26 ตุลาคม 2547 07:49 น.
...ปีกหงส์...
...ทำไมถึงตัดใจจากเธอไม่ได้สักที...
...คงเพราะให้หัวใจที่มีทั้งหมดของฉัน...
...ไม่เผื่อใจไว้เจ็บ เมื่อเวลาที่เธอทิ้งกัน...
...เพราะไม่เคยคิดฝัน...ว่าวันนั้นจะเป็นจริง...
*****.....*****.....*****......*****
...ได้แต่เพียงมองภาพเธอ จากเบื้องหน้า...
...พร้อมปาดคราบน้ำตา...อย่างคนที่ถูกทิ้ง...
...และต้องตื่นขึ้นมา เพื่อพบกับความเป็นจริง...
...เพราะเธอคือสิ่งที่เป็นเพียงภาพลวงตา...
*****.....*****.....*****.....*****
...ต้องฝืนยิ้มต่อหน้าใครต่อใคร...
...เพราะเธอคือคนที่ไกล เกินจะเอื้อมไปไขว่คว้า...
...ฟ้าอยู่สูงเกินจะลดต่ำลงมา...
...และผืนดินอย่างฉัน คงไร้ค่า...
...ไม่มีทางที่จะได้อยู่คู่กับฟ้า.....อย่างเช่นเธอ.
26 ตุลาคม 2547 07:46 น.
...ปีกหงส์...
ต่อให้รักเธอ...มากกว่านี้
เธอคงไม่สนใจใยดี ในตัวฉัน
เป็นแค่คน ผ่านตาไป วัน วัน
คงไม่มีวันได้เป็นคนสำคัญ...ของจัย
.........................................................
...ฉันก็เป็นได้เพียงเท่านี้...
คงจะทำตามใจตัวเองที่มี...คงทำไม่ได้
แม้เป็นเพียงตัวเลือกตัวหนึ่ง เธอคงไม่สนใจ
ได้แต่เก็บเธอเอาไปฝันใฝ่อยู่ฝ่ายเดียว...
..........................................................
แม้ส่งความรู้สึกผ่านสายตา
เธอคงไม่รู้คุณค่า...ไม่แลเหลียว
ทำได้แค่รอคอย อย่างไม่มีหวังอยู่ข้างเดียว
เพื่อสักวันเธอจะแบ่งใจมาสักเสี้ยวหนึ่ง...ที่เธอมี
........................................................
เธอคงเป็นแค่เพียงเทพบุตร ที่ฉันฝัน
คงไม่มีวันได้เธอมาผูกผัน***กับฉันคนนี้
แค่นึกขึ้นมา ก็น่าขำสิ้นดี...
ในเมื่อเธอมีนางฟ้าที่แสนดี.....
จะให้เธอหันมามองผู้หญิงธรรมดา..คนนี้...
.....ไม่มีทาง.....
26 ตุลาคม 2547 07:39 น.
...ปีกหงส์...
รัก คือ การให้ เสียสละ และซื่อสัตย์
ไม่ใช่การผูกมัด ใหตัวมาอยู่ใกล้
แต่ รัก คือ ความห่วงหาและห่วงใย
และมีสิ่งดีๆมอบให้กันและกัน
รักนั้น ไม่จำเป็นต้องอ่อนหวาน หรือ อ่อนไหว
ขอเพียงให้ใจสองใจคงมั่น
รักษาสัญญาที่มีให้กันและกัน
ว่า..จะมีความรักที่นิรันทร์ ......
และเชื่อมั่นในกันและกันตลอดไป...