23 กุมภาพันธ์ 2554 03:08 น.

ฉั น เ ลื อ ก เ ธ อ

ปาลิน


หรือว่าฟ้าลงทัณฑ์ฝันบันดาล		
ภาพหวานๆก็เหมือนจะเลือนหาย		
จากผู้ที่มีรักมาทักทาย		
ก็กลับกลายเป็นรักร้างลงกลางคัน		
		
หรือไม่เคยมีรักแท้ตั้งแต่ต้น		
จึงทิ้งความสับสนให้เสพสันต์		
มธุรสแห่งถ้อยร้อยรำพัน		
ก็ไม่อาจเชื่อมันจนวันนี้		
		
หรือเพราะคนมีรักนั้นมักง่าย		
จึงเดียวดายทุกข์ทนแทบล้นปรี่		
ขณะรอคอยฟ้ามาปราณี		
กลับโบยตีบีฑาจนปราชัย		
		
หรือเราต่างติดหล่มพรหมลิขิต		
ที่ปกปิดความแชเชือนทุกเงื่อนไข		
สิงอยู่ในความว่างกว้างและไกล		
จนไม่อาจเข้าใจอะไรจริง		
		
หรือเพราะความชำรุดคอยฉุดรั้ง		
ให้พ่ายพังร้าวรุกไปทุกสิ่ง		
แม้แต่การมีรักเพื่อพักพิง		
กลับแอบอิงในสิ่งที่ไม่จีรัง		

.....................................................
		
ฉันเลือกเธอแล้วนะ...ฉันเลือกเธอ		
เก็บอยู่ในฝันละเมอผู้เพ้อคลั่ง		
ที่สะท้อนสะเทือนไหวในภวังค์		
พร้อมน้ำตาที่รินหลั่งอีกครั้งแล้ว !		


				
19 กุมภาพันธ์ 2554 21:35 น.

ใช้ไปเถิดชีวิตชนิดนี้

ปาลิน



บนผืนดินแผ่นเดิมนั้นเริ่มหม่น			
ค้นเข้าในตัวตนก็ว่างเปล่า			
มันหมดไฟหมดฝันจะกลั่นเกลา			
ให้พื้นที่สีเทาถูกเต็มเติม			
			
ฉันเลื่อนโล้เหมือนเรือไม่รู้ทิศ			
ในวังวนชีวิตผิดแต่เริ่ม			
ประภาคารยิ่งคว้างร้างกว่าเดิม			
เมื่อไม่เคยฮึกเหิมไปหันมอง			
			
" นานมาแล้ว...ที่ฉันเคยฝันถึง			
ม้ามีปีกเผ่นผึงมาถึงห้อง			
และฟากฟ้าสีเหลืองก็เรืองรอง			
ด้วยแสงทองของหล้ารับตาวัน			
			
ชั่วพริบตาภาพเหมือนก็เลือนหาย			
ดั่งความสุขล้มตายทำลายขวัญ			
ปีกเสรีแห่งลมรื่นอันตื้นตัน			
ก็มีอันจมปลักและหักพัง "			
			
ใช้ไปเถิดชีวิต...ชนิดนี้			
ผ่านเดือนปีนิยามแห่งความหลัง			
อย่ากลัวเลยถ้าคลื่นเห่ประเดประดัง			
คอยรับฟังเถิดเสียงคลื่นอีกหมื่นเกลียว			
			
				
10 กุมภาพันธ์ 2554 01:21 น.

ฝั่งตะวันตื่น

ปาลิน



วันที่ดวงอาทิตย์ไม่ทำงาน			
อาจไม่เห็นดอกไม้บานในรุ่งเช้า			
เบื้องบนคงคลุมคลี่ฟ้าสีเทา			
โต๊ะไม้ตัวเก่าคงหมองรอย			
			
ทิ้งให้ผู้ติดหล่มยังจมปลัก			
กลิ่นกาแฟ ความรัก สักหนึ่งน้อย			
คงทิ้งคราบห่วงหาผู้ล้าคอย			
กับความเหงาเศร้าหงอยอยู่เดียวดาย			
			
ถึงฝั่งตะวันตื่นอันรื่นรมย์			
รู้ไหมสายลมก็สูญหาย			
ปลิดปลิวไปพร้อมฝันอันร่วงราย			
ย่างกรายในม่านเมฆที่เสกแพร			
			
มิทันได้สูดกลิ่นของท้องฟ้า			
ก็ลับตารานใจให้เป็นแผล			
เหมือนใครหนึ่งคนเดียวไม่เหลียวแล			
จึงนำความพ่ายแพ้มาแก่ใจ			
			
วันที่ดวงอาทิตย์ไม่ทำงาน			
จะเลือนรอยฟุ้งซ่านเพื่อการใหม่			
ไว้ต้อนรับกับการที่ไม่มีใคร			
ในวันที่  ด ว ง ใ จ ฉั น ไ ร้ รั ก .

				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟปาลิน
Lovings  ปาลิน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟปาลิน
Lovings  ปาลิน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟปาลิน
Lovings  ปาลิน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงปาลิน