8 มิถุนายน 2548 23:17 น.
ปักษา
ได้โปรดอย่าทิ้งฉัน
ให้ผูกพันอย่างนี้ได้ไหม
ให้ฉันได้รู้สึกอบอุ่นใจ
อย่าจากฉันไปคนดี
จะให้ฉันเป็นอะไรก็ได้
ขอแค่ได้อยู่ใกล้เธออย่างนี้
เท่านี้หัวใจก็รู้สึกดี
จะมีค่าหรือไม่มีก็พอใจ
บางครั้งคนบางคนเกิดมาเพียงเพื่อแค่ให้เราได้รัก แต่ไม่ใช่เกิดมาเพื่อเป็นของเรา
17 พฤษภาคม 2548 22:10 น.
ปักษา
คงเป็นได้แค่คนคั่นเวลา
ไม่ได้มีค่ามากกว่านั้น
เพราะไม่ใช่คนสำคัญ
มากไปกว่านั้นไม่มี
ไปแทนที่เขาคงไม่ได้
ยอมเจ็บปวดใจอย่างนี้
ระหว่างเราสามคนเธอเองก็รู้ดี
ว่าคนที่เธอรักทุกวินาที คือใคร
และมันคงไม่ใช่ฉัน
เพราะไม่ใช่ใครที่สำคัญที่เธออยากใกล้
อยู่แค่คนเดียวยังไม่เคยเหงาใจ
ฉันขอเป็นแค่คนข้างใจ..ก็พอ
เหงายิ่งกว่าตอนที่ไม่เหลือใคร ..ยิ่งเห็นทั้งเขาและเธอก็ยิ่งเหงา อืม......... เหมือนมาอยู่เป็นแค่ส่วนเกินระหว่างเธอและเขา เพิ่งรู้คนเดียวไม่เหงาเท่าสามคน
13 พฤษภาคม 2548 15:40 น.
ปักษา
แค่อยากถามบางสิ่งบางอย่าง
แค่อยากรู้บ้างว่าเป็นได้แค่ไหน
มีคุณค่ามากน้อยเพียงใด
สำคัญบ้างไหมกับใจใครบางคน
แค่อยากรู้ว่าฉันคือใคร
สำหรับหัวใจที่ยังสับสน
แค่อยากรู้ว่าสำหรับใครสักคน
จะมีค่าสักหนไหมในใจเธอ
7 พฤษภาคม 2548 23:12 น.
ปักษา
ได้แค่ยืนมองเธออยู่ที่ตรงนี้
เพียงแค่รู้สึกดี ๆ เท่านั้น
ไม่อาจไปทำลายความผูกพัน
ขอแค่ได้รักเท่านั้นก็สุขใจ
ที่ทำได้ก็เท่านี้
มากกว่านี้ฉันคงทำไม่ได้
เพราะไม่อาจแทนที่เขาไม่อยากทำร้ายใคร
ยอมเจ็บปวดหัวใจไม่อยากให้ใครต้องทรมาน
ให้ฉันจมเจ็บอยู่ตรงนี้
ไปซะเถอะคนดีอย่าต่อสาน
กับความผูกพันที่ไม่อาจยืนนาน
เพราะคนที่ต้องทรมานไม่ใช่เธอ
เป็นได้แค่ส่วนเกินในชีวิต
ไม่สำคัญเลยสักนิด..รู้ดีเสมอ
เป็นแค่คนที่เธอเดินผ่านมาแล้วพบเจอ
อย่าเลยนะเธอ..อย่าเสียเวลา
ไม่อยากเป็นคนไม่มีค่ามากกว่านี้
ให้ฉันทำสิ่งที่ดี ๆ แม้จะได้รู้ว่า
สุดท้ายคนที่จะต้องเสียน้ำตา
และก้าวเดินจากมา คือ ฉันเอง
ยิ่งเจ็บก็ยิ่งรัก ... ยิ่งรักยิ่งทรมานและไม่อยากร้าวรานมากกว่านี้
6 พฤษภาคม 2548 14:15 น.
ปักษา
คนที่ใช่ในวันที่ผิด
แค่เพียงคิดก็ปวดร้าว
มองดูรับรู้ทุกเรื่องราว
ได้แต่นั่งเศร้าเสียใจ
ฉันคงมาไกลได้เท่านี้
มากไปกว่านี้ฉันคงทำไม่ได้
ยิ่งก้าวก็ยิ่งช้ำตอกย้ำใจ
เพราะฉันเป็นได้แค่คนข้างใจไม่ใช่ตัวจริง
อยากไปให้ไกลจากตรงนี้ ไม่ต้องเจ็บปวดไม่ต้องรับรู้อีกต่อไป
หน้าส่วนตัว
3253
