5 กุมภาพันธ์ 2551 07:29 น.
ปืนไม้อ่อน
ปฏิทิน ชาวนา หนงลวิ
สุริยคติ ดำริใหม่ ให้ใหลหลง
เกิดปีสอง สี่ห้าห้า พุทธกาลคง
ปีใหม่จง หยวนตั้น วันสากล
เหล่าชาวนา ผูกพัน วันสามหยวน
ทั้งเชิญชวน อวยพรทั่ว ทุกหัวหน
เปลี่ยนเรียกชื่อ ลือละมุน ชุนเจี๋ยวน
ให้ทุกคน ถือวันหยุด ตรุษฤดู
ถึงวันจ่าย ใคร่จ่าย ในสมถะ
ก่อนวันจะ สิ้นปี ที่สวยหรู
วันสิ้นปี วันไหว้ ใคร่ชื่นชู
ปีใหม่พรู เที่ยวนำ หยุดทำงาน
http://www.oknation.net/blog/memaeya/2008/01/29/entry-7
5 กุมภาพันธ์ 2551 07:22 น.
ปืนไม้อ่อน
ข้าวถูกหวด นวดซ้ำ ทำเม็ดร่วง
จากพุ่มพวง รวงมัด ที่คัดสรร
ฝัดกระด้ง ก้นปะ พัลวัน
ขยะนั้น ปลิวหลุด ข้าวตรุษจีน
กว่าจะเป็น ข้าวดี บริโภค
บุญกรรมโชค บนตรง ผู้ทรงศีล
แปลงหลายนัย บ่งใช้ ไปตามยีน
อีกไวท์กรีน เป็นกำลัง พลังงาน
เหล่าชาวนา นับวัน จันทรคติ
เซี่ยลวิ เกี่ยงเอี้ยง เพียงคำขาน
บำเพ็ญตน น้อมนำ ตามตำนาน
สองพันกาล ฮั่นชิน จนสิ้นวงศ์
4 กุมภาพันธ์ 2551 14:08 น.
ปืนไม้อ่อน
ครูท่านสอน ให้รู้ ปูอาหาร
ปูลำธาร ละไว้ อย่าไปฉัน
กระดองแดง หรือดำ-ขำเป็นมัน
ปูสวรรค์ อนุรักษ์ อย่าดักตี
ท่านให้เรียก ปูพันธุ์นี้ ปูพระพี่นาง
ทั่วโลกอ้าง ถิ่นพบ ประสบศรี
ครั้งคราแรก พบพาน กาญจนบุรี
ไทยธานี มีหนึ่ง ตลึงแล
รวงข้าวซึ้ง คุณครู ผู้รู้สอน
ทั้งกานต์กลอน ค่ำเช้า เฝ้าเหวี่ยงแห
หว่านวิชา ความรู้ คู่ดวงแด
เรียนแทบแย่ เรียกปูกิ๊ อุตริคน
4 กุมภาพันธ์ 2551 14:00 น.
ปืนไม้อ่อน
ข้าวล้มรวง รอเกี่ยว ลับเคียววับ
แมลงจับ คมลิ่ม หัวทิ่มขัน
ล้มคะมำ ลื่นไถล ไปเป็นวัน
ตั้งหลักมั่น หนีไป ไกลคมเคียว
ข้าวล้มต้น จะเกี่ยว คมเคียวตัด
อุ้งแขนรัด เป็นกำ ทำเฉลียว
จะมากน้อย ตามกำลัง ระวังเชียว
พลาดเคียวเกี่ยว ข้อศอก บอกแล้วไง
ปวงประชา ธรรมเนียมนา มาเป็นแขก
เอากำลัง เข้าแจก แลกเงื่อนไข
เสร็จนาท่าน นาฉัน แห่กันไป
เด็กเด็กได้ เดินยาม ตามดูรู
น้ำแห้งนา คราเกี่ยว โดดเดี่ยวเด็ก
ทั้งเด็กเล็ก เด็กใหญ่ ไม่เคยหรู
สะพายข้อง แยกไกล ไปหาปู
สังเกตดู รูหนูงู หรือปูนา
ปากรูลื่น เป็นมัน นั่นอย่าแตะ
รูเปียกแฉะ รอยมุด ขุดเลยหวา
รอยเท้าเดิน ลงรู ปูหลบมา
งูปูพา แย่งกัน หลบอันตราย
แต่รูหนู รูแห้ง ตกแต่งปาก
ดูไม่ยาก รูดี มีมากหลาย
รูเล็กเล็ก ชอบลอง ของผู้ชาย
ต้องขวนขวาย ปิดรู เธอรู้ทัน