4 มกราคม 2550 09:16 น.
ปีกนางฟ้า
-----------------------
"ผมยังรอ"....
เป็นคำร้องขอ..ที่ฉันไม่อาจให้ได้..
ขอโทษนะที่รัก....
ถ้าหากไม่สามารถรักกันได้อีกต่อไป
เพียงอยากให้เธอเข้าใจ..
ความรู้สึกรักใคร..มันบังคับไม่ได้..จริงๆ
ดีใจที่ครั้งหนึ่งเคยร่วมความรู้สึก
ทุกครั้งที่นึก..ก็ยังเสียใจที่จากลา..ทอดทิ้ง
แต่คงดีกว่า....ถ้าสิ่งที่มอบให้เธอ..
เป็นความรู้สึกที่เรียกว่า.."ความจริง"
และฉันเป็นเพียงผู้หญิง..ที่เธอควรลืมทิ้ง..ลบไป
อย่ารอฉันอีกเลย..ที่รัก..
แค่นี้..ฉันก็รู้สึกผิดนัก..ที่ทำกับเธอได้..
ลืมฉันเถอะนะ..คนหนึ่งคน..ที่ไม่มีหัวใจ
เก็บความรักเธอไว้ให้หัวใจของใคร..
ที่เกิดมาเพื่อให้..หัวใจกับเธอ..
------------------------
อย่ารอฉันเลย..
4 มกราคม 2550 09:00 น.
ปีกนางฟ้า
...................................................
อ่อนล้า บินฝ่า คืนฝน
เหนื่อยจน ใจอดทน แทบไม่ไหว
ฝืนปีก กางอ้า ฝ่าไป
แต่ใจ เหลวแหลก แตกทั้งใจ
คืนรัง ฝังกาย คลายสั่น
ใจหวั่น พลันหาย มลายไหว
พักปีก หลับตา ใต้อุ่นไอ
บินไม่ไหว คราใด กลับรัง.
..................................................
4 มกราคม 2550 07:58 น.
ปีกนางฟ้า
หากฉันเหนื่อย..
หยาดเหงื่อเปียกชุ่มตัว..เปล่าหนาว
กรีดบาดท่ามกลางห่าเหว..ยืนยาว
ลึกร้าว..ราวแทงทิ่ม..ที่ใจ
ฉันจะยืนต้านแรง..ถามทับ
ก้นเหวลึกฉันจักปีน..ให้จงได้
เหงื่อทุกหยาด..ไหลบ่าทั่ว..ทั้งตัวใจ
ความเข้มแข็งจะกลับฟื้นขึ้นใหม่..ในทันที