
ฉันรีบพูดและรีบเดินไปหาตั้มที่รอฉันอยู่หลังตึก C และตอนนี้ฉันก็สวมสร้อยที่ภูมิให้อยู่ด้วย
ฟาง ทำไมมาช้าจัง ตั้ม ฉันพูดเลยนะ อืม เราเตรียมใจมาแล้วอ่ะ
ฉันขอโทษ ฉันคิดกับนายได้แค่แบบเพื่อน นายก็รู้ตอนนี้เราก็มี เอ่อ ..ใครอยู่แล้วตอนนี้เรื่องของฉันกับภูมิเป็นข่าวที่มีการสนทนามากที่สุดในห้องของฉันเลยล่ะ
อืม เราเข้าใจแล้วฟางเคยรักเราบ้างรึเปล่า
รักสิ ถ้าไม่รักฉันจะเคยเป็นแฟนนายได้ไง แต่มันก็เป็นแค่เมื่อก่อน แล้วเราก็อยากจะเริ่มต้นใหม่ อือ เราไม่ว่าอะไรอยู่แล้ว แต่เรายังยืนยันคำเดิมว่าเราจะรอฟางเสนอ
ตั้ม ฉันไม่อยากให้นายผูกมัดตัวเองไว้กับฉันนะ
ฟาง เราไม่ได้ผูกมัด แต่เราทำตามที่ใจเราต้องการต่างหากเขาพูดแล้วเดินไปโดยไม่ฟังคำทักท้วงของฉันเลย เห้อ แล้วฉันจะทำยังไงกับนายดีเนี่ย แต่ค่อยคิดก่อนแล้วกันภูมิคงรออยู่ ฉันเลยเดินไปหาภูมิ แล้วนั่นภูมิยืนอยู่กับผู้หญิงที่ไหนอ่ะ เฮ้ย ถูกผู้หญิงคนนั้นหอมแก้มด้วย หนอย เด็กปี 1 เหรอ ว่าแล้วฉันก็เดินไปหาภูมิแต่เด็กคนนั้นเดินออกไปซะก่อน
อ้าว ฟางมาแล้วเหรอ ถ้าไม่มาแล้วจะเห็นเหรอ ก็ผมเห็นฟางมาช้าน่ะ
เห็นอยู่กับเด็กเลยไม่อยากกวน หึงอ่าเดะ
นายคิดว่าฉันดีใจรึไงที่เห็นนายถูกผู้หญิงหอมแก้มอ่ะ อืม นั่นน่ะเหรอ งั้นฟางก็ล้างให้หน่อยดิ
ล้างยังไง ก็ทำแบบนี้ไงแล้วภูมิก็นำปากของเขามาประทับลงบนแก้มของฉัน อึ๋ย แถวนี้คนเยอะซะด้วย หมอนี่คงเอาปูนซีเมนต์ไปราดที่หน้า แต่หน้าของฉันนี่สิ แดงหมดแล้ว
นี่แค่การสาธิตนะ เดี๋ยวฟางก็ต้องล้างให้ผมด้วยนี่หมอนี่ไม่รู้สึกอะไรเลยรึไง
นี่นายคิดว่าฉันอายคนไม่เป็นรึไง แถวนี้คนเยอะจะตาย
งั้นฟางก็ติดผมอยู่นะ ค่ะ เจ้านาย เมื่อกี้ แก้มฟางหอมดีนะ คิดแล้วก็อยากหอมอีกได้ป่ะ
นี่จะบ้าเหรอ 55 ฟางหน้าแดงเลย นี่แกล้งฉันเหรอ
อะแฮ่ม อิจฉาคู่หวานประจำห้องเฟ้ย ดูดิมดขึ้นหมดแล้วยืนจีบกันอยู่ได้แจนเดินเข้ามาแซวกับออม หวังว่าคงไม่เห็นตอนที่ภูมิหอมแก้มฉันนะ
เปล่าซักหน่อย แค่คุยเรื่องงานกันนิดหน่อย งานอะไรเหรอ เรื่องสำรวจผิวบริเวณแก้มน่ะเหรอ
เอ่อ กลับกันเหอะ โอ๊ะ โอ๋ เขินด้วย นี่ 2 คนนี้นักกันหน้าแดงรึป่าวเนี่ย
นี่จะไม่กลับใช่มั้ย งั้น ฉันไปล่ะ เดี๋ยวฟางรอผมด้วยดิฉันเดินออกมากับภูมิโดยมีออมเดินตามมาทีหลัง ยัยพวกนี้แซวกันอยู่ได้ ฉันก็เขินเป็นนะ เมื่อถึงอพาร์ตเม้นออมก็เข้าห้องไปก่อนโดยปล่อยให้ฉันอยู่กับภูมิหน้าห้อง ฟาง ค้างอะไรผมไว้รึเปล่าหมอนี่พูดแล้วยื่นแก้มมาให้ฉัน อ้อนเก่งแฮะ นี่ฉันต้องยอมนายอีกแล้วเหรอ แล้วฉันก็เขย่งปลายเท้าเล็กน้อยเพื่อหอมแก้มภูมิ นี่นายฉันบอกไว้เลยนะว่าเกิดมาฉันไม่เคยหอมแก้มผู้ชายคนไหนเลย นายเนี่ยเป็นคนแรกแต่เมื่อฉันถอนริมฝีปากออกจากแก้มของเขา ฉันก็เพิ่งจะรู้ตัวว่ากำลังอยู่ในอ้อมกอดของเขา
ฟาง เรื่องเด็กผู้หญิงวันนี้น่ะ ไม่ต้องคิดมากหรอก ถึงยังไงผมก็ยังรักฟางไม่เปลี่ยนใจหรอก
รู้แล้วหน่า ขืนนายลองนอกใจฉันสิ ชาตินี้นายก็อย่าหวังว่าจะได้พูดกับฉันเลย
ผมสัญญา อย่าผิดสัญญาล่ะ แน่นอนที่สุดฉันรู้สึกว่าภูมิกอดฉันแน่นขึ้น ฉันรู้สึกอบอุ่นก็จริงนะแต่ฉันก็รู้สึกเจ็บขึ้นมาแล้วเหมือนกัน นี่ภูมิ ฉันเจ็บปล่อยได้แล้ว
ก็ได้ๆกอดนานๆเดี๋ยวช้ำ นี่นายจะบ้าเหรอฉันไม่ใช่ผลไม้นะที่จะช้ำ
จะลองดูมั้ยล่ะ ว่าจะช้ำรึเปล่าฉันว่าฉันรู้นะว่าเขาคิดอะไรอยู่
ไม่ล่ะ เกรงใจ งั้นฉันเข้าห้องก่อนนะ บายจ้ะที่รัก แหวะฉันสงสัยจังว่าหมอนี่มีเวลาที่เขาอารมณ์เสียหรือมีความรู้สึกอย่างอื่นบ้างมั้ยนอกจากการทะเล้นเนี่ย แต่แบบนี้เขาก็น่ารักดีนะ
+++++++++++++++++++++++++
บันทึกของ Felton
ตอนนี้ผมกับฟางเราเป็นแฟนกันอยู่ ผมก็คิดว่าเธอจะไม่ชอบผมซะอีกไปๆมาๆเธอก็ตกลง เล่นเอาผมทำอะไรไม่ถูกเลย แต่ฟางก็น่ารักดีนะ พอมาคบกับเธอแล้วถึงการพูดของเธอที่พูดกับผมจะไม่เปลี่ยนไปเลยแต่เธอก็ดูอ่อนโยนมากสำหรับผม นี่ผมจะรักฟางจนไม่สามารถถอนตัวได้แล้วนะเนี่ย ก็คนมันรักไปแล้วทำไงได้ วันนี้เป็นวันเปิดเทอม ปี 2 วันแรก และผมก็มีรุ่นน้องคนหนึ่งมาสารภาพรัก ผมก็ปฏิเสธเขาไป แล้วเขาก็หอมแก้มผมโดยที่ผมก็ไม่ทันได้ตั้งตัว แต่ไม่ทันที่ผมจะได้พูดอะไรออกมา ฟางก็เดินเข้ามาหาผม ดูจากสีหน้าเธอเหมือนเธอจะเห็นภาพที่น้องเขาหอมแก้มผมนะ และคำทำนายของผมก็เป็นจริงซะด้วย เธอหึงผมด้วย แสดงว่าเธอรักผมน่ะสิ ดีใจจัง แล้วผมก็ให้เธอล้างสิ่งที่น้องเขาทำกับผม ก็หอมแก้มไง แต่เธอไม่เข้าใจว่าผมให้เธอทำอะไรผมก็เลยสาธิตให้เธอดูโดยการหอมแก้มเธอ พอผมหันหน้ามาดูเธอ หน้าเธอแดงมากเลยล่ะก็จะไม่ให้แดงได้ไงก็แถวนั้นน่ะคนเยอะจะตาย แต่ผมไม่อายซะอย่าง ผมก็แกล้งแซวเธอต่อแล้วเธอก็ค้างการหอมแก้มผมเพราะเธอไม่กล้าที่จะหอมแก้มผมเพราะคนเยอะ ผมบอกเธอว่าแก้มเธอหอมเธอเข้าใจว่าผมแซวเธอเล่นแต่ความจริงผมพูดจริงๆนะ ผมพูดถึงตอนอื่นดีกว่าพูดตอนนี้มากๆผมหน้าแดงซะเอง เมื่อกลับมา
อพาร์ตเม้นผมก็ทวงให้เธอหมอแก้มผม ตอนแรกผมไม่คิดหรอกว่าเธอจะหอมผมจริงที่ไหนได้เธอก็หอมผมเข้าซะนี่ ผมว่าตอนนี้ใบหน้าของผมร้อนผ่าวผมจึงกอดเธอไว้ ขืนให้เธอเห็นหน้าผมตอนนี้เธอก็ล้อผมแย่น่ะสิ ตอนที่ผมกอดเธอน่ะ ผมว่าเธอร่างเล็กมากเลยนะ ถึงแม้เธอจะสูงเกินไหล่ของผมมาอีกก็ตาม หาว ผมง่วงแล้วอ่ะ เดี๋ยวจะฝันถึงฟางให้ดู
+++++++++++++++++++++++++
11 เมษายน 2548 18:06 น.
ปูปู้
ฟาง ทำไมทำหน้ามุ่ยแบบนั้นล่ะ หรือว่าไข้ยังไม่หาย
ไข้น่ะหายแล้วแต่มันมีเรื่อยอื่นเข้ามาแทนอ่ะดิ เรื่องของตั้มกับภูมิใช่มั้ย
อืม แต่รู้ได้ไงอ่ะ ก็เราฉลาดอ่ะ 55 เรื่องนี้เราเครียะนะ ยังจะมาเล่นอีก
ก็ได้ๆ ไหนฟางลองเล่าให้เราฟังหน่อยดิ มันเกิดอะไรขึ้นฉันจึงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ออมฟังเพราะออมเป็นเพื่อนที่ฉันไว้ใจมากที่สุดและให้คำปรึกษากับฉันได้ดีที่สุด
โห นี่โลกจะถึงกัลปวสาน แล้วหรือนี่ ตั้มถึงทำแบบนั้นแล้วนี่เธอถูกเขาจูบด้วยเหรอ
อืม เลยทำตัวไม่ถูกอ่ะ งั้นตอนนี้ เธอกำลังสับสนความรู้สึกที่มีต่อภูมิกับตั้มใช่มั้ย อืม
แล้วเธอจะกลับไปคบกับตั้มอีกรึเปล่าล่ะ เราอยากคบกับเขาแบบเพื่อนมากกว่า
อืม งั้นเวลาที่เธอยู่กับภูมิเธอจะรู้สึกแปลกๆแต่เวลาที่เธออยู่กับตั้มเธอจะไม่รู้สึกใช่มั้ย
อืม มันแปลกๆอ่ะ มันทำให้เราไม่แน่ใจ 55 ความรู้สึกแปลกนั่นแหละ จุดเริ่มต้นล่ะออมพูดแล้วเดินออกไปหน้าห้อง สงสัยคงไปที่ระเบียงของชั้น มันคงไม่ใช่แบบที่ออมพูดหรอก ฉันไปหาออมดีกว่า ที่ระเบียงเนี่ยอากาศดี ยิ่งตอนเช้าๆอากาศยิ่งดี แต่แล้วฉันก็เจอคนที่ตอนนี้ทำให้ฉันสับสนมากที่สุด ฟางหายแล้วเหรอถึงออกมายืนตากลมอ่ะ
ถ้าไม่หายคงไม่ออกมายืนตรงนี้หรอก แล้วก็ขอบใจนะที่เช็ดตัวให้เมื่อวาน
ปากแบบนี้แสดงว่าหายแล้ว งั้น ไปดูหนังกันม่ะ ก็ดีเหมือนกัน ออมไปม่ะ
ไม่ดีกว่า ไม่อยากเป็นก้าง ไปกัน 2 คนเหอะ จะบ้าเหรอ แล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วยล่ะ
ภูมิ งั้นเจอกัน ตอน 11 โมงนะ อืม แล้วเจอกัน กลับห้องเลย ยัยเพื่อนตัวแสบฉันลากออมกลับมาที่ห้อง เริ่มสนใจภูมิแล้วใช่มั้ยล่ะ พูดเล่นหน่าออม ก็แค่รู้สึกแปลก ไม่มีไรหรอกหน่า
ตอนนี้ปฏิเสธได้ก็ปฏิเสธไป แต่เธอก็หกเราไม่ได้หรอกนะฟาง 55ถึงจะยังไงภูมิก็แค่ทำให้ฉันหวั่นไหว ฉันคงยังไม่ได้ชอบเขาหรอกนะ
+++++++++++++++++++++++++++++
ภูมิ นายชวนฉันมาดูหนังผีเนี่ยนะ อืม ไมเหรอ
นายไม่รู้เหรอว่าฉันกลัวผีอ่ะ ถ้าฟางกลัวเดี๋ยวผมให้ไหล่ฟางซบก็ได้
ฉันไม่ซบหรอกจะดูก็ดูไปดิ แล้วฉันก็ดูหนังผีกับภูมิ แต่ฉันไม่ได้ไปซบไหล่นายภูมิหรอกนะ
นี่ ทำไมเมื่อกี้ไม่มีใครมาซบผมเลยอ่ะ 55 คนมันไม่กลัวผีทำไงได้ความจริงที่ฉันไม่ได้ซบภูมิน่ะ เพราะว่าพอเข้าในโรงฉันนั่งหลับน่ะ เอิ้กๆๆ เฮ้ย ปอ คิดถึงจังฉันเจอเพื่อนเก่าของฉันๆเลยเดินเข้าไปกอด ก็ไม่ได้เจอกันนานน่ะ ชื่อปอ เป็นเกย์น่ะ แต่ว่ามันชอบเก๊กแมน ฉันว่ามันหน้าตาก็ใช้ได้นะ ร่างก็สูง (ตอน ม.ต้นมันด่าว้าฉันเตี้ยประจำ) หน้าตาก็ตี๋ๆ แต่ดันมาเป็นเกย์ซะนี่
อ้าว ฟางมาไงเนี่ย ฉันเลยเลิกกอดปอแล้วหันมาคุย เดินมามั้ง ย้อนๆๆ
คิดถึงจังไม่โทรหาเราเลย ก็ไม่ค่อยว่างอ่ะ เราก็คิดถึงฟางนะฉันเหลือบเห็นภูมิทำหน้าบึ้งอยู่ แล้วฉันทำไรผิดเนี่ย อ้อ ภูมิ นี่ปอ แล้ว ปอนี่ภูมิ ยินดีที่ได้รู้จักครับปอพูดแล้วยื่นมือไป หนอย จะหลอกแต๊ะอั๋ง ภูมิอ่าดิ แต่น่าเสียดายภูมิไม่ได้ยื่นมือไปจับด้วย เช่นกันครับ
ขอโทษด้วยนะครับ แฟนผมคงไปกวนคุณแย่เลย ฟางผมเดินไปก่อนนะ เฮ้ยแล้วภูมิก็เดินไปก่อน เฮ้ย..ใครเป็นแฟนนายฟะ ป่าวหรอกจะลองใจ ไอ้นี่ดูอ่ะ แล้วไงอ่ะ เขาเข้าใจผิดเลย
ก็ถ้าเขาไม่ได้ชอบฟาง เขาก็จะทำแบบนี้เหรอ จะบ้าเหรอ ไปล่ะ แล้วเจอกัน
ฉันรีบเดินตามหาภูมิ หรือว่าจะเป็นอย่างที่ปอพูดเหรอ ไม่หรอก เขาก็แค่เบื่อมากกว่าไม่ใช่อย่างไอ้ปอพูดหรอก ภูมิ รอฉันด้วยดิ แล้วแฟนฟางไปไหนซะล่ะ
นายจะบ้าเหรอไอ้ปอเนี่ยนะแฟนฉัน ก็กอดกันกลางห้างแบบนี้ เป็นใครก็คิดแบบนี้ทั้งนั้นแหละ
ประสาท ถ้าไอ้ปอเป็นแฟนฉันจริงอ่ะ ฉันจะไปกล้ากอดมันกลางห้างแบบที่นายบอกเหรอ แล้วอีกอย่างไอ้ปอก็เป็นเกย์ด้วย แน่ใจเหรอ
นายรู้มั้ย มีคนเขาบอกว่าคนเราถ้าโกหกหรือไม่เชื่อใจกัน จะมีระยะห่างกันครั้งละ 2 เมตร และนายไม่เชื่อฉันก็ตามใจนายละกัน งั้นต่างคนต่างกลับ บายคนอะไรฟะ นายไม่เชื่อใจฉันเลยใช่มั้ยเนี่ย เฮ้อ เซ็ง รู้งี้ไม่มาดีกว่า ฟาง ฉันบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าต่างคนต่างกลับ
ขอโทษนะ ผมคิดมากไปเอง รู้ด้วยเหรอ แล้วเพื่อนฟางหลอกผมทำไมอ่ะ
ฉันจะไปรู้เหรอ ฉันเป็นแฟนมันเมื่อไหร่ฉันยังไม่รู้เลย
ขอโทษนะ เราสัญญาว่าเราจะไม่ หึ..เอ้ย หาเรื่องแบบนี้อีกแล้ว อืม เราจะยกโทษให้ แต่ตอนนี้ฉันกับนายห่างกัน 2 เมตรแล้วเมื่อกี้หมอนี่พูดผิดว่าไรอ่ะ ฉันฟังไม่ทัน งั้นกลับเหอะ
แปบนะ ผมไปซื้อของแปบเดียวแล้วภูมิก็เดินเข้าไปในร้านเครื่องประดับ จะซื้อให้ใครอ่ะ เห้อ อย่าคิดมาก ฟาง จำไว้
+++++++++++++++++++++++++++++
แล้ววันสอบก็มาถึง ยากชะมัดฉันบ่นหลังจากผ่านการสอบไปแล้ว
บ่นอยู่ได้ ฟางดูเราตอนสอบเราก็เดาทั้งนั้นยังไม่บ่นอะไรเลยแจนพูดกับฉัน โห..สุดยอดเลยยัยนี่
ฟาง กลับฝรั่งเศสมั้ย ก็กลับอ่ะ แค่เดือนนึงมั้ง ไมอ่ะภูมิ ป่าว แค่ถามดู อะไรของนายนี่ เห้อ ยิ่งคิด ยิ่งสับสน กลับดีกว่า ฟาง อ้าว เอ่อ มีไรเหรอตั้ม อย่าลืมเรื่องที่เราพูดกันไว้นะ ถึงแม้คำตอบมันจะเป็นยังไงเราก็ยังรอฟางเสมอ อืม เอ่อ เราไปก่อน แล้วเจอกัน ปี2
ฉันก็ไม่อยากจะผูกมัดตั้มหรอกนะ แต่ฉันไม่กล้าบอกเขาตอนนี้ ของโทษนะตั้มมันเป็นไปไม่ได้อ่ะ
+++++++++++++++++++++++++++++
เมื่อปิดเทอมฉันกับออมจึงบินไปหา พ่อ แม่ ของฉันและพ่อ แม่ของออมที่ฝรั่งเศส แต่เราอยู่ได้แค่เดือนนึง ก็ต้องกลับเพราะฉันกับออมติดเรียนพิเศษ เห้อ แต่ฉันยังไม่อยากกลับเลย นานๆ จะได้อยู่กับครอบครัว แต่มันก็จำเป็นต้องเรียนพิเศษ อ่ะ ทำไงได้ เมื่อกลับมาถึงอพาร์ตเม้นฉันกับออมต่างคนต่างก็หมดแรงไปตามๆกัน เพราะตลอดทั้งวัน เรายังไม่ได้พักผ่อนเลย กลับมาถึงฉันกับออมก็หลับ จนถึงเช้าซะนี่ ฟางตื่นได้แล้ว เดี๋ยวเรียนพิเศษสาย โดดไม่ได้เหรอ เหนื่อยชะมัด
ไม่ต้องเลยไปอาบน้ำเลยไป ก็ได้ๆ งั้นรอแปบ แล้ววันแรกของการเรียนพิเศษช่วงซัมเมอร์ของฉันก็กลายเป็นว่า ฉันกับออมไปเรียนพิเศษสาย เหนื่อยชะมัด แล้วชีวิตประจำวันของฉันช่วงนี้คือการเรียนพิเศษ แต่เมื่อใกล้จะเปิดเทอมก็เป็นสัญญาณว่า สิ้นสุดการเรียนพิเศษแล้ว เย้ ดีใจจัง และฉันก็ได้เจอภูมิ หลังจากที่หายหน้าไปนาน หวัดดี ฟาง ออม อืม/หวัดดีถึงฉันจะเริ่มมีชอบเขา (ตอนนี้ยอมรับแล้ว) แต่การกระทำของฉันก็ยังเหมือนเดิม และฉันก็ยังไม่รู้เลยว่าเขาจะคิดชอบฉันบ้างมั้ย บางครั้งดูเหมือนเขาจะคิดแบบฉัน แต่บางครั้งก็ดูเหมือนเขาจะเฉยชา ฉันไม่รู้จริงๆว่าเขาคิดยังไง ถ้าจะทักเฉพาะฟาง ก็ไม่ต้องเอาฉันไปบังหน้าหรอกหน่า
ผมไม่ได้คิดแบบนั้นซะหน่อยก็เพื่อนกันทั้งนั้น งั้นฉันขอตัวก่อนนะนี่มันก็เป็นคำยืนยันแล้วหนิ ว่าเขาไม่ได้คิดอะไรกับฉัน เมื่อฉันเดินไปฉันก็ได้ยินภูมิพูดกับออม
ออม ฟางเป็นไรอ่ะ ฉันคิดว่านายจะฉลาดกว่านี่ซะอีก นี่นายไม่รู้จริงๆเหรอ เฮอะ แต่ช่างเหอะ ออมจะไม่เข้าห้องรึไง จ้าไปแล้วฉันกับออมก็ปล่อยให้ภูมิยืนงงอยู่ตรงนั้น เชอะ ฉันจะไม่สนแล้ว ชิ.. ฟาง สิ่งที่ภูมิพูดน่ะ ไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิดหรอกนะ
ฮึ เราไม่สนแล้ว ถ้ามันไม่มีจริงๆ เดี๋ยวจีบผู้หญิงซักคน ชิ.. แค่ครั้งเดียวนะ เราขอร้อง
ก็เขาพูดแบบนั้นอยู่แล้วอ่ะ แล้วจะให้เราเอาไงอีก ลองอีกครั้งนะฟาง ถ้ามันเป็นอย่างที่ฟางพูดจริงๆ ฟางจะจีบใครเราจะไม่ว่าอะไรเลย อือ ก็ได้แล้วใครมาเคาะประตูอีกล่ะฉันเลยเดินไปเปิดประตู นายภูมินั่นเอง หมอนี่อายุยืนชะมัด มีไรอ่ะ จะชวน ฟางกับออมไปกินไอศกรีมอ่ะไปม่ะ
ออมไปป่ะ เราไม่ไปปวดหัว เราตกลงกันแล้วนะฟาง เออๆก็ได้ ไปก็ได้ นี่แค่ครั้งเดียวนะ
มีไรเหรอฟาง อย่าถาม พูดดีด้วยก็ไม่ชอบ คนเรา แล้วออมล่ะไปม่ะ ไม่อ่ะ ไม่อยากได้ไอศครีม อยากได้รอยยิ้มของเพื่อนกลับมามากกว่า แล้วจะให้เรายิ้มทุกเวลาได้ไงเล่า
เดี๋ยวก็รู้ พูดไรไม่รู้เรื่อง งั้น เราไปก่อนนะฉันกับภูมิ เดินไปกินไอศกรีม ร้าน four senson ที่เป็นร้านาขึ้นชื่อเรื่องไอศกรีมแถวๆนี้น่ะ จะรับอะไรดีค้ะ ช็อกโกแลตละกันค่ะ นายเอาไร
เหมือนกันครับ ทำไมฟางชอบช็อกโกแลตอ่ะ ผมเห็นผู้หญิงทั่วไปชอบกินสตรอเบอร์รี่
ความสุข มีไรม่ะ เหอๆๆ ไม่มีครับๆไม่มีหลังจากนั้นฉันกับภูมิก็ทานไอศกรีมกันจนหมด แต่อยู่ดีๆภูมิถามฉันขึ้นมา ฟางชอบผู้ชายแบบไหนอ่ะ ถามทำไมอ่ะ ตอบมาดิ อยากรู้
แบบไหนก็ได้ที่ไม่ใช่แบบนายอ่ะฉันเห็นภูมิหน้าเจื่อนไป ฉันไม่แกล้งเขาดีกว่า 55 หมอนี่หลอกง่ายจัง ล้อเล่นน่ะล้อเล่น งั้นนายจะเอานิสัยหรือลักษณะอ่ะ เอาทั้ง 2 อย่างเลยบอกมาให้หมด
อืม ถ้าเป็นลักษณะเราชอบผู้ชายที่สูงกว่าฉัน ไหล่กว้าง หุ่นแบบนักกีฬา แล้วก็เล่นกีฬาเก่ง ถ้านิสัยก็ต้องอารมณ์ดี ขี้เล่น จริงใจ และที่สำคัญฉันต้องรักเขาด้วย ถ้ามีครบหมดแล้วฉันไม่ได้รักเขาก็ไม่มีประโยชน์อะไรฉันพูดไปโดยที่ไม่ได้คิด แต่พอมานึกแล้วมันก็ตรงกับคนที่นั่งตรงข้ามฉันทุกอย่างเลย จึ๋ย ฉันพูดไปได้ไงเนี่ย น่าอายชะมัด ชีวิตตู เอ่อ ถามทำ ม..ไมอ่ะ
ก็ เอ่อ เราพอจะเป็นคนที่ฟางบอกเมื่อกี้ได้มั้ย ห๊า นายพูดว่าไรนะ
ผม เอ่อ ผม..ชอบฟางอ่ะ แล้วนี่ผมก็ตั้งใจจะซื้อให้ฟางภูมิยื่นสร้อยคอทองทำขาวที่มีจี้เพชรเป็นรูปตัว F มาให้ฉัน ไม่อ่ะ ของตั้งแพง แล้วนายมาให้ฉันแบบนี้
สร้อยนี่ผมตั้งใจจะซื้อให้ฟางนะเพราะว่าผมชอบฟาง แล้วฟางชอบผมรึเปล่าหมอนี่เล่นถามแบบนี้ฉันจะบอกให้นะถึงฉันจะชอบนายอยู่ แต่บอกกันตรงแบบนี้ ฉันพูดไม่ออกนะ เอ่อ..
ฟางไม่ต้องบอกตอนนี้หรอกและถึงแม้ฟางจะไม่ได้ชอบผมแต่ผมก็อยากให้ฟางเก็บสร้อยนี่ไว้แล้วถ้าเมื่อไหร่ฟางแน่ใจใสความรู้สึกของตัวเอง ฟางก็ค่อยบอกผมละกันแล้วภูมิก็จับมือฉันขึ้นมาใส่สร้อยเส้นนั้นไว้ในมือฉัน ถ้าฟางคิดว่าตัวเอง เอ่อ คิดแบบผมเมื่อไหร่ก็ใส่สร้อยเส้นนี้แต่ถ้าฟางคิดกับผมแค่เพื่อนก็เก็บสร้อยเส้นนี้ไว้ก็นึกซะว่าเพื่อนให้เพื่อนก็ได้ เอ่อ อืมฟางเอ๊ยฟาง ทำไมตอนนี้ไม่พูดอะไรเลยนะ เอาแต่ทำหน้าแดงอยู่ได้ ฉันปฏิเสธเขาแล้วไม่ใช่เหรอ เฮ้อ แต่
ฉันก็ปฏิเสธหัวใจตัวเองไม่ได้เหมือนกันถึงตอนนี้ต้องยอมรับแล้วสิ หลังจากเหตุการณ์ที่ทำให้ฉันถึงกับสั่นผ่านไปนี้ ภูมิก็มาส่งฉันที่ห้อง ขอบใจนะ อืม
เห้อ มาถึงขั้นนี้แล้ว ฉันก็ปฏิเสธไม่ได้แล้วอ่ะช่วยใส่สร้อยเส้นนี้ให้หน่อยดิ
ห๊า ฟางพูดอะไรนะ ฉันรู้ว่านายได้ยินดังนั้น ฉันจะไม่พูดซ้ำอีก แต่ถ้านายไม่ใส่ให้ ฉันก็จะไม่ใส่แล้วก็ได้ฉันพูดแล้วแกล้งเดินเข้าห้อง เดี๋ยวๆฟาง ผมใส่ให้นะ อืมฉันเลยยืนหันหลังให้ภูมิพร้อมกับยื่นสร้อยให้ ส่วนเขาก็รับไปแล้วใส่ให้ฉัน
ขอบใจนะ เรื่องสร้อยอ่ะ ไม่เป็นไรหรอก ก็ผมอยากให้ ฉันไปนะ บาย
เดี๋ยวฟาง หืม มีอะไร ผมก็ขอบใจฟางเหมือนกันนะที่ไม่ทำให้ผมอกหัก ผมประทับใจฟางตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอกัน แล้วผมก็อยากขอโทษเรื่องที่เกือบทำให้ฟางหล่น่บันไดด้วย
นี่นายยังจำอีกเหรอ เรื่องนี้อ่ะ ผมจำได้ตลอดแหละ ว่าตอนแรกฟางงไม่ชอบขี้หน้าผมแค่ไหน
เหอๆ ก็แค่เมื่อก่อนน่ะ งั้นฉันไปก่อนนะแต่แล้วภูมิก็นำจมูกของเขาลงมาที่แก้มของฉันอย่างรวดเร็วมาก แล้วเขาก็เดินไปโดยที่ปล่อยให้ฉันยืนอึ้งอยู่แบบนั้น จึ๋ย เฮ้ย..
4 เมษายน 2548 11:21 น.
ปูปู้
+++++++++++++++++++++++++++++
ฟางไปแต่งตัวได้แล้ว นี่ก็ 4 โมง แล้ว อือ ๆ ไปแล้ว ๆยัยออมตะโกนบอกให้ฉันไปแต่งตัว ฉันจึงไปอาบน้ำ แล้วใส่ชุดสายเดี่ยวที่ดำที่ฉันซื้อมา (หนาวๆแฮะ เกิดมาเพิ่งเคยใส่แบบนี้) แล้วฉันก็ใส่สร้อยที่มีจี้เป็นรูปหัวใจ (ฉันไม่ได้ซื้อเองหรอก สร้อยแบบนี้) ฉันใส่สร้อยข้อมือที่เป็นไข่มุกที่มีโบว์ผูกอยู่ตรงกลาง ฉันเลือกอยู่ตั้งนานแนะกว่าจะได้สร้อยข้อมืออันนี้ เอ้ย แล้วฉันจะทำผมไงอ่ะ คิดไปคิดมาฉันจึงให้ยัยออมหนีบผมให้ แล้วฉันก็รวบผมทั้งหมดมาม้วนให้เป็นทรงไว้ด้านหลัง แล้วติดกิ๊บไข่มุก (มันเป็นชุดเดียวกับสร้อยข้อมือ) แล้วนี่ฉันก็ต้องแต่งหน้าด้วย (ฉันไม่ชอบเลยกับการแต่งหน้า) ฉันจึงแต่งหน้าอ่อน ๆ หลังจากนั้นฉันจึงใส่ร้องเท้าส้นสูง (ถึงแม้ฉันจะไม่ชอบมันเลยก็ตามนะ) แล้วเดินออกไปเพราะออมกับภูมิรอฉันอยู่ วันนี้ฉันว่าภูมิเท่ดีนะ เขาใส่ขุดทักซิโดสีดำเป็นผ้ากำมะหยี่ ปกสูง พูดแล้วใจเต้นอ่ะ พูดถึงออมดีกว่า ออมก็สวยซะ เธอใส่ชุดสีชมพูอ่อน ใส่สร้อยที่มีจี้รูปหัวใจสีชมพู (จำได้ว่าบีม ซื้อให้ตอน ม.3) แล้วเธอก็ใส่สร้อยข้อมือที่ทำจากเงินมีหัวใจห้อยอยู่ร้อบๆสร้อยเส้นนั้น แต่เธอแต่งหน้าเข้มกว่าฉันอีก หรือไม่ ฉันก็คงแต่หน้าอ่อนมาก
อะแฮ่ม ฟางเธอสวยดีนะ เธอก็เหมือนกันออม เอ่อ ฟางคุณสวยมากเลย
นายก็เท่ดีหนิ เธอก็สวยด้วยออม แต่เราคงสู้เธอไม่ได้หรอก ใช่มั้ยภูมิออมแกล้งพูดแหย่ภูมิ แต่มันก็ทำให้ทั้งฉันและภูมิหน้าแดงไปตามๆกันทั้งที่ไม่ได้นัดหมาย หุหุ
เราไปกันเหอะ บีมคอยอยู่ด้านล่างฉันเห็นนายภูมิอ้าแขนนิดๆ เพื่อให้ฉันไปคล้องแขนเขา ฉันเลยใช้แขนของฉันคล้องกับแขนของเขา เขินเหมือนกันนะเนี่ย...
ฟางผมว่าวันนั้น ฟางบอกว่าเอาสีฟ้านะ ก็ฉันเปลี่ยนใจอ่ะ นายจะมีไรม่ะ
ยังดุเหมือนเดิมเลยนะ นึกว่าวันนี้จะมาแบบหวานซะอีก เรื่องของฉันหน่าฉัน ภูมิ แล้วก็ออม (ฉันเดินคู่กับภูมิคงรู้นะว่าเพราะอะไร) ก็เดินลงมาด้านล่าง (ฉันเกือบสะดุดตั้งหลายครั้งแน่ะ) ก็เห็นบีมนั่งอยู่หมอนี่ก็แต่งตัวใช้ได้แฮะ แต่เท่น้อยกว่าภูมิอ่ะ (ก็นี่มันคู่ของเรา..หุหุ) เมื่อฉันและคนอื่นๆเข้าไปในงานก็เจอแจน ๆ ใส่ชุดสีม่วงอ่อน มีผ้าคลุมไหล่ด้วย ก็น่ารักไปอีกแบบแฮะ เห็นว่ามากับเด็กกห้อง C แต่ฉันไม่รู้จักอ่ะ พรุ่งนี้แกตายแน่ภูมิแจนล้อ เมื่อเห็นฉันเดินเข้าไปในงานกับภูมิ
ด้วยความยินดีครับ แหวะ ต่อหน้าผู้หญิงแล้วครับ ชิ...แต่ก่อนที่พวกนี้จะเถียงกัน
ขอให้นักเรียนทุกคู่มาอยู่ที่ฟลอร์เต้นรำเลยเดี๋ยวเราจะมีการโหวตคะแนนด้วยซึ่งมีรางวัล 2 อย่างคือ 1. คู่ที่ดูเหมาะสมกันที่สุด 2. คู่ที่เต้นดีที่สุด ขอให้นักเรียนมาที่ฟลอร์ตอนนี้ด้วยผอ.กล่าว
ฉันกับเต้และทุกๆคู่ในงานนี้ก็เดินไปที่ฟลอร์ซึ่งจัดไว้อย่างสวยงาม
ให้เกียรติเต้นรำกับผมมั้ยครับ ด้วยความยินดีค่ะฉันกับภูมิจึงเต้นรำกันถึง 5 เพลง เฮ้อ เหนื่อยชะมัด กว่าจะได้ออกมา อ่าโด่ แค่นี้ก็เหนื่อย ก็ฉันไม่ค่อยได้เต้นอ่ะ .
เอาเครื่องดื่มอะไรมะ เดี๋ยวผมไปเอามาให้ น้ำส้มละกัน ขอบใจ ภูมิจึงเดินไปหยิบน้ำส้มให้ฉัน ๆจึงนั่งเล่นแล้วมองไปเรื่อยๆ (ดูคู่อื่นเขาเต้นกันน่ะ) จนเห็นคู่ของแจน เอ๊ะ แต่คู่ของแจนฉันจำได้ว่าเขาเป็น เกย์นะ แล้วคู่ของออม แล้วก็คู่ของตั้มที่กำลังเต้นอยู่หมอนี่สงสัยคงจะเห็นว่าฉันมองอยู่ ยังหันมายิ้มให้ฉันอีก (อยู่กะแฟนแล้วมีหน้ามากวนประสาทอีก)
ฟาง นี่น้ำ ขอบใจ ต่อไปนี้จะเป็นการประกาศผลของผู้ที่ได้รับรางวัลคู่ที่ดูเหมาะสมกันที่สุดนะ และขอให้ นักเรียนทุกคู่ออกจากฟลอร์เต้นรำก่อนและเดี๋ยวจะประกาศชื่อแล้วขอให้คู่ที่ได้รางวัลออกมาเต้นรำที่ฟลอร์ด้วย คู่ที่ได้รางวัลนี้ก็คือ คู่ของ อติชาตกับหทัยรัตน์ ห้อง 1-A เชิญเลยค่ะ
เป็นไปได้ ได้ไงฟะฉันและภูมิอุทานออกมา ไปกันเถอะ อืมฉันกับเต้จึงเดินออกไป เมื่อไปถึง ผอ.ก็ได้ให้พวกเราเต้นรำให้ดูตอนที่ฉันเต้นรำ ฉันรู้สึกว่าภูมิโอบเอวฉันแน่กว่าเดิมนะ (จักจี้อ่ะ) แต่มันก็ผ่านไปได้ด้วยดี เมื่อจบเพลงก็มีเสียงปรบมือส่วนฉันกับภูมิด้เงินรางวัลคนละ 3000 บาท และคะแนนจิตพิสัยพิเศษคนละ 50 คะแนน เมื่อเต้นเสร็จ ฉันกับภูมิจึงออกไปเดินเล่นข้างนอก แต่ข้างนอกนี่มานมีลมโกรกมาก เลยหนาว ฟาง หนาวเหรอ
นายลองมาใส่ชุดแบบฉันบ้างดิ จะได้รู้ว่าหนาวรึเปล่า นายมองอะไร
ก็มองชุดฟางไง ก็ถอดมาดิ เดี๋ยวเราจะใส่ให้ดู จะบ้าเหรอแล้วภูมิก็ถอดเสื้อคลุมด้านนอกมาให้ฉันใส่ 55 นายนี่หาเรื่องชะมัด ฟาง ใครซื้อสร้อยให้อ่ะ นายรู้ได้ไงว่าฉันไม่ได้ซื้อเอง
ผมรู้หรอกหน่า ว่าฟางไม่ซื้อสร้อยที่มีจี้รูปหัวใจหรอก ฉลาดหนิ รุ่นน้องที่เขาคิดว่าเราเป็นทอมซื้อให้อ่ะแต่ตอนนี้ย้ายโรงเรียนไปแล้ว แต่ฉันไม่ใช่ทอมอ่ะ แล้วอีกอย่าง ของแบบนี้ฉันอยากได้จากผู้ชายมากกว่า ผู้หญิงที่เขาคิดว่าฉันเป็นทอมอีก ถ้าผมกล้าเมื่อไหร่แล้วผมจะซื้อให้
นายพูดดังๆหน่อยดิ ฉันไม่ได้ยิน ไว้เราค่อยบอกฟางใหม่ละกัน ตอนนี้กลับก่อนเหอะ อยู่นานๆเดี๋ยวเป็นหวัด อือ ความจริงฉันอยากอยู่ต่อแต่อากาศหนาวมากเลยต้องกลับ
+++++++++++++++++++++++++++++
บันทึกของ Felton 2
ตอนนี้ผมกับฟางยังทะเลาะกันเหมือนเดิม ผมว่าวันไหนผมไม่ได้ทะเลาะกับฟางผมคงนอนไม่กลับ ก็ไอ้ผมจะให้พูดหวานก็ทำไม่เป็นแต่จะให้ผมทำไงได้ในเมื่อผมว่าความรู้สึกของผมที่มีต่อฟางอ่ะ มันเปลี่ยนไปแล้ว ผมว่า ตอนนี้ ผมชอบเธอนะ พูดเองก็เขินเองแฮะ 55+
พอดีตอนนี้วันคริสต์มาสนี้มีงานเต้นรำขึ้น และต้องไปเป็นคู่ด้วยแต่กว่าที่ผมจะรวบรวมความกล้าที่จะชวนเธอได้ (เธอเป็นคนแรกที่ผมคิดจะจริงจังด้วยอ่ะ แต่ผมก็ไม่ได้เจ้าชู้นะ) ในที่สุดผมก็ตัดสินใจชวนเธอ ตอนที่อยู่ห้องสมุด เธอก็ตอบตกลงด้วยถึงตอนนี้หัวใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะเลย เมื่อใกล้ถึงวันคริสต์มาสผมก็ไปซื้อชุดราตรี ผมเลือกชุทักซิโดสีดำเป็นผ้ากำมะหยี่ ผมว่าผมเท่ไม่เบาเลยนะเนี่ย พอดีเจอเธอเข้าผมเห็นเธอเลือกไม่ถูกว่าจะเอาสีฟ้าอ่อนหรือสีดำ ผมเลยบอกให้เธอเอาสีดำเพราะสีดำดูมีเสน่ห์ถ้าเธอใส่คงสวยน่าดู แต่เธอบอกเจ้าของร้านว่าเอาสีฟ้าอ่อน เห้อ ผมคงไม่มีความสำคัญต่อเธอนักที่เธอจะเชื่อผมๆจึงออกไปคอยเธอหน้าร้าน เมื่อเธอซื้อเสร็จผมจึงนัดเธอให้ไปซ้อมเต้นรำที่ห้องผม ตอนซ้อมช่วงแรกๆมันก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอกนะ แต่เมื่อพวกเราจะซ้อมรอบสุดท้ายนี่แหละ เธอก็สะดุด ล้มไปดีที่มีโซฟาอยู่เอจึงล้มลงไปบนโซฟาแต่ผมก็ดันล้มไปทับเธออีก หน้าของผมกับเธอ ห่างกันไม่ถึงคืบเลย ตอนนี้ใจผมเต้นเร็วมากแล้ว หน้าของผมก็ก้มลงเรื่อยๆ (ไม่ต้องบอกนะว่าผมจะทำอะไร)สงสัยเธอจะได้สติก่อน เธอจึงผลักผมแล้วกลับห้องไป ตอนนี้ผมว่าหน้าของผมแดงพอๆกับเธอแล้วล่ะ เมื่อถึงวันงานเธอสวยมากเลย เธอสามารทำให้ผมตะลึงเธออยู่ครู่หนึ่งได้เลย ผมว่าเธอสวยมากๆจริงๆ ตอนเต้นรำผมกับเธอได้คู่ที่เหมาะสมกันมากที่สุดด้วย ผมว่ามือผมสั่นผมจึงโอบเอวเธอแน่นขึ้น เมื่อเต้นเสร็จจึงชวนเธอออกไปด้านนอก ผมบอกรักเธอ (พูดทางอ้อม) แต่เธอไม่ได้ยินเพราะมีลมโกรกมาก ผมจึงคิดว่าค่อยบอกเธอดีกว่า ง่วงแล้ว ผมไปนอนดีกว่า แล้วคืนนี้ผมต้องฝันดีแน่เลย
+++++++++++++++++++++++++++++
ฟางแต่งตัวแล้ว ทำไมยังไปนอนอีกอ่ะ เฮ้ย ทำไมตัวร้อนอย่างนี้อ่ะ แล้วใครจะเคาะประตูอีกล่ะเนี่ย อ้าวภูมิมีไรเหรอ ฟางไปโรงเรียนยังอ่ะ ฟางเป็นไข้สงสัยไปไม่ได้อ่ะนี่ก็ยังไม่ได้สติเลย ฉันหาผ้ามาเช็ดตัวให้ฟางดีกว่า ไม่เป็นไร ออม ไปโรงเรียนเหอะ เดี๋ยวเราดุฟางให้เอง
เอางั้นเหรอ
อืม ออมไปเหอะ เอ้า นี่ผ้ากับน้ำอุ่น ช่วยเช็ดตัวให้ฟางด้วยนะ เดี๋ยวฉันไปโรงเรียนก่อน
ฉันจำอะไรไม่ได้หรอกนะ แต่เมื่อฉันตื่นขึ้นมา ก็เห็นภูมิกำลังเช็ดตัวให้ฉันอยู่ (อย่าคิดไกลนะ)
อ้าว ฟางตื่นแล้วเหรอ นายเห็นรึเปล่าล่ะ เธอนี่ขนาดป่ายยังกวนอีก 55..โอ๊ย
เป็นอะไรอ่ะ ปวดหัวนิดหน่อยอ่ะ งั้นฟางก็นอนนิ่งๆ ให้ผมเช็ดตัวให้ดิ จะได้หายเร็วๆ
ขอบใจนะ ไม่เป็นไร สำหรับฟาง เราให้ได้อยู่แล้ว แสดงว่าเคยทำแบบนี้กับคนอื่นแล้วดิ
ป่าว ฟางคนแรก และจะเป็นคนสุดท้ายด้วยที่เราจะทำฉันว่าตอนนี้หน้าฉันแดงไม่ใช่เพราะพิษไข้หอกนะ แต่แดงเพราะสิ่งที่คนที่กำลังเช็ดตัวให้ฉันพูดมากกว่า และฉันก็พอจะเข้าใจในสิ่งที่เขาพูดด้วย ฟาง เป็นไงบ้าง กิ้กเป็นห่วงแทบแย่ อุตส่าโดดเรียนมาดูโดยเฉพาะนะเนี่ยแจนกับตั้มโดดเรียนเพื่อมาดูฉันเหรอ โห ซึ้งเป็นบ้าเลย เพื่อนฉัน...
เราไม่เป็นไรแล้วล่ะ ภูมิเช็ดตัวให้แล้วล่ะ ขอบใจนะที่มาเยี่ยม
เฮ้ย..นายทำไรฟางรึป่าวภูมิ
เรื่องอะไรจะบอก 55 อ้อ ฟาง ผมขอโทษนะ คงเพราะเมื่อคืนฟางถึงเป็นไข้แบบนี้
เฮ้ย นายทำไรฟางฟะ แล้วเมื่อคืนมันอะไรแจนเริ่มโวยวายอีกแล้ว ชอบคิดจริงๆเลยยัยนี่ แต่ฉันว่าวันนี้ตั้มดูเงียบผิดปกตินะ ก็เมื่อคืน เราพาฟางไปยืนที่ระเบียง แล้วมันหนาวฟางก็เลยเป็นไข้ไง แต่แจนคิดว่าผมกับฟางจะทำอะไรกัน เอ้ย ผมจะทำอะไรฟางล่ะ ชิ ก็แล้วไป แต่แน่ใจนะว่าแค่นั้น
ไม่มีอะไรหรอกแจน นี่ไม่เชื่อเพื่อนเลยใช่มั้ย ถ้าฟางพูดแบบนี้เราก็เชื่อ แล้วฟางจะกินอะไรมั้ยเดี๋ยวเรากับภูมิจะลงไปซื้อของ ไม่เป็นไรอ่ะ เรายังไม่หิว แล้วนายเอาไรมั้ยตั้ม
ไม่เหมือนกันแจนกับภูมิเลยลงไปซื้อของด้านล่าง
ตั้ม วันนี้นายเป็นอะไรรึเปล่า เห็นเงียบจัง เป็นคนหล่ออ่ะ เอาจริงๆดิ
งั้นเราจะบอกความจริงกับฟางก็ได้ แต่เราอยากให้ฟางไม่ต้องพูดอะไร ฟางฟังเราอย่างเดียว ok มั้ย
อืม ok เมื่อ 2 ปีก่อน ตอนที่เรากำลังคบกับฟางอยู่ แล้วช่วงนั้นเราต้องแข่งบาส่วนฟางก็ไม่มีเวลาทำให้เรา 2 คนต้องห่างกันจนวันหนึ่งเราเห็นฟางเดินจับมือกับผู้หญิงคนหนึ่งเราเห็นฟางเดินจับมือกับผู้หญิงคนหนึ่งที่หน้าโรงเรียน ฟางก็คงรู้นะว่าที่คนอื่นเขามองฟางน่ะมันเป็นยังไง แต่เรื่องนั้นมันไม่ทำให้เราเก็บมาคิดได้หรอก แต่มันไม่ใช่เหตุการณ์แค่ครั้งเดียวที่เราเห็นแต่มันมีเหตการณ์แบบนี้อยู่หลายครั้งมันก็ทำให้เราเริ่ม เอ่อ..หึงน่ะ แถมฟางก็ไม่ค่อยมีเวลาให้เราแบบเมื่อก่อนอีกแล้วฟางให้เราคิดยังไง พอดีช่วงนั้นมีพี่ผู้หญิงคนหนึ่งเขาเข้ามายุ่งกับเราตอนแรกเราก็ไม่ได้คิดอะไรกับเขาหรอกแต่เมื่อมีเรื่องฟางเราจึงคบกับเขาดูหรือถ้าจะเป็นในความคิดเราก็คือ เราเพียงแต่ประชดฟางเท่านั้น แต่เราก็ไม่รู้เลยว่านั่นเป็นสิ่งที่เราคิดผิดถนัด จนถึงวันที่ฟางมาบอกเลิกกับเรามันทำให้หัวใจเราเจ็บแปลบในหัวใจแต่ทำไงได้ในเมื่อความโมโหของเรามันมากกว่า เราจึงปล่อยให้มันผ่านไป เราปล่อยให้หัวใจหลุดลอยไป เราปล่อยให้ชีวิตมันผ่านไปวันๆโดยที่เราไปยุ่งกับผู้หญิงเรื่อยๆโดยที่เราไม่คิดถึงความรู้สึกของเราเลยหรือแม้กระทั้งความรู้สึกของฟาง แล้วต่อมาฟางกับเราก็กลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมแต่สิ่งที่มันต่างออกไปก็แววตาของฟางที่มองเรามันดูว่างเปล่าและเย็นชา อย่างที่เราไม่เคยได้รับจากใครมาก่อนเลย ตอนนั้นมันทำให้เราเจ็บที่ใจ เรารู้ว่าฟางต้องร้องไห้เพราะเราเกือบทุกคืนแต่เราก็ละเลยมันไปอีกครั้งและเราก็ปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ตลอดมา จนกระทั้งพวกเราขึ้น ม.ปลาย ฟางจำได้มั้ยวันที่พวกเราไปดูหนังผีแล้วเราก็ได้นั่งใกล้ฟาง แต่เราก็ไม่รู้หรอกนะว่านั่นเป็นแผนของบีมกับออมรึเปล่าที่เราได้นั่งใกล้กันเพราะฟางเป็นคนกลัวผีแล้วตอนนั้นฟางตกใจแล้วก็มากอดเราและตอนที่ฟางบอกว่าตอน ม.ต้น ฟางมีคนที่ฟางชอบแค่คนเดียว รู้มั้ย ฟางทำให้คนที่เอาแต่ละเลยความรู้สึกของตัวเองกลับใจเต้นรัวได้และต่อไปนี้เราจะไม่ละเลยมันอีกแล้ว เราจะทำทุกอย่างเพื่อคนที่เรารักเพราะที่ผ่านมาเราดีแต่ทำให้คนที่เรารักเสียใจ เราทำให้เธอร้องไห้ฉันได้ฟังที่ตั้มพูดแล้วน้ำตาของฉันมันก็ไหลออกมาอย่างหยุดไม่ได้ นี่น่ะเหรอคือคนที่ 2 ปีก่อนเขาทำให้ฉันร้องไห้แต่ตอนนี้เขากลับมาสารภาพกับฉันแบบนี้น่ะเหรอ แล้วฉันก็กำลังจะพูดอะไรออกไปแต่ตั้มก็ปิดปากไม่ให้พูดโดยการที่เขาใช้ริมฝีปากของเขามาประทับลงบนริมฝีปากของฉัน โดยที่ฉันไม่ได้ตั้งตัวเลยซึ่งมันก็ทำให้ฉันอึ้งอยู่ครู่หนึ่ง แต่แล้วก็มีสิ่งที่ทำให้ฉันอึ้งอีกครั้ง เมื่อมีหยดน้ำเล็กๆหล่นลงบนแก้มของฉัน เฮ้ย ตั้มร้องไห้เหรอ นี่คือตั้มคนที่ฉันรู้จักรึเปล่า จากเขาที่ไม่เคยเสียน้ำตาให้ใครแต่ต้องมาเสียน้ำตาให้ผู้หญิงที่เขาเคยนอกใจงั้นเหรอ แล้วเขาก็ถอนริมฝีปากออกไป หลังจากที่เขาทับลงบนริมฝีปากของฉันประมาณ 4 วินาที ฉันตั้งใจว่าจะดุตั้มที่ทำแบบนี้แต่เมื่อฉันเห็นสีหน้าเขาแล้วฉันก็ดุเขาไม่ลงจริงๆเพราะตอนนี้เขาดูเป็นคนอ่อนแอ และมีคราบน้ำตาบนใบหน้า ซึ่งฉันไม่เคยเห็นมาก่อน และคนที่เรารักก็คือฟาง แล้วเราก็อยากรู้ความรู้สึกของฟางที่มีต่อเราด้วยแต่ถึงแม้มันจะเปลี่ยนไปแล้วแต่เราก็จะรอฟางเสมอเพราะฟางคือคนที่เรารักและรักมาตลอด เรารู้ว่าคนอื่นมองเราว่าเป็นคนเจ้าชู้ แต่เราก็อยากให้ฟางรู้ไว้ว่าฟางจะเป็นรักแรกและจะเป็นรักสุดท้ายของเราด้วยตอนนี้น้ำตาของฉันและตั้มก็ไหลออกมาโดยที่ไม่ได้นัดหมายกันเลย แต่เขาก็เอามือของเขามาเช็ดน้ำตาของฉันอย่างอ่อนโยนโดยที่ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนทำกับฉันมาก่อน
ต่อไปนี้เราไม่อยากให้ฟางร้องไห้เพราะเราอีก เพราะน้ำตาของฟางมันเสียไปเพราะเราอ่ะ มากพอแล้ว ๆ เราก็รู้ว่าตลอดมานี้ฟางต้องเจ็บกับเรามาแค่ไหน..ร..เราอยากจะขอโทษสิ่งที่เราทำลงไป เรารู้ว่าสิ่งที่เราทำลงไปมันมากเกินกว่าที่จะยกโทษให้ได้ แต่เราก็อยากจะขอโอกาสนั้นอีกครั้งหนึ่ง เรากลับไปเป็นเหมือนเดิมได้มั้ยฟางเขาบอกให้ฉันอย่างร้องไห้แต่เขาเองก็น้ำตาคลอเบ้าเหมือนกัน หลังจากที่เช็ดน้ำตาให้ฉันแล้วแต่น้ำตาของฉันก็ต้องไหลมาอีกเพราะผู้ชายคนนี้ คนที่ทำให้ฉันเสียใจแต่วันนี้เขากลับมาสารภาพทุกสิ่งทุกอย่างต่อหน้าฉัน และยังให้เรากลับไปเป็นเหมือนเดิมอีก
แต่ฟางไม่ต้องบอกเราตอนนี้หรอก เรารู้ว่าฟางคงตกใจกับสิ่งที่เราพูดวันนี้ แต่ถึงคำตอบมันจะเป็นยังไงเราก็ยังยืนยันคำเดิมว่าเราจะยังรักฟางเสมอถึงแม้หัวใจของฟางมันไม่ได้อยู่ที่เราอีกแล้วก็ตามแต่หัวใจของเรามันยังอยู่ที่ฟางและมันจะเป็นอย่างนี้ตลอดไป ตั้ม...
เราขอตัวก่อนนะ ในเมื่อเราได้พูดในสิ่งที่เราอยากพูดออกมาแล้ว แล้วเจอกันนะ บายตั้มรีบพูดแล้วเช็ดคราบน้ำตาแล้วเดินออกไปเลยเหลือแต่ฉันๆก็จะไม่เช็ดน้ำตาหรอกเพราะถึงยังไงมันก็ต้องไหลออกมาอีก แต่เรื่องของชายคนนี้ ที่ฉันไม่รู้ว่าฉันควรจะทำอย่างไร ฉันยอมรับว่าลึกๆแล้วฉันยังลืมเขาไม่ได้แต่หัวใจของฉันมันต้อนรับเขากลับมาในฐานะเพื่อนเท่านั้น..ฉันจะทำอย่างไรดี
แล้วฉันก็นั่นร้องไห้อยู่อย่างนั้น จนกระทั่ง ภูมิขึ้นมา แต่ไม่มีแจน ฉันว่าแจนคงกลับไปกับตั้มแล้วอ่ะ ฟาง เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม ภูมิ ฉันจะทำไงดีอ่ะ อ๋อ ผมพอจะเข้าใจแล้วล่ะว่าเรื่องเป็นยังไง เอาอย่างนี้ภูมิพูดแล้วเชยคางฉันขึ้นให้สบตากับเขา ฉันก็เขินเป็นนะเฟ้ย ทำแบบนี้อ่ะ แต่ทำไมกับตั้มฉันไม่รู้สึกอย่างนี้ล่ะ ทำสิ่งที่หัวใจฟางต้องการสิ อย่าหนีหัวใจ อย่าทรยศหัวใจ เพราะถ้าฟางทำแบบนั้นคนที่จะเจ็บก็คือฟางเขาพูดและกอดฉันตอนนี้ใบหน้าของฉันซบอยู่ที่ไหล่ของเขา แล้วทำไมใจฉันต้องเต้นด้วยล่ะ ฉันว่าฉันอยู่กับหมอนี่ฉันยิ่งสับสนไปใหญ่ ฉันคงไม่.... หรอกนะ
+++++++++++++++++++++++++++++
บันทึกของ Felton 3
วันนี้ฟางไม่สบายเพราะผมแท้ๆเลย ผมเลยเช็ดตัวให้เธอ หุหุ ส่วนเธอก็นอนไม่ได้สติ ตอนที่เธอนอนเนี่ยเธอน่ารักจังเลย ผมเกือบจะหอมแก้มเธอแนะ แต่ไม่ได้หอม หุหุ ถ้าขืนผมหอมแก้มเธอแล้วเธอรู้เข้าเธอไม่เอาผมตายเหรอ แต่ถึงเธอจะเป็นยังไงผมก็ยังชอบเธออยู่ดีนั่นแหละ แต่ตอนที่ผมกำลังจะบอกความในใจกับเธอ แจนกับตั้มเข้ามาซะก่อนผมเลยไม่ได้บอก แล้วผมก็ลงไปซื้อของกับแจน ตั้มเลยต้องอยู่กับฟาง และผมก็ได้รู้ความจริงว่าเมื่อก่อนฟางกับตั้มเคยเป็นแฟนกัน แล้วเลิกกันไปเพราะตั้มเจ้าชู้ แจนยังบอกผมอีกว่า ให้ผมรีบทำคะแนน เพราะแจนคิดว่าฟางจะไม่กลับไปคบกับตั้มอีกแล้ว แต่ผมว่าถึงผมจะทำคะแนนดียังไงแต่ถ้าหัวใจของฟางมันอยู่ที่ตั้ม ผมก็เป็นได้แค่เพื่อนนั่นแหละ เมื่อผมขึ้นไปบนห้องผมก็เห็นสิ่งที่ผมไม่คาดคิดมาก่อนคือฟางกำลังร้องไห้อยู่ เธอถามผมว่าเธอควรทำอย่างไรดี ตอนนี้ผมว่าผมรู้ว่าล่ะว่ามันเกิดอะไรขึ้น ผมก็เลยปลอบเธอ ผมก็บอกเธอว่าทำตามสิ่งที่หัวใจต้องการ ตัวผมบอกกับเธอแบบนั้นแต่หัวใจผมนี่สิมันช่างทรมานเหลือเกิน
+++++++++++++++++++++++++++++
2 เมษายน 2548 21:42 น.
ปูปู้
ไผ่ ไปเที่ยวกันมั้ย อยู่บ้านไม่มีอะไรทำอ่ะ ไปเที่ยวที่ไหนอ่ะค้ะพี่แบงค์ชวนฉันไปเที่ยว แต่เมื่อเห็นหน้าพี่แบงค์ก็นึกถึงเรื่องเมื่อคืนอยู่อีกแฮะ อ้าวไผ่ เป็นไข้รึป่าว ไม่ต้องไปก็ได้นะ
อ๋อ ป่าวหรอกค่ะ ตกลงพี่แบงค์จะไปเที่ยวที่ไหนเหรอค้ะ
นี่หน้าฉันแดงขนาดนั้นเลยเหรอ..บ้าไปแล้วเรา
ไปเดินห้างกันมั้ย o.k ค่ะ เดี๋ยวไผ่ไปเปลี่ยนชุดก่อนนะค้ะทำไมฉันต้องใจเต้นด้วย แค่พี่แบงค์ชวนไปเที่ยว ไปเปลี่ยนชุดดีกว่า พี่แบงค์รออยู่ เมื่อฉันเปลี่ยนชุดเสร็จแล้วก็เห็นพี่แบงค์ยืนรออยู่ก่อนแล้ว พี่แบงค์ใส่ชุดแบบนี้ก็เท่ไปอีกแบบนะเนี่ย..คิดอะไรอีกแล้วเรา ไปกันเถอะไผ่แล้วฉันกับพี่แบงค์ก็ไปเดินเที่ยวห้างด้วยกัน แต่พวกเราต่างคนก็ต่างไม่ได้ซื้อของอะไรกันเลย
ไผ่ไปซื้อไอติมกันกันเหอะ ค่ะ ฉันก็เลยเดินไปซื้อไอติมกับพี่แบงค์ ไผ่ นั่นเพื่อนไผ่รึป่าวอ่ะฉันก็เลยหันไปดูแต่ก็ไม่เห็นใคร ก็เลยหันกลับมาดูพี่แบงค์ ซึ่งกำลังกินไอติมของฉัน
โห พี่แบงค์ เล่นงี้ขี้โกงหนิ เอาไอติมไปเลยไผ่ให้ฉันก็เลยเดินออกมา..แกล้งงอนซะหน่อย แต่ทำไมพี่แบงค์ตามมาช้าจังเลยอ่ะ เชอะ จะแกล้งงอนให้ดู
ไผ่ พี่แกล้งนิดเดียว งอนไปได้ ดีกันนะ เอานี่จะได้หายงอน อยู่ดีๆพี่แบงค์ก็ยื่นถุงมาให้ฉัน ถุงอะไร อ่ะ อะไรเหรอค้ะ พี่ซื้อให้น่ะ เปิดดูดิ
ฉันก็เลยเปิดถุงออก ก็เห็น ตุ๊กตาหมีตัวค่อนข้างใหญ่ สีขาว ขนนุ่ม กำลังน่ารักเชียว
น่ารักจังเลยอ่ะ ให้ไผ่เหรอ อืม ดีกันนะ ไผ่ว่าจะแกล้งพี่ซะหน่อย เล่นมาซื้อตุ๊กตาให้อย่างนี้ ไผ่ก็รู้สึกผิดอ่ะดิ พี่รู้แล้วล่ะ ก็พี่บอกแล้วไงว่าไผ่โกหกไม่เกง ยังไงก็รับไปเหอะ พี่ซื้อให้
ขอบคุณค่ะนี่ฉันไม่มีทางหลอกพี่แบงค์ได้เลยรึไงนะ ถึงได้ถูกพี่แบงค์ซ้อนแผนเข้าให้ แล้ววันนี้ฉันก็เดินเที่ยวกับพี่แบงค์ แต่เดี๋ยว ผู้หญิงคนนั้นที่เดินอยู่ฉันว่าคุ้นๆนะ..ฟาง หนิ มากับใครอ่ะ ผู้ชายไม่เห็นรู้จัก หรือว่า มีแฟนแต่ไม่บอกเพื่อน ยัยนี่ ไผ่ นั่นฟางเพื่อนไผ่รึป่าวอ่ะ
ค่ะ แต่ผู้ชายคนนั้นไผ่ไม่รู้จัก ไปถามดีกว่า อย่าเลยไผ่ เดี๋ยวค่อยถามที่ ร.ร ดีกว่า
เอางั้นก็ได้ค่ะถ้าไปโรงเรียน ตายแน่ ยัยฟาง แล้วฉันกับพี่แบงค์ก็เดินไปดูของเรื่อยๆ จนถึงเย็น พวกเราก็กลับบ้าน แต่ฉันก็อดดีใจและมีความสุขไมได้เมื่อนึกถึงเรื่องวันนี้...
แต่วันอาทิตย์มันก็ช่างผ่านไปเร็วนัก พรุ่งนี้ก็วันจันทนร์ฉันจะต้องถามยัยฟางให้ได้เลยว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร หัดมีความลับนะเพื่อนเรา
+++++++++++++++++++++++++++++
ไผ่ เดี๋ยววันนี้พี่รออยู่หน้า ร.ร เหมือนเดิมนะ ค่ะ อ้อ ไผ่ นี่นัท เพื่อนของพี่
สวัสดีค่ะ พี่นัท ครับ น้องไผ่แล้วพี่นัทรู้จักชื่อฉันได้ไงล่ะเนี่ย นัทเดี๋ยวเรามีเรื่องจะพูดด้วย ไผ่งั้นพี่ไปก่อนนะ ค่ะ แล้วยัยฟางอยู่ไหนล่ะเนี่ย อ๋อ นั่นไงกำลังนั่งอยู่คนเดียวเลย
ฟางเมื่อวานไปเดินห้างกับใครเหรอ รู้ได้ไงอ่ะตอนนี้ใบหน้าของฟาง เริ่มแดงแบบที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน ทำไมต้องหน้าแดงด้วยล่ะ เดี๋ยวนี้มีแฟนไม่บอกเพื่อนเลยนะ
ก็แค่เพื่อนทีเรียนพิเศษน่ะ ไม่มีอะไรหรอก อ๊ะๆอย่าโกหกเลย เราเป็นเพื่อนกันนะ ทำไมจะไม่รู้
อือ ยังไงเราก็โกหกไผ่ไม่ได้อยู่แล้ว แต่อย่าบอกใครนะ เราไม่อยากให้ใครรู้ก่อน เดี๋ยวไอ้ปอมันแซวอีก แต่หน้าตาก็ใช้ได้หนิ ฟางซะอย่าง เรื่องหน้าตาไม่ต้องห่วงแต่ไผ่ไปห้างมาด้วยเหรอ
ฮันแหน่ ไปกับพี่แบงค์ล่ะเซ่ถึงตอนนี้ฝ่ายที่จะแดงกลับมาเป็นฉันบ้างล่ะ ไปเรียนเหอะ เค้าเข้าเรียนกันแล้วจะนังอยู่ได้ เราปิดไผ่ไม่ได้ ไผ่ก็ปิดเราไม่ได้หรอกหน่า 55+
ตอนนี้ฉันจึงถูกฟางแซวเรื่องพี่แบงค์อยู่ แต่ฉันก็แซวกลับไปเหมือนกัน คงรู้นะว่าเรื่องอะไร เราก็เลยหน้าแดงพอๆกัน แต่ไปๆมาๆ ยัยนี่กลับเป็นไข้ขึ้นมาซะนี่ ฉัน ปอและแก้วก็เลยไปเป็นเพื่อน (ใบเตยกับเตย ติดเรียน) แต่เมื่อไปถึงพวกเราก็ได้ยินคนคุยกันในห้องพยาบาลของผู้ชาย ด้วยความสอดรู้สอดเห็นของปอ มันจึงไปแอบฟัง แล้วพวกเราก็ตามไปฟังด้วย (เพื่อนกันย่อมเหมือนกันอยู่แล้วแม้แต่ฟางที่เป็นไข้เมื่อกินยาเสร็จก็ไปฟังด้วย) แต่เมื่อฉันเห็น พี่แบงค์กับพี่นัท กำลังนั่งคุยกันอยู่ แบงค์ นายชอบน้องไผ่จริงเหรอ ป่าวก็แค่คิดแบบน้องสาวอ่ะ คิดมากไปได้แล้วคำพูดของพี่แบงค์มันก็ทำให้ฉันถึงกับช็อคไป เลย และดูเหมือนว่าฟางจะตั้งตัวได้เร็วกว่าใคร ฟางจึงชวนฉันและเพื่อนๆออกไปจากกห้องพยาบาล ไผ่ ไปกันเหอะ อืมอยู่ดีๆน้ำตาของฉันมันก็เริ่มไหลออกมาจากดวงตาของฉัน ไผ่ อย่าร้องเลย เราขอโทษนะที่ชวนไผ่มาห้องพยาบาล
ไผ่ อย่าร้องไห้เพราะผู้ชายคนเดียวไผ่ ต้องแบบปอ ร้องเพราะผู้ชาย 2 คน พี่แดนกะไอ้เกมส์
เออ ใช่ ตอนนี้ปอทะเลาะกับพี่แดนแต่ฉันว่าช่วงนี้ปออารมณ์ดีไม่เหมือนคนที่ทะเลาะกับ...เลย
ไอ้บ้า เอา เช็ดน้ำตาซะไผ่กวางยื่นผ้าเช็ดหน้ามาให้ฉันเช็ดแล้วทุกคนก็ช่วยกันปลอบฉัน
ตอนเย็น ไผ่ ทำไมมาช้าจัง อ๋อ พอดีไผ่ ทำการบ้านอยู่น่ะค่ะ เลยมาช้าฉันโกหกพี่แบงค์ แต่ยังไงเราก็เป็นได้แค่น้องสาว...สำหรับพี่แบงค์ น้องสาวก็ยังดีอ่ะ...เชอะ
เอ่อ พี่แบงค์ แวะมาร้านนี้ทำไมอ่ะค้ะ ฉันถามเมื่อเห็นพี่แบงค์แวะมาร้านเครี่องเงิน อ๋อ พี่อยากให้ไผ่ช่วยเลือกสร้อยให้หน่อยอ่ะ พี่อยากซื้อให้คนที่พี่ชอบ อ๋อ ได้สิค้ะฉันพยายามทำเสียงให้ปกติที่สุดถึงแม้ตอนนี้หัวใจของฉันมันจะไม่เต็มใจนักก็นะ เมื่อเข้าไปในร้านฉันจึงช่วยเลือกสร้อยให้พี่แบงค์ พี่แบงค์ค้ะ เส้นนี้อ่ะ สวยดีฉันเลือกสร้อยที่มีจี้เป็นรูปหัวใจสีชมพูหวานแหวว
ไผ่ว่าเส้นนี้สวยพี่ก็จะเลือกเส้นนี้นะแล้วพี่แบงค์ก็ไปจ่ายตังค์ สร้อยนี่ถือว่าแพงเหมือนกันนะ ตั้ง 450 บาทแน่ะ แต่บ้านพี่แบงค์ก็ถือว่าฐานะดีนะ จะซื้อสร้อยให้คนที่ตัวเองชอบก็ไม่เป็นไรหรอก แต่ฉันว่าคำพูดที่พี่แบงค์พูดเมื่อกี้มัน แปลกๆนะ แล้วพวกเราก็เดินออกมาจากร้าน แล้วเดินกลับบ้านกันต่อ อยู่ดีๆพี่แบงค์ก็เอาสร้อยเส้นนั้นมาใส่ให้ฉัน พี่แบงค์ ทำอะไรน่ะ พี่จะซื้อสร้อยให้แฟนไม่ใช่เหรอ แล้วมาใส่ให้ไผ่ทำไมอ่ะ ก็นี่ไง คนที่พี่ชอบก็คือไผ่อยู่ดีๆน้ำตาของฉันมันก็ไหลออกมาอีกแล้ว อ้าวไผ่ร้องทำไมอ่ะ พี่แบงค์โกหกกันหนิ ถ้าไผ่หมายถึงเรื่องในห้องพยาบาลล่ะก็ มันเป็นแค่แผนของพี่เท่านั้นแหละ ก็ไผ่ น่ะ เป็นคนใจแข็ง กว่าไผ่จะพูดว่าชอบพี่สงสสัยหัวใจของพี่คงจะเหี่ยวตายแน่เลย แล้วพอดีตอนนั้นพี่เจอกับฟางอ่ะแล้วเห็นฟางเขาไม่สบายอยู่พี่ก็คิดว่าไผ่ต้องไปเป็นเพื่อนฟางที่ห้องพยาบาลอยู่แล้ว พี่กับนัทก็เลยไปดักรออยู่ก่อนแล้ว
นี่หลอกกันหนิ ฟางด้วยทำกับเพื่อนได้ อย่าไปโทษฟางเลยพี่ขอร้องให้ฟางร่วมมือเองแหละ
ไผ่ล่ะ ชอบพี่รึป่าว แต่ถึงไผ่จะไม่ชอบพี่ก็อย่าถอดสร้อยนี้ออกนะ เพราะพี่ตั้งใจจะซื้อให้ไผ่จริงๆ
มาถึงขั้นนี้แล้วหนิ จะบอกว่าไม่ชอบได้ไงล่ะแล้วพี่แบงค์ก็กอดฉันซึ่งฉันก็ไม่ได้ขัดขืดแต่อย่างใด และถึงฉันจะรู้ว่าฟางร่วมมือกับพี่แบงค์ด้วยแต่ฉันก็อยากขอบใจฟางเหมือนกันที่ทำให้ฉันได้รู้ใจตัวเอง
+++++++++++++++++++++++++++++
เป็นไงเพื่อนเรามีแฟนแล้วก็สวยขึ้นนะ งั้นฟางก็สวยขึ้นเหมือนกันดิฉันเข้ามาใน ร.ร ก็ถูกยัยฟางแซวฉันก็เลยแซวกลับแต่ฉันก็ลืมว่าตอนนี้กลุ่มของฉันนั่งกันครบเลย ยัยฟางเลยหน้าแดงไปตามๆกัน เฮ้ย ฟาง มีแฟนไม่บอก ใครตาถั่วฟะ อยู่สวยม่ะสงสัยฟางก็คงคิดอยู่แล้วว่าคงปิดไว้ไม่ได้นานจึงบอกกับเพื่อนๆในกลุ่มไป ผู้ชาย เว้ย เขาชื่อ โอ๊ต อ่ะ อยู่ ร.ร อื่นส่วนจะหล่อไม่หล่อก็ถามไผ่เองละกันฟางพูดจบก็หน้าแดงอย่างกะลูกตำลึง แล้วทุกคึนในกลุ่มก็หันมาทางฉัน
ก็หล่อดีอ่ะ ฟาง..ว่างๆพามารู้จักบ้างดิ ว่าทำไมเดี๋ยวนี้ฟางอารมณ์ดีแปลก
เดี๋ยวถ้าโอ๊ต ว่างเราจะพามาละกัน แต่ว่าไผ่สร้อยสวยหนิ เรายังไม่ได้คิดบัญชีกันเลยนะฟาง
โห ทำให้เพื่อนมีแฟนนี่ผิดด้วยเหรอ งั้นก็รอดตัวไปแต่รู้เรื่องนี้ได้ไงอ่ะ ดูจากสายตาที่พี่
แบงค์มองไผ่ก็รู้แล้ว นี่เราโง่อยู่คนเดียวใช่มั้ย ไผ่ไม่ได้โง่หรอกเป็นใครถ้ามีคนมาชอบก็ไม่รู้ทั้งนั้นแหละ งั้นเราไปเรียนกันเหอะนี่แสดงว่าคนอื่นเขารู้กันหมดแล้ว มีแต่ฉันที่ไม่รู้อยู่คนเดียว แต่มันเป็นแบบที่เตยพูดหรือเพราะฉันโง่นะ...วันนี้ตอนพักเที่ยงฉันกับเพื่อนๆจึงเดินไปห้องสมุด ระหว่างทางเพื่อนในกลุ่มก็ยังอุตส่าแต่งเพลงเรื่องของฉันมาแหย่อีกและเนื้อเพลงก็แสนจะ...
พรมลิขิตบันดาลชักพา..ดลให้มาพบแบงค์ทันใด..ก่อนนี้ห่างกันแสนไกล..พรมลิขิตดลจิตใจ ไผ่จึงได้มาใกล้กับแบงค์..55แล้วเพื่อนฉันก็ร้องซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนี้จนถึงห้องสมุด ฉันล่ะอยากเอาปี๊บมาคลุมหัวจริงๆ ฉันก็ลืมไปว่าเพื่อนของฉัน มันเอาปูนซีเมนต์ไปเทลงบนใบหน้า เลยไม่รู้สึกอะไร แต่แล้วก็มาถึงห้องสมุดพอดี เพื่อนฉันเลยเลิกร้องเพลงไป เฮ้ย นั่นพี่แบงค์ เดินผ่านหน้าห้องสมุด มาทางเดียวกับที่ฉันเดินมาเมื่อกี้ด้วย แสดงว่าเมื่อกี้เขาเดินตามหลังกลุ่มของฉันมาน่ะสิ และเมื่อพี่แบงค์เห็นฉันมองพี่เขาอยู่พี่เขาจึงยิ้มให้ฉัน หรือ จะเรียกว่าหัวเราะก็ได้นะ เขาได้ยินเพลงที่เพื่อนฉันแต่งแล้วแน่เลย อายจัง เฮ้ย เมื่อกี้พี่แบงค์ ตามหลังกลุ่มของเรามาอ่ะ ทำไงดี
ไผ่เพิ่งรู้เหรอเพื่อนทั้ง 5 คนของฉัน พูดพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย แสดงว่า... โห เพื่อนเราทำกันลง ฉันอยากจะบ้าตาย วันละหลายๆรอบ เฮ้อ เวรกำ ส่วนวันนี้ ฉัน ฟาง ปอ ว่างแต่ใบเตย เตย แก้ว ต้องเรียน ฉันก็เลยไม่มีไรทำเลย
ไผ่ เป็นเพื่อนไปห้องน้ำหน่อยดิ อืม ก็ได้ ปอ ไปด้วย รอด้วยฉัน ฟางแล้วก็ปอ เลยไปห้องน้ำ ยัยฟางเข้าห้องน้ำส่วนฉันกับปอเลยรอด้านนอก ฉันเลยถามปอเรื่องพี่แดน
ปอ ทะเลาะกับพี่แดนไม่ใช่เหรอ แต่ทำไม่ช่วงนี้อารมณ์ดีแปลก
ก็พี่แดนอ่ะดิ โทรมาง้อ 55 เราว่าเขาก็แคร์ความรู้สึกของเราก็เลยยกโทษให้อ่ะ
เออก็ดี เวลาแกโมโห น่ากลัวยิ่งกว่า ฟางปวดผู้หญิงอีก
เฮ้ย พูดไรกัน อะไรฟางๆ เปล่า
ถ้าเปล่าก็ไม่เป็นไร เป็นเพื่อนไปห้องพยาบาลหน่อยดิ ไม่รู้ทำไมมันปวดหัว ว่าจะไปกินยา
อืม งั้นก็ไปเหอะระหว่างทางที่ฉัน ฟาง และปอ ไปห้องพยาบาล ซึ่งฉันก็ช่วยประคองฟางด้วย เพราะยัยนี่เวลา ไม่สบาย ใครกวนใจก็จะโดน....แหลก ไปตามๆกันแหละ แต่ทำไงได้ เพราะฟางเป็นไข้อ่ะ เลยเป็นแบบนี้ ก็เพื่อนกันหนิ แต่อยู่ดีๆขณะที่ฉันเดินใกล้จะถึงห้องพยาบาลอยู่นั้น ก็มีรุ่นพี่ ม.5 ประมาณ 5 คนก็มาขวางทางฉันและเพื่อนๆ แล้วมันเรื่องอะไรกันล่ะนี่ ช่วงนี้เป็นช่วงที่นักเรียนกำลังเรียนกันพอดีเลยไม่ค่อยมีคนอยู่แถวนั้น แต่ถ้าจะมาหาเรื่องละก็ฉันว่าพี่เขาคงจะมาผิดเวลาแล้วล่ะ เพราะตอนนี้ ฟางกำลังอารมณ์เสีย ส่วนปอน่ะ เหรอ อารมณ์ดี น่ากลัวทั้งคู่นั่นแหละ
ทางหน่อยค่ะยัยฟางเริ่มเดือด ขนาดฉันที่เป็นเพื่อนแท้ๆ ฉันยังว่าฟางน่ากลัวเลย
พี่จะปล่อยน้องไปแต่ไผ่ต้องอยู่คุยกับพี่ก่อนเพราะตอนนี้พี่มีเรื่องจะคุยกับไผ่
ก็ไผ่เป็นเพื่อนของเราพี่มีไรก็รีบๆพูดมา จะได้รีบไปฉันว่าตอนนี้เหตการณ์เริ่มเครียดขึ้นนะ แล้วมันมีเรื่องอะไรกันหว่า แล้วทำไมมันถึงเกี่ยวกับฉันอ่ะ..สงสัยฉันคง IQ ต่ำมั้ง..55 ล้อเล่น
พี่อยากให้ไผ่เลิกยุ่งกับน้องแบงค์ และถ้าขืนยังยุ่งต่อไปมีเรื่องแน่
แล้วพี่มีสิทธิ์อะไรให้ไผ่เลิกยุ่งกับพี่แบงค์ฉันพูดออกไปอย่างเคืองๆ
แสดงว่าพวกเธออยากมีเรื่องงั้นเหรอ
ชิ..ใครกันแน่ที่อยากหาเรื่อง น้องว่าพี่หลีกทางไปดีกว่า ไม่งั้นน้องก็ไม่รู้ว่าจะเกิดไรขึ้น
แล้วอีกอย่างนะครับ ถึงพี่จะเป็นผู้หญิง แต่ถ้าพี่มาหาเรื่องก่อนผมก็ไม่เว้นหรอกนะครับ
ฟางกับปอพูด ฉันว่าตอนนี้พวกเขาดูเท่มากเลย (ถึงแม้จะน้อยกว่าพี่แบงค์นะ) แต่แล้วอยู่ดีพี่ผู้หญิงที่เป็นหัวหน้ากลุ่มก็เดินเข้ามาหาฉัน แล้วเขาก็ฟาดมือของเขาลงบนใบหน้าของฉันๆว่าใบหน้าของฉันชาไปครู่หนึ่ง แต่ก่อนที่ฉันจะตั้งสติและหันไปต่อสู้กับเขา ฉันก็เห็นพี่เขาทั้ง 5 คนก็นั่งลงไปกองกับพื้นซะแล้ว ก็เพื่อนฉันมันธรรมดาซะที่ไหน คนหนึ่งก็ปากผู้ชายแรงผู้หญิง แต่มือหนัก ฉันว่าถ้าฟางไม่มีแฟนฉันก็คงคิดว่าฟางเป็นทอมเหมือนกันล่ะ ส่วนอีกคน ก็ปากผู้หญิง แรงผู้ชาย ยิ่งตอนนี้ไอ้ปอมันอารมณ์ดีอยู่ เห้อ รวมๆกัน 2 คนนี้ธรรมดาซะที่ไหน
ก็บอกแล้วว่าให้หลีก กวนประสาทกันอยู่ได้ แถมมาหาเรื่องกันเพราะผู้ชาย ทุเรศที่สุด
ผมเตือนที่แล้ว ก็ไม่เชื่อ ไปกันเหอะไผ่ อ้าว ฟางไม่ไปห้องพยาบาลแล้วเหรอ
หมดอารมณ์ ค่อยกลับไปกินยาที่บ้านดีกว่า อยู่นี่แล้วเซ็ง อืมฉันกับเพื่อนๆจึงเดินออกไปจากแถวนั้น แต่ตลอดทางฟางก็บ่นมาตลอด สังสัยคงลืมไปว่าตัวเองก็มีแฟนเป็นผู้ชาย
ทุเรศ ทะเลาะกันเพราะผู้ชายๆมีไรดีฟะ งั้นแกก็เลิกกับโอ๊ตอะไรนั่นของแกซะดิ
อ้อ ลืมไป ว่ามีแฟนแล้ว ขอบใจที่เตือนสติ อ้อ พรุ่งนี้ทำไมไม่มีเรียนอ่ะ
ไม่รู้เหมือนกันแต่ช่างเถอะพรุ่งนี้มีไรเดี๋ยวรู้เองนั่นแหละ
งั้น เราไปห้องน้ำก่อนนะ บายฉันเลยแยกกับฟางและปอ ฉันจึงเดินไปห้องน้ำ หน้าฉันที่ถูกพี่เขาตบเป็นรอยแดงขึ้นมาเลย ดีที่มันเห็นไม่ชัดเท่าไหร่ ฉันไม่อยากให้พี่แบงค์เห็นอ่ะ ทำไงดี แต่เป็นไงเป็นกัน อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ฉันเลยเดินไปหาพี่แบงค์ที่หน้าโรงเรียนแต่เมื่อฉันเดินไปหาพี่แบงค์ ฉันก็เห็นพี่แบงค์กำลังทำหน้าเครียดเลย คงจะไม่ใช่เพราะเรื่องของฉันหรอกนะ
พีแบงค์รอนานรึเปล่าค้ะ
ไผ่พี่ขอโทษนะ พี่ทำให้ไผ่ต้องเจ็บตัว นี่ ฟางกับปอ มาบอกพี่แบงค์เหรอค้ะ
ก็ ฟางกับปออ่ะ เป็นห่วงไผ่ถึงได้มาบอกพี่ เขาฝากให้พี่ดูแลไผ่ ดูดิ เพราะพี่คนเดียวที่ทำให้หน้าไผ่เป็นรอยแดงเลย พี่ขอโทษนะ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ โชคดีที่ตอนนั้นปอกับฟางอยู่ด้วย แต่ก็สงสารพี่เขาเหมือนกันนะค้ะ มาหาเรื่องไผ่ตอนที่ 2 คนนั้นกำลังเดือดพอดี เลยถูกต่อยไปตามๆกันเลย
เดี๋ยวพี่ต้องจัดการเรื่องนี้ให้ได้ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พี่เขาคงไม่กล้ามาทำอะไรไผ่อีก
เรื่องแบบนี้มันไม่แน่หรอกนะไผ่ อ้อ ไผ่พรุ่งนี้พี่ต้องขึ้นคอนเสิร์ตที่โรงเรียนเขาจัดอ่ะ ไปดูด้วยนะ ตั้งแต่ ม.1 ม.6 แน่ะพี่ตื่นเต้นอ่ะไผ่ไปดูนะจะได้เป็นกำลังใจให้พี่ ค่ะ แล้วไผ่จะไปดูแล้วฉันกับพี่แบงค์ก็เดินกลับบ้านด้วยกัน เพราะเหตุผลนี้นี่เองเหรอที่พรุ่งนี้ไม่มีเรียน..แต่ฉันก็ไม่เคยเห็นพี่แบงค์เล่นเบสเลยหนิ เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องไปดูให้ได้เลย..55
+++++++++++++++++++++++++++++
วันนี้ฉันเข้ามาหอประชุมกับเพื่อนๆในห้องของฉัน ซึ่งตอนนี้ในหอประชุมก็มีนักเรียน ม.1 ม.6 เต็มหมดแล้ว แต่อาจารย์ก็จัดอย่างเป็นระเบียบทำให้ไม่อึดอัดเท่าไหร่ แล้วก็นั่งตามห้อง โชคดีที่ฉันกับเพื่อนๆมาไม่ค่อยช้าเลยได้นั่งค่อนข้างใกล้กับเวที 55 ก็จะดูพี่แบงค์อ่ะ..หุหุ แล้วคอนเสิร์ตก็เริ่มขึ้น แล้วต่อมาก็มีเสียงกรี๊ดกร๊าด ของนักเรียนขึ้นมา (อาจารย์จัดให้นักเรียนนั่งแล้วก็ออกไป ปล่อยให้นักเรียนอยู่โดยไม่มีอาจารย์คุม) ฉันเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าพี่แบงค์เล่นเบสสุดยอดเลย ขนาดพี่แบงค์บอกกับฉันว่าตื่นเต้นนะ ยังแสดงได้ขนาดนี้ แล้วฉันกับเพื่อนก็นั่งดูคอนเสิร์ตอยู่อย่างนั้น ตั้งแต่ เพลงแรก ถึง เพลงสุดท้าย ก็ยังมีเสียงกรี๊ดอยู่เหมือนเดิม โดยไม่มีนักเรียนออกไปจากหอประชุมเลย
แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่ออยู่ดีๆพี่แบงค์ก็เดินมาที่ไมค์ เลยทำให้มีเสียงกรี๊ดขึ้นไปใหญ่ แล้วพี่แบงค์ก็พูดขึ้นว่า ผมขอโทษนะครับที่ทำให้ขัดจังหวะ แต่ผมจำเป็นที่จะต้องพูดตรงนี้ ผมอยากจะบอกว่าตอนนี้ผมคบอยู่กับไผ่ ม.3/1 อยู่มีเสียงกรี๊ดขึ้น แล้วตอนนี้มีนักเรียน 80% ของที่นักในหอประชุมหันมาทาง นักเรียน ม.3 ส่วนบางคนที่รู้จักแนก็หันมาดูฉัน ตอนนี้ฉันว่าฉันหน้าแดงมากเลยล่ะ แต่พี่แบงค์ก็ยังพูดต่อ และคนที่ขอคบก่อนก็คือผม ดังนั้นถ้าจะผิดก็คือผมที่ผิดไม่ใช่ไผ่ และถ้าจะมาทำร้ายกันก็ขอให้ลงที่ผมไม่ใช่ที่ไผ่และถ้าผมรู้ว่ามีคนมาทำร้ายไผ่อีกล่ะก็...ผมจะไม่ให้อภัยคนๆนั้นเด็ดขาดเมื่อพี่แบงค์พูดจบก็มีเสียงกรี๊ดอีกแต่ครั้งนี้ดังมากกว่าเดิมมาก ฉันว่าคำพูดสุดท้ายที่พี่แบงค์พูดเสียงมันฟังดูน่ากลัวยังไงก็ไม่รู้
ไผ่ พี่แบงค์สุดยอดเลยอยากให้โอ๊ตเป็นงี้บ้างจังฉันว่าฉันคงไม่ต้องบอกนะว่าใครพูด
ไผ่ เท่สุดยอด พี่เขาทำได้ไง นี่มันได้ยินตั้งแต่ 1 6 เลยนะ สุดยอดเลย
ตั้งแต่วันนั้นมา ข่าวเรื่อง ของฉันกับพี่แบงค์ก็เป็นเรื่องที่ถูกคุยมากที่สุดในโรงเรียน (แต่ฉันไม่ภูมิใจหรอกนะ) แต่ถึงยังไง ฉันก็ดีใจนิดๆนะที่ได้ยินพี่แบงค์พูดแบบนั้น
หลังจากนั้นต่อมาอีก 2 เดือน พี่แบงค์ก็กลับไปอยู่ที่บ้านของพ่อกับแม่ของเขา แต่ความสัมพันธ์ระหว่างเราก็ยังเหมือนเดิม ฉันว่าค่อนข้างจะดีขึ้นด้วยซ้ำ
...แล้วเสียงหัวเราะของเด็กทั้ง 2 คนก็ยังอยู่คู่โรงเรียนแห่งนี้ตลอดไป...