17 มีนาคม 2551 17:40 น.
ปัณณ์
แม้เวลาพาใจเราไกลห่าง
ขอบฟ้ากว้างขวางกั้นให้ฝันหา
เธออยู่ไหนเป็นอย่างไรยามไกลตา
รู้ไหมว่าคำนึง..คิดถึงเธอ..
:::::+:...oOo...:+:::::
อยากจะบอกออกไปได้รับรู้
ว่าเธออยู่ข้างในใจเสมอ
แม้กายห่างร้างราพาไม่เจอ
ความรู้สึกล้นเอ่อเพ้อภายใน
:::::+:...oOo...:+:::::
อยากจะบอกเธอไว้แม้กายห่าง
ว่าเธอคือทุกอย่างเข้าใจไหม
คือเลือดเนื้อคือชีวิตคือจิตใจ
ขาดเธอไปคงเหมือนไร้ซึ่งตัวตน
:::::+:...oOo...:+:::::
ไม่เคยคิด..เลิกร้างให้ห่างไกล
ไม่เคยคิด...เปลี่ยนใจให้สับสน
ไม่เคยคิด..รักใครให้วกวน
ไม่เคยคิด..สักหน..จนแยกทาง..
:::::+:...oOo...:+:::::
เมื่อเธอนั้นไม่มีวันจะรู้สึก
ว่าส่วนลึกในใจใคร่กีดขวาง
ยอมรับว่าเวลาพาเลือนราง
ให้เราสองแยกทางแล้วห่างกัน
:::::+:...oOo...:+:::::
หากเธอบอกออกมา..ว่ารักใคร..
ในหัวใจคงไม่เจ็บเหน็บกระสัน
ความรู้สึกที่ให้กันและกัน
คงจบลงวันนั้นวันเธอไกล
:::::+:...oOo...:+:::::
หากเธอหมดเยื่อใยไม่รักกัน
ฉันคงเจ็บไม่กี่วันด้วยหวั่นไหว
แล้วหายพลันเมื่อคืนวันผันเปลี่ยนไป
และคงไม่เป็นเช่นนี้..ที่คำนึง...
:::::+:...oOo...:+:::::
เพราะยังคิดเสมอที่เธอห่าง
ว่าเราไม่เลิกร้างพร่างห่วงถึง
คิดว่าเธอคงรักจักตราตรึง
เลยฉุดดึงฉันไว้ด้วยใจเธอ
:::::+:...oOo...:+:::::
สุดที่รักของฉันคงหวั่นไหว
เพราะหัวใจฉุดรั้งให้พลั้งเผลอ
แม้วันหน้าอาจไม่พบประสบเจอ
จะขอรักเพียงเธอไม่เปลี่ยนใจ
:::::+:...oOo...:+:::::
อยากให้เธอรู้ไว้แม้ไกลห่าง
ไม่เคยคิดแยกทางเข้าใจไหม
จักขอรักเพียงเธอตลอดไป
จักยอมมอบหัวใจ แม้ฝ่ายเดียว
:::::+:...oOo...:+:::::