10 กุมภาพันธ์ 2549 01:07 น.

รัก...เธอมากนะ

ปากกาขนนก

เคยเข้าใจกันบ้างไหม
ว่าในใจฉันดวงนี้
มีแต่ชื่อเธอนะคนดี
ไม่คิดจะมีคนอื่นหรือใครๆ

อยากให้เธอเข้าใจความรู้สึก
จากส่วนลึกที่สุดของหัวใจ
อยากให้เธอมองเห็นถึงความนัย
ที่ซ่อยไวว่าฉันรักเพียงเธอ

แต่เธอสิที่มีแต่มองผ่าน
ไม่เหมือนวันวานที่ผ่านมาเสมอ
จะบอกนะว่าเจ็บที่ต้องเจอ
กับการที่เธอเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม

เจ็บแค่ไหนฉันพร้อมยอมทนได้
เพราะว่าใจดวงนี้มีแต่เพิ่ม
กับสิ่งที่เรียกว่ารักที่คอยเติม
ที่พร่ำเสริมให้มันไม่ลดลง

จากวันแรกจวบจนวันนี้
เธอยังเหลือรักให้ฉันแค่ไหน
อยากรู้นะอยากจะถามออกไป
แต่อีกใจก็กลัวคำตอบเธอ

กลัวว่าสิ่งที่ได้มาตอนนี้
คือการที่ฉันเองเป็นฝ่ายเพ้อ
กลัวว่ารักที่เติมไปให้เธอ
มันจะเจอว่าเป็นศูนย์ในใจ(เธอ)				
10 กุมภาพันธ์ 2549 00:52 น.

รัก...เธอนะ

ปากกาขนนก

ฝากรักฝากดาวฝากความฝัน
ฝากวันฝากคืนที่ห่วงหา
ฝากให้ไปถึงคนที่ไกลตา
ฝากบอกไปว่า ฉันคิดถึงเธอ

หากวันใดที่ได้อยู่เคีงใกล้
ใจดวงนี้คงไม่ต้องหลงเพ้อ
กับรักที่ไม่ได้มาพบเจอ
กับเธอคนที่ฉันยืนยันเสมอว่า...จะรักตลอดกาล				
3 มกราคม 2549 04:20 น.

แด่คนที่รัก

ปากกาขนนก

.                                           สิ่งที่ร้อยเรียง
เปรียบเหมือนดั่งเสียง           ที่มาจากใจ
ขอบอกกันเธอ                       ไม่ว่าอยู่ไหน
ไม่ว่ามีใคร                            แต่ฉันรักเธอ

                                             นับจากนาที
แรกฉันนั้นมี                         ความรักเสมอ
คือรักที่สวย                           สดใสเมื่อเจอ
คือรักของเธอ                         คนนี้ที่รอ

                                             ไม่ว่าเวลา 
นั้นจะนำพา                           ความไม่ชอบคอ
ระหว่างเรานั้น                       ฉันไม่เคยขอ
เพราะฉันนั้นพอ                    ใจที่จะทน

                                            แม้นเธอจะจาก
จะต้องพลักพลาก                   จากกันกี่หน
ฉันเองก็พร้อม                       ที่จะอดทน
ฉันไม่เคยสน                         เพราะรักเธอไง

                                             สัญญานะเธอ
สิ่งที่จะเจอ                             ล้วนกลั่นจากใจ
ไม่ว่าเธอทิ้ง                           ขว้างมันออกไป
ยืนยันว่าใจ                           นี้เป็นของเธอ

                                             จวบจนชีวิต
รวบทั้งดวงจิต                        ที่ยังพร่ำเพ้อ
จะลาจากโลก                         ที่เราพบเจอ
ก็ขอบอกเธอ                          ฉันยังรอคอย

                                            ที่จะเริ่มรัก
เริ่มได้รู้จัก                           เริ่มได้เรียงร้อย
ในทุกชาติภพ                       ตัวฉันจะคอย
ให้เธอใช้สอย                       ขอดูแลเธอ				
2 มกราคม 2549 23:00 น.

ลม...

ปากกาขนนก

ลม...ลมพัดพาซึ่งความรัก
ลม...ลมพัดความรู้จักมาจากไหน
ลม...ลมพัดเอาความเหงาจากหัวใจ
ลม...ลมพัดมาแล้วอย่าไปได้ไหมลม

ลม...ลมพัดพาความสุขสม
ลม...ลมพัดพาความสุขสรร
ลม...ลมพัดให้เรานั้นรักกัน
ลม...ลมพัดให้ฉันนั้นรักเธอ

ลม...ลมพัดพาความสุขนั้นมาให้
ลม...ลมพัดมันจากไปในไม่ช้า
ลม...ลมพัดมาทั้งรอยยิ้มและน้ำตา
ลม...ลมพัดมาขอให้มีแต่สิ่งดีแล้วจงอย่าจากไป				
27 ธันวาคม 2548 00:52 น.

ความรัก

ปากกาขนนก

ความรักคือความเข้าใจ
ความรักไม่ใช่การต้องการสิ่งของ
ความรักไม่ได้หมายถึงการได้ปอง
ความรักสองเรานั้นจากใจจริง

ความเข้าใจระหว่างเรานั้นมีค่า
มากเกินกว่าสิ่งใดทุกๆสิ่ง
ของแค่เราต่างเป็นหลักให้พักพิง
ไม่ทอดทิ้งดูแลกันตลอดไป

จากวันนั้นจวบจนในวันนี้
ฉันนั้นมีใจให้เธอไม่หวั่นไหว
ถึงแม้นเธอไม่มีเหนือใครๆ
ขอรู้ไว้ฉันรักที่ตัวเธอ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟปากกาขนนก
Lovings  ปากกาขนนก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟปากกาขนนก
Lovings  ปากกาขนนก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟปากกาขนนก
Lovings  ปากกาขนนก เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงปากกาขนนก