25 มีนาคม 2545 22:33 น.
ปากกาดาว
ดอกไม้ในสวนแสนสวย
ร่ำรวยกลิ่นหอมแสนหวาน
แล้วเมื่อเวลาเลยผ่าน
จะหวานจะหอมเท่าใด
มนุษย์ก็เหมือนเฉกเช่น
หากเป็นเหมือนกับดอกไม้
ที่เคยว่ารักมากมาย
สุดท้ายจะเป็นอย่างไร
คบคนเค้าว่าดูหน้า
ซื้อผ้าดูเนื้อดีไหม
ยิ่งคบยิ่งดูกันไป
เข้าใจจริงแท้แน่นอน
23 มีนาคม 2545 22:33 น.
ปากกาดาว
นั่งเหงาเหงาเขียนกลอนบทใหม่ใหม่
ให้ใครใครได้อ่านตามประสงค์
ลายมือเราก็ไม่ค่อยได้บรรจง
เขียนมันลงไว้ให้เธออ่านทุกวัน
เพราะบ้างไหมถูกใจเธอหรือเปล่า
กลอนเศร้าเศร้าสำหรับเธอคนช่างฝัน
กลอนสนุกถูกใจคนชอบมันส์
กลอนสร้างสรรค์จะเขียนให้ศิลปิน
กลอนความรักเขียนให้คนมีรัก
กลอนอกหักเขียนไว้แบบมีศิลป์
กลอนเพื่อเพื่อนเขียนได้เป็นอาจินต์
กลอนหินหินเขียนไม่ได้ลำบากใจ
อยากจะเขียนอยากจะเขียนอยากจะเขียน
ที่ร่ำเรียนเพื่อเขียนก็สดใส
แค่ได้คิดได้เขียนสบายใจ
เช้าวันใหม่จะเขียนอีกสนุกดี
23 มีนาคม 2545 22:19 น.
ปากกาดาว
เห็นใครใครยิ้มได้ก็สดใส
แสนดีใจฉันทำให้เขายิ้มได้
ก็ขอร้องให้คุณคุณยิ้มต่อไป
รวบรวมใจเข้าไว้หนึ่งเดียวกัน
พ่อและแม่พี่และน้องก็มายิ้ม
แสนกรุ้มกริ่มดีใจได้ดังฝัน
หวังแค่เพียงทุกชีวิตทุกชีวัน
ยิ้มให้กันวันละนิดจิตสบาย
19 มีนาคม 2545 23:02 น.
ปากกาดาว
ต๊อก ต๊อก ต๊อก เสียงคนพิมพ์บทกวี
เพิ่มแสงสีแสนสวยเพื่อโลกใส
หวังแค่เพียงอนาคตวันต่อไป
คนสดใสยิ้มได้ถ้วนหน้ากัน
อยากเห็นคนยิ้มให้กันตอนเช้าเช้า
อยากให้เขาสนุกและสุขสันต์
อยากให้เธอยิ้มได้ตลอดวัน
อยากให้ฝันคนเขียนกลอนได้เป็นจริง
19 มีนาคม 2545 22:48 น.
ปากกาดาว
วันเวลาที่ผ่านไปกลับเลือนหาย
ดูคล้ายคล้ายว่าหมดสิ้นแล้วทุกอย่าง
วันก่อนเก่าที่เราเคยเดินร่วมทาง
ทุกทุกอย่างจบสิ้นจากกันไป
เมื่อมีเริ่มแน่นอนต้องมีจาก
มีพลัดพรากจากกันฝันสลาย
เจ็บครั้งนี้จดและจำจนวันตาย
ขอเจ็บเป็นครั้งสุดท้ายดีกว่าเอย