29 พฤศจิกายน 2547 13:46 น.
ปีกนางฟ้า
ฉันอดทนได้คนดี
ไม่ว่าทางที่มีต่อไปนี้..จะลำบากแค่ไหน
เพราะมีเธออยู่ข้างๆ..
ฉันจะไม่กลัวทุกอย่าง..ไม่ว่าอะไร
อย่าห่วงเลยว่าฉันจะร้องไห้..
อย่ากลัวว่าฉันจะทนไม่ไหว..
ที่ตัดสินใจอยู่กับเธอ...
เพราะฉันเลือกแล้วกับทางเดินเส้นนี้
ตัดสินจากสิ่งที่เธอมี..ไม่ใช่คำพร่ำเพ้อ
เชื่อสิ..ฉันไม่ใช้เจ้าหญิงข้างถนน..ของเธอ
แต่ฉันเป็นผู้หญิงธรรมดา..ธรรมดา
ที่พร้อมจะยืนเคียงข้างเธอเสมอ...
ไม่ว่าจะต้องพบเจอ..กับสิ่งใด
24 พฤศจิกายน 2547 22:04 น.
ปีกนางฟ้า
ไม่มีฉัน..เธอก็อยู่ได้..
ก่อนนั้น..เราต่างก็ไม่เคยมีใคร ทั้งนั้น
อย่ายึดติด..ว่าชีวิต..จะต้องเป็นของกันและกัน
ลืมซะเถอะ..คนอย่างฉัน..สักวันเธอก็จะลืมฉันไป
ไม่มีเธอ..ฉันก็ยังอยู่..
ยังรับรู้..ความสุขความทุกข์..
......เธอเองก็คงเหมือนกันใช่ไหม
ก็แค่..ความสุข..มันน้อยกว่าที่เคยหน่อย
ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร...
ชีวิตก็ยังดำเนินไปได้...แต่สุขน้อยไป..เท่านั้นเอง