9 พฤษภาคม 2555 20:13 น.
ปาณาดี
ร่อนเร่แรมทางกลางหุบเขา
เพียงเพราะหวังบอกเจ้า...เว้าคำหวาน
คำรักนี้จักเอาไว้ใต้บาดาล
ก็กลัวหนาวร้าวราน...สะท้านใจ
จักเอาไว้บนท้องฟ้านภากาศ
เกรงดวงดาวดารดาษจะหวั่นไหว
ทั้งหมอกเหมยน้ำค้างที่กลางไพร
จะพรากคำรักไป...ไม่ถึงนาง
จักฝากไว้ในวังข่วงคุ้มเจ้า
หากไม่เฝ้าก็เกรงรักจักหายห่าง
จึงเก็บไว้ในหทัยบ่วายวาง
ไม่จืดจาง คำรัก ใฝ่พักตรา
ทั้งยามหลับแลตื่นสะอื้นไห้
ด้วยคำรักล้นใจถวิลหา
ยามพี่นี้สะดุ้งฟื้นตื่นเววา
อกใจนี้ทุกเวลา....เรียกหานาง
จาก คำกระซิบรักของปู่ม่านย่าม่าน
ภาพจากผนังวิหารวัดภูมินทร์ จังหวัดน่านค่ะ
หน้าส่วนตัว
2509
