23 มิถุนายน 2547 18:01 น.
ปักษา
เป็นความคิดถึงยามอ่อนล้า
ที่เกิดขึ้นจากความเหว่ว้าในวันนี้
ตัดใจจากเขาไม่ได้สักที
อ่อนแออีกแล้ววันนี้...ไม่รู้ทำไม
ปล่อยใจตัวเองให้ว่างเปล่า
เลิกคิดถึงเขาสักทีได้ไหม
แต่แล้วความคิดเริ่มขัดแย้งกับหัวใจ
เพราะรักเขามากไปแม้ไม่ได้อะไรคืนมา
ควรให้โอกาสกับเขาดีไหม
ให้อภัยเพื่อหัวใจที่อ่อนล้า
ให้ความรักหวนคืนกลับมา
จะดีไหม..ถ้าฉันและเขาจะกลับมารักกัน
............................................
ฉันเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าจะตัดเขาออกไปจากใจได้ไหม และควรจะเชื่อใจเขาดีไหม..เพราะตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา 9 ปี เขาไม่เคยทำให้ฉันผิดหวัง...และที่ฉันใจแข็งก็อาจจะเป็นเพราะว่าเขาไม่เคยทำอะไรให้ฉันต้องเสียใจ แต่มาวันนี้เขากลับมาทำร้ายฉันถึงแม้จะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม .... ฉันควรทำไงดีค่ะ ถึงจะทำให้ตัวเองและเขาไม่เจ็บปวด........
23 มิถุนายน 2547 16:38 น.
ปักษา
ความรักก็เหมือนกับ...ยา
ที่บางครั้งบางครา มีพิษร้าย
บางครั้งคอยรักษาเยียวยาแผลใจ
แต่บางครั้งก็ทำร้ายเกือบตายทั้งเป็น
ความรักจึงมีสองด้าน
คือผิดหวังอ้างว้างอย่างที่เห็น
คือสมหวังด้วยรักแท้ไม่ยากเย็น
สิ่งดี ๆ รวมกันเป็นเช่น..ความรัก
23 มิถุนายน 2547 16:00 น.
ปักษา
ฉันให้อภัยเขาแล้วทุกอย่าง
ก็คงมีบ้างที่ยังหวั่นไหว
กลัวมองบางสิ่งบางอย่างผิดไป
กลัวหัวใจเจ็บช้ำกลัวซ้ำรอย
...................................................
ใจหนึ่งฉันก็ยังรักเขาอยู่ และยังไม่เข้มแข็งพอ ฉันควรทำยังไงดี
23 มิถุนายน 2547 15:38 น.
ปักษา
กลับไปเถอะนะ..ขอร้อง
ไม่อยากฟังคำต่อรองที่เคยมีความหมาย
ที่ผ่านมาฉันเจ็บปวดเจียนตาย
จากคำพูดที่เคยมีความหมายของเธอ
ไม่อยากกลับไปเป็นเหมือนวันเก่า
ที่เป็นได้ก็แค่เงาที่ไร้ค่าเสมอ
ยอมรับว่ายังรักคนอย่างเธอ
แต่ไม่อยากกลับไปเจอสิ่งที่เจ็บปวดใจ
รู้ไหมกว่าจะลบลืมความเจ็บนั้นมันยาก
เธออย่านำความลำบากมาให้อีกเลยได้ไหม
ฉันรู้ว่าฉันไม่มีทางลืมเธอได้จนหมดใจ
แค่เธอปล่อยให้ความทรงจำที่ดีเหลือไว้ก็พอ
มันหมดแล้วเยื่อใยในวันนี้
กลับไปเถอะนะคนดี..อย่าสานต่อ
เพียงพอแล้วสำหรับคำว่า..รอ
กับความรักที่เราร่วมก่อ..ฉันท้อแล้วคนดี
..........................................
ฉันคงไม่กลับไปหาเธอแล้วหละคนดี ปล่อยให้หัวใจของฉันได้มีความทรงจำที่ดีก็เพียงพอแล้ว เพราะว่าฉันรักตัวเอง ทุกสิ่งที่ผ่านมามันทรมานฉันมามากพอแล้ว...ฉันจึงคิดว่าขอแค่วันนี้ให้ฉันมีเวลาไว้รักตัวเองบ้างก็พอ .....และฉันคงเข้มแข็งได้มากขึ้นกว่านี้..ล่าก่อน คนดีของฉัน..........
.......................................................................................................................
ฉันยังไม่แน่ใจเลยว่าถ้ากลับไปเริ่มต้นใหม่แล้วมันจะเป็นการตัดสินใจที่ถูกหรือผิด เป็นกำลังใจให้ด้วยนะค่ะ
22 มิถุนายน 2547 17:31 น.
ปักษา
วันวานที่เคยปวดร้าว
กลับมาเศร้าเหงาอีกแล้ววันนี้
เพียงก้าวแรกที่เจอเธอรู้ไหมคนดี
ฉันเจ็บแปลบตรงนี้ตรงที่หัวใจ
ไม่คิดว่าแค่ได้พบหน้า
จะทำให้เจ็บปวดอ่อนล้าหวั่นไหว
ยังคงเห็นรอยแผลเป็นที่ลบเลือนหายไป
กลับเพิ่มเติมขึ้นมาใหม่อีกครา
ไม่เคยรับรู้ว่าใจเคยมีเธอจนวันนี้
กลับมาทำไมคนดีจากที่เคยหายหน้า
ไม่มีแม้สักครั้งคำร่ำลา
เธอไม่เคยเห็นคุณค่าคนที่เธอทิ้งไป
ยอมรับว่าหัวใจยังรู้สึก
ยังคงเจ็บลึกกับรักที่เธอให้
กลับไปซะ ไปที่-ที่คนดี ๆ ควรจะไป
ฉันคงไม่มีค่าพอที่กลับไปเริ่มต้นใหม่อีกครา.........
................................................................................
เป็นความรู้สึกที่แย่มาก จู่ ๆ คนที่ทิ้งกันไปโดยไม่มีสาเหตุ ไม่มีแม้คำลา คนที่ทำให้ฉันแทบล้มทั้งยืนกับการหายไปโดยไร้ข่าวคราว ไม่เคยโทรหา แต่วันนี้ เค้ากลับมา..กลับมาพร้อมกับคำว่า ผมผิดไปแล้ว...ให้อภัยผมนะ ขอโทษ-กลับมาเริ่มต้นกันใหม่นะ ...ผมรักคุณ แต่เสียใจนะมันสายไปแล้ว ตลอดระยะเวลาที่เธอจากไป 1 ปีเต็ม ฉันไม่เหลือความรู้สึกดีไว้เพื่อที่จะเจ็บปวดเพราะเธออีกแล้ว คนดี ...........
หน้าส่วนตัว
711
