24 สิงหาคม 2547 13:41 น.
=^..ปากกาใบไผ่..^=
**.......ต้นไม้แห่งแสงตะวัน
เติบโตด้วยความผูกพันของท้องฟ้า
งดงามเป็นต้นไม้ใหญ่ขึ้นมา
รอวันที่จะแตกกิ่งก้านสาขาให้พักพิง
เป็นดั่งต้นไม้ต้นหนึ่ง
เติบโตด้วยหัวใจของผู้หญิงคนหนึ่งอย่างมีค่า
รอวันที่จะเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมา
เพื่อทดแทนกาลเวลา ....ที่แม่ปลูกลูกไว้ด้วยหัวใจ
10 สิงหาคม 2547 23:06 น.
=^..ปากกาใบไผ่..^=
.........ไม่กล้าพอที่จะเข้าไปทัก
ทั้งที่ใจรักเธอมากขนาดนี้
ไม่กล้าจะเข้าไปใกล้เธอคนดี
จึงได้แต่ฝันอย่างนี้เรื่อยมา
............หัวใจไม่กล้า
ไม่กล้าที่จะไขว้คว้าความรู้สึกใคร
กลัวเธอลืมฉันไม่เหลือเยื่อใย
กลัวว่าไม่มีทางเป็นไปได้ที่จะกลับมารักกัน
.......
...........ได้แต่มองในแววตาของเธอ
ภาพทรงจำของเธอยังตราตรึงที่หัวใจฉัน
ขอบคุณที่เคยมอบความรักให้แก่ฉัน
ขอบคุณที่ทำให้ฉันรักใครไม่เป็นอีกเลย
........เป็นความรู้สึกบอกไม่ถูก
เหมือนถูกเวทมนต์สะกดไว้
เจอเธอครั้งแรกก็หนาวไปถึงหัวใจ
หัวใจเคลื่อนไหวและพร้อมเสมอที่จะกลับไปรักเธอ
10 สิงหาคม 2547 16:42 น.
=^..ปากกาใบไผ่..^=
เปิดหัวใจของเธอออกมาให้ฉันได้สัมผัส
ให้ฉันได้เข้าไปเติมเต็มส่วนที่ขาดหาย
เปิดประตูแห่งกาลเวลาที่ถูกปิดตาย
เปิดลมหายใจอีกครั้งให้ฉันได้ให้ความอบอุ่นเธอ
...................................................
ในเมื่อโลกนี้ยังเหลือไออุ่นแห่งรัก
เปิดให้ฉันได้ไปทายทักหัวใจเธออีกสักครั้ง
หากหัวใจเธอหมดสิ้นพลัง
ของความหวังสุดท้ายได้ไหม
************จะคอยเช็ดน้ำตาให้เธอ***********
10 สิงหาคม 2547 16:36 น.
=^..ปากกาใบไผ่..^=
.....ลืมไปเถอะว่าฉันเป็นใคร
ลืมไปเลยว่าเรารู้จักกัน
ฉันก็แค่ทางผ่านของเธอเท่านั้น
ไม่ใช่คนที่เธอฝันฉันเข้าใจ
.....ปล่อยฉันเถอะทิ้งไว้ตรงนี้
ปล่อยคนที่รักเธออ้างว้างเหน็บหนาว
แค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่อยากจะไขว่คว้าดวงดาว
แต่สุดท้ายเหลือเพียง
***********ความหนาวของใจตัวเอง*********
5 สิงหาคม 2547 20:46 น.
=^..ปากกาใบไผ่..^=
.ในขณะที่สายลมกำลังเต้นระบำกับดอกหญ้า
บนลานน้ำตาของหัวใจท้องฟ้า
ท้องฟ้าทำได้เพียงรินหลั่งน้ำตาออกมา
คอยดูดอกหญ้าและสายลมอยู่ห่างๆ
ในขณะที่เธอกำลังมีความสุขกับเค้า
อยู่บนความเศร้าของฉัน
ไม่เคยรับรู้ว่าฉันคนนี้ก็มีหัวใจเหมือนกัน
ทำได้เพียงแค่มองเธอนั้นไม่อาจสัมผัสใจเธอ
.......................................
เหมือนเธอกับฉันอยู่คนละโลก
โลกของฉันเศร้าอยู่บนความสุขของเธอ
เหมือนมีกระดาษแผ่นบางมากั้นตรงกลางเสมอ
บางจริงที่อาจพบเจอแต่ไม่ได้สัมผัสมัน
หน้าส่วนตัว
1686
