1 พฤศจิกายน 2543 22:55 น.
ปีกฟ้า
วันคืนเปลี่ยนเวียนมาจนบรรจบ
หนึ่งปีครบอีกครั้งดังใจหมาย
เริ่มต้นใหม่ด้วยความหวังทั้งใจกาย
ปีร้ายร้ายผ่านพ้นไปกลายเป็นดี
ที่เคยเจ็บเคยไข้ให้หายหมด
ที่เคยอดเคยอยากให้สุขี
ที่เคยยากเคยจนให้มั่งมี
ที่ราวีเข่นฆ่ากันพลันหายไป
แต่อย่าลืมว่าทุกสิ่งเรากำหนด
เราจะอดหรือมั่งมีอยู่ที่ไหน
เพราะคืนวันไม่สำคัญเท่าจิตใจ
วันไหนไหนจะใหม่เก่าค่าเท่ากัน...
2 พฤศจิกายน 2543 07:25 น.
ปีกฟ้า
เพราะความคิดจิตใจไร้ขอบเขต
พรวิเศษเสกเป่าไปในความฝัน
ก่อกำเนิดจิตสัมผัสอัศจรรย์
เปลี่ยนคืนวันผันสู่โลกเทพนิยาย
จะเสกมนต์สร้างฝันพลิกผันโลก
ละลายโศกเศร้าหมองสิ้นสลาย
เปลี่ยนน้ำตาเป็นรอยยิ้มพิมพ์ใจกาย
ลบเรื่องราวเลวร้ายจางหายไป
และจะเสกทุกทุกคนบนโลกนี้
ให้มากมีความสุขความสดใส
ให้ร่าเริงเพราะสมหวังดังตั้งใจ
ให้ใครใครหัวเราะได้ไม่ทุกข์ทน
เพราะความคิดจิตใจไร้ขอบเขต
พรวิเศษจะแผ่ไปในทุกหน
แทรกซึมสู่จิตใจในทุกคน
ผู้มากล้นยื่นน้ำใจ...ให้แก่กัน...
2 พฤศจิกายน 2543 07:25 น.
ปีกฟ้า
หากเปรียบเธอเป็นฝนโปรยจากท้องฟ้า
ฉันคงเป็นท้องทุ่งนาอันสดใส
น้ำโอบอุ้มชุ่มชื่นชื้นหัวใจ
แทรกซ่านใบให้เข้มแข็งเขียวขจี
หากเปรียบเธอไกลสุดไกลเป็นดวงดาว
ฉันคงเป็นฟากฟ้าพราวด้วยแสงสี
ดาวตกแต่งฟากฟ้ากว้างกลางราตรี
ให้ฟ้ามีความงดงามตระการตา
หากเปรียบเธอสวยสุดดุจดอกไม้
ฉันคงคล้ายเป็นผีเสื้อโบยบินหา
เฝ้าดอมดมชมดอกไม้ทุกเวลา
อยู่รอดมาเพราะเกสรเลี้ยงร่างกาย
หากเปรียบเธอนวลงามเหมือนดวงจันทร์
ก็คงเปรียบเทียบกับฉันตะวันฉาย
อยู่เคียงคู่ยืนเคียงข้างไม่วางวาย
จะรักเธอจนวันตายนิรันดร.....
14 พฤศจิกายน 2543 11:13 น.
ปีกฟ้า
เพียงคำพูดพูดไปก็หายเปล่า
ไม่มีเรื่องไม่มีราวให้ยึดถือ
เพียงกระดาษก็เขียนได้แค่ปลายมือ
มันก็คือแค่กระดาษเพียงหนึ่งใบ
แต่จงรอดูตัวฉันในวันหน้า
อีกไม่ช้าจะคลี่คลายหายสงสัย
สักสิบปียี่สิบปีไม่สายไป
อ่านเก็บไว้แล้วคอยดูให้รู้จริง.....
2 พฤศจิกายน 2543 07:37 น.
ปีกฟ้า
เธอคือฝนโปรยปรายมาจากฟ้ากว้าง
เธอคือรุ้งอันพราวพร่างใต้ฟ้าใส
เธอคือดาวเจิดแจ่มจ้าสุดฟ้าไกล
เธอคือเมฆล่องลอยไปในฟ้าคราม
เธอคือทุกทุกอย่างทุกทุกสิ่ง
เธอคือฝันหรือความจริงยังคงถาม
ถึงอย่างไรเธอคือสีเติมฟ้าคราม
ให้งดงามดูเป็นฟ้าที่สมจริง.....