30 พฤศจิกายน 2549 18:20 น.
ปุยเมฆสีชมพู
เกล็ดสีขาว พราวใส กระจายเด่น
เมื่อแลเห็น เจ้ามดยิ้ม อิ่มสุขศรี
บ้านเราใช้ ชงกาแฟ อร่อยดี
หรือมากมี ที่ใช้ทำ อาหารกัน
อันราคา พอทำเนา เขาเคร่งครัด
คอยกำจัด พวกกักตุน ทุ่นภาษี
หาไม่ยาก หากอยากได้ ไปบิ๊กซี
เขาขายดี มีจำกัด ต่อครอบครัว
ตัวเป็นเกล็ด เม็ดเล็กเล็ก สีขาวใส
กลั่นเอาไป จากต้นอ้อย ค่อยขัดสี
จากสีเหลือง เป็นสีขาว แพคอย่างดี
และยังมี หลายยี่ห้อ ให้เลือกชม
ทำขนม หรือแช่อิ่ม ชิมดูได้
รสชาดไซร้ ไม่ผิดเพื้ยน เปลี่ยนหอมหวาน
บ้างนำมา ทำเครื่องดื่ม รับประทาน
ร้านอาหาร คนต้องการ พวงเครื่องปรุง
ดีไม่ดี แสนมากมี ให้เลือกเกรด
ทุกประเภท เกรดเอบี ที่เลือกสรร
การเกษตร พัฒนา คุณอนันต์
จากอ้อยนั้น เป็นน้ำตาล ผ่านกรรมวิธี...
***************************
24 พฤศจิกายน 2549 16:30 น.
ปุยเมฆสีชมพู
...นางกากี...
เป็นนางในรับใช้สนองโอษฐ์
แต่ต้องโทษในกาเมสุมิจฉา
ครุฑลักพาหลีกหลบคนธรรพ์มา
จนชีวามีมลทิลคลุ้งกลิ่นคาว
ถูกลอยหนาวบนแพกระแสคลื่น
ครั้นเมื่อฟื้นยังเหมือนตกนรกไหม้
ต้องกระเซอะกระเซิงหลีกหนีภัย
แต่ยังไม่พ้นกรรมที่ทำมา
พบโจรป่าฉุดคร่าจะเป็นผัว
ด้วยความกลัวโจรไพรใจบาปหนา
ทั้งความหิวบั่นทอนจนอ่อนล้า
หมดปัญญาต้านแรงแข็งขืนกาย
หากไม่ได้คนธรรพ์นั้นมาช่วย
คงมอดม้วนสิ้นชื่อหรือถูกขาย
หากต้องอยู่คงไม่ต่างจากคนตาย
เรื่องจึงคลายจากร้ายกลายเป็นดี
แต่ยังมีกรรมเก่ามาเผาอยู่
ด้วยเจ้าคูเมืองใหญ่ให้ประหาร
เพื่อให้เป็นเยี่ยงอย่างและประจาร
ให้ชาวบ้านรู้ทั่วตัวกาลี
หากคิดดีมีเหตุมาวิเคราะห์
ให้เหมาะเจาะถึงความผิดอันบัดสี
นั่นก็หาใช่ความผิดที่กากี
ใยนางนี้จึงต้องโทษโจษย์ประจาน
************************
24 พฤศจิกายน 2549 16:26 น.
ปุยเมฆสีชมพู
เขาเล่าว่า...บนท้องฟ้า มีฝนดาว...
เขาเล่าว่า...บนเมฆขาว มีเจ้าชาย...
เขาเล่าว่า...บนผืนทราย มีไข่เต่า...
เขาเล่าว่า...บนภูเขา มีฤาษี...
เขาเล่าว่า...บนทีวี มีภาพหมู่...
เขาเล่าว่า...บนโต๊ะครู มีแจกัน...
เขาเล่าว่า...บนความฝัน มีความหวัง...
เขาเล่าว่า...บนริมฝั่ง มีเรือแจว...
เขาเล่าว่า...บนปากแก้ว มีรอยจูบ...
เขาเล่าว่า...บนกรอบรูป มีอดีต...
เขาเล่าว่า...บนคมมีด มีความคม...
เขาเล่าว่า...บนโคลนตม มีดอกบัว...
เขาเล่าว่า...บนความชั่ว มีความดี...
เขาเล่าว่า...บนอเวจี มีสวรรค์...
เขาเล่าว่า...บนดวงจันทร์ มีกระต่าย...
เขาเล่าว่า...บนเส้นด้าย มีชีวิต...
เขาเล่าว่า...บนลิขิต มีพบเจอ...
เขาเล่าว่า...บนใจเธอ มีใจใคร???...
24 พฤศจิกายน 2549 16:24 น.
ปุยเมฆสีชมพู
เธอเดินเข้ามาหาฉัน....
มาบอกกันว่า "รัก" ง่าย..ง่าย
บางทีเธออาจไม่ได้คิดอะไร...
แต่เธอรู้มั๊ย ใจฉันมันไหวเอน..
แล้ววันหนึ่งเธอก็เดินเข้ามาอีก...
มาบอกว่าฉันเป็นคนที่ "ไม่ใช่"
เราไปด้วยกันไม่ได้..
แล้วก็อีกหลายเหตุผลจากเธอ...
ไม่เป็นไรหรอกที่รัก...
จงรีบเดินไปก่อนที่จะสาย..
เดินไปก่อนที่เธอยังเห็นฉันยิ้มได้
ก่อนที่สายน้ำตาของฉันจะไหลริน...
เธอเองคงไม่ผิด..
ก็ฉันมันดีไม่ได้เท่าที่เธอหวัง..
ก็สมควรแล้ว..ที่เธอไม่ต้องมาจริงจัง
ความผิดหวังครั้งนี้ฉันรับไว้เอง..
แล้วบอกกับตัวเองให้รู้สึก...
ต่อไปอย่าเที่ยวรักใคร ง่าย..ง่าย
ความรักจริง..จริง มันหายากจะตาย
ใครจะทนเราได้ กับสิ่งที่เราเป็น..
แล้วต่อไปจงเข้มแข็ง..
อย่าอ่อนแอ .. อย่าร้องไห้
ถ้าใครเค้า...ไม่รู้ค่า..ก็คงไม่เป็นไร
จงเก็บรักษาใจตัวเองนะคนดี...
7 พฤศจิกายน 2549 17:10 น.
ปุยเมฆสีชมพู
**** ณ สวนหย่อม หน้าบ้านหลังน้อยๆ ****
เฟื่องฟ้าสีสวยสด
เขียวมรกตเศรษฐีพันล้าน
มะลิออกดอกบาน
โมกตระการกลิ่นชวนชม
มะยมพวงอวบอิ่ม
ทั้งทับทิมชูสวยสม
ดอกแก้วคนนิยม
คนพูดชมสาลิกา
โฮย่าพุ่มพวงใหญ่
ลิปสติกใบดกหนักหนา
กิ่งใหญ่ระหลังคา
ต้นโอ่อ่ามะม่วงดี
มากมีหีบกระเป๋า
บ้านเราเรียกเขาว่าเดฟ
โบราณนามเก่าเก็บ
ดอกสีเจ็บคืออัญชัญ
มากสรรหลากหลากสี
ชื่อแปลกนี่แพเซี่ยงไฮ้
ต้นสูงดอกหันได้
ต้นไม้ไทย มหาหงษ์
ยืนยงคงแข็งแรง
อีกทนแสงพระอาทิตย์
ลำต้นกระจิ๊ดริด
นั่นคือพุทพิชยา
นานาพืชพันธุ์ไม้
ล้วนปลูกได้ช่วยรักษา
ฟอกพิษอากาศมา
พาปอดเราให้แข็งแรง
+++ ปลูกต้นไม้กันเยอะๆ นะคะ อากาศบนโลกใบนี้จะได้สดชื่น
^______________^
หน้าส่วนตัว
789
