4 กรกฎาคม 2547 14:11 น.
ปากใจ
+++ฝันเถอะ...ฝันให้ไกล
ใครจะพูดอย่างไร ช่างเขา
ให้เธอยึดมั่นกับฝันเก่าๆ
แล้วค่อยๆก้าวตามไปให้ทัน
+++อย่าท้อ...อย่าถอย
เพราะอย่างน้อยเธอยังมีฉัน
ฝันที่ใครๆมองว่าไม่มีวัน
เราะจะช่วยกัน สร้างมันให้เป็นจริง
4 กรกฎาคม 2547 14:06 น.
ปากใจ
+++เวลาเจ็บปวดกับการกระทำของบางคน
อันเนื่องมาจากความรัก
ฉันก้มหน้า...ให้น้ำตาไหลออกมา
สูดลมหายใจเข้า....เพื่อแสดงว่าฉันยังมีชีวิตอยู่
แล้วมองออกไปไกลๆตัว
ข้างนอกนั้นยังมีความสุขอีกเหลือให้ตักตวง
-ถ้าตรงนี้มีทุกข์ ฉันจะลุกเดินไปหาความสุข
-ถ้าตรงนี้เหงา ฉันจะเดินไปหาความวุ่นวาย
+++ในชีวิตหนึ่งใครเล่าจะไม่เคยทุกข์
เลือกเอาว่าจะเดินลุยกับมันไปหรือหลบหลีก
ก็ถึงฝั่งสุขได้เช่นกัน
ถ้าไม่ลุกแล้วนอนจมอยู่กับมัน
ความทุกข์จะฝังลากรึกลงไปบนกายเธอ
อาศัยร่างนี้เจริญเติบโต...
จงเลือกทำในสิ่งใดสิ่งหนึ่ง...ทุกคนมีโอกาส
4 กรกฎาคม 2547 13:59 น.
ปากใจ
+++ดูซิ...ในกระจกเงา
แววตาเธอคู่เก่าหายไปไหน
แววตาเปี่ยมแรงหวังพลังใจ
เหลือทิ้งไว้เพียงแววตาที่ล้าแรง
+++ดูซิ...ในกระจกเงา
ใยไม่พบเธอคนเก่าที่เข้มแข็ง
พบแต่เพียงคนขลาดหวาดระแวง
ไร้ร้อยยิ้มแต่มแต้งอย่างเคยมี
+++จะกอดเข่าอย่างนี้อีกนานไหม?
หรือว่าเธอทำได้เพียงทำนี้
ให้ชั่วโมง...นาที...วินาที
ราดรดไฟที่มีให้หมดไป
+++อย่าช้าเถอะนะ...อย่าช้า
โปรดตามหาคนเก่ามาให้ได้
เอารอยยิ้มสดชื่นมาคืนใจ
แล้วกล้าไปสู่ใหม่...อย่างเต็มคน
3 กรกฎาคม 2547 16:49 น.
ปากใจ
+++ถึงวาระโอกาสประจวบเหมาะ
ที่จะกล่าวคำไพเราะให้แม่ฉัน
แม้นใจคนอาจแปรเปลี่ยนตามวานวัน
แต่ใจฉันยังรักแม่มิเปลี่ยนแปลง
+++ถึงแม้นฉันมิอาจจำวันวานได้
ที่แม่ให้ค่าน้ำนมบ่มเพาะแฝง
ด้วยความรักความเอ็นดูมิเคลือบแคลง
ยังหวงแหนลูกน้อยยิ่งกว่าใคร
+++จากวันนั้นครั้นถึงทุกวันนี้
ยังคงมีสายเลือดแม่ในตัวฉัน
ความรู้สึกอบอุ่นทุกสิ่งอัน
ยังคงหมุนวนเวียนอยู่ในกาย
2 กรกฎาคม 2547 12:03 น.
ปากใจ
+++อันปากคนว่ายาวกว่าปากกา
แสนหยั่งหยากหลากเล่ห์เสน่ห์หา
ไปหลงเชื่อคำหวานเพราะมารยา
โอ้อนิจจา...ใครอีกหนา...ที่จริงใจ
+++ต่างคนต่างล้านใจต่างความคิด
ยากสนิทจะไว้ใจได้จริงไหม
แต่หากรักจะคือรักต้องจริงใจ
ลองสื่อกันด้วยปากใจ...จากใจจริง
+++โลกนี้จะอยู่ด้วยความจริงใจ รักนี้จะคือรักถ้าเราจริงใจต่อกัน มีอะไรอย่าเก็บเอาไว้คนเดียวเลยครับ แชร์ความรู้สึกกันดีกว่า ... เค้าช่วยเราได้เสมอนะ
+++อย่าเป็นเหมือนผมเช่นอดีต มัวแต่กลัวว่าเขาจะรำคาญกะเรื่องของเรา บอกเขาไปเถอะ แล้วทุกอย่างจะดีเอง ... ^^