21 มิถุนายน 2547 19:15 น.
ปักษา
สายฝนที่โปรยปราย
สื่อความหมายว่าใจเหงา
เมื่อวันนี้ไม่มีคำว่าเรา
ทุกสิ่งไม่เหมือนเก่าที่ผ่านมา
เธออยู่ที่ไหนไม่อาจจะรู้
มีแค่หัวใจที่เหลืออยู่ด้วยความห่วงหา
ฉันเป็นแค่ใครบางคนที่ผ่านเข้ามา
ไม่เคยมีค่าต่อความทรงจำ
21 มิถุนายน 2547 19:12 น.
ปักษา
เมื่อความรักของฉันเป็นของเธอ
ก็จะมั่นคงเสมอไม่แปรผัน
ไม่มีใครมาแทนที่กัน
หมื่นล้านความใส่ใจจากใครนั้นไม่เท่าเธอ
ฉันรักเธอแล้วนะคนดี
จากความเป็นเพื่อนเป็นพี่แต่เดี๋ยวนี้เธอเป็นแฟนฉัน
คนที่คอยดูแลห่วงใยทุกวัน
คนที่ยังผูกพันตลอดเวลา
ไม่น่าเชื่อเลยใช่ไหม
ความเป็นเพื่อน-พี่น้องที่ให้ไปจะเปลี่ยนค่า
กลับกลายเป็นความรักก่อเกิดขึ้นมา
ให้เราได้ห่วงหา ....เข้าใจกัน
21 มิถุนายน 2547 19:11 น.
ปักษา
ความรัก ความคิดถึง
ถูกจำกัดกับคน-คนหนึ่งเอาไว้
มีให้เพียงเธอไม่เคยให้ใคร
ซื่อสัตย์ทุกลมหายใจเมื่อห่างกัน
21 มิถุนายน 2547 19:09 น.
ปักษา
ขอโทษสำหรับความดื้อรั้น
ที่ไม่เคยยอมฟังเธอเลยวันนี้
ไม่ได้ตั้งใจทำร้ายเธอเลยคนดี
ขอโทษนะที่ยังมีความร้อนใจ
แค่เพียงเธออย่าถือโทษ
แค่ไม่โกรธจะได้ไหม
ที่ผ่านมาฉันเองที่ผิดไป
ให้โอกาสคนผิดได้แก้ไข... ไม่ใช่แก้ตัว
21 มิถุนายน 2547 19:06 น.
ปักษา
....หากเราต่างยอมรับในความเหมือนและต่าง
เราก็จะหนทางงดงามของคำว่ารัก..ในวันข้างหน้า
......เพียงวันนี้เราคอยดูแลหัวใจ เอาใจใส่กันตลอดเวลา
ฉันก็มั่นใจว่า..วันข้างหน้า จะยังมีคำว่า
เราตลอดไป