31 มีนาคม 2549 13:32 น.
ปักษาวายุ
-: สักวัน :-
-: มองดวงจันทร์งามนวลหวนคำนึง :-
คนเคยซึ้งจากไกลใจห่วงหา
รักแสนรักแหนหวงดวงแก้วตา
เฝ้ารอรับกลับมาเป็นยาใจ
-: มองดวงดาวพราวฟ้าพาฝันเพ้อ :-
ได้พบเจอคงสุขล้ำกว่ายามไหน
แม้หากฝันกลายจริงในวันใด
จะมิยอมให้จากไปรักสองเรา
-: มองท้องฟ้ายามราตรีที่มืดหม่น :-
เหลียวหาคนข้างกายช่วยคลายเหงา
หากมีเธอเคียงคู่อยู่บรรเทา
คงบางเบาความทุกข์ที่รุกราน
-: แม้ยามนี้มีเพียงเราใจเศร้าสร้อย :-
ยังคงคอยใฝ่ปองครองรักหวาน
จากวันหนึ่งถึงนิรันดร์อันแสนนาน
แม้ชั่วกาล รอ"สักวัน"ฉันพบเธอ
-: ปักษาวายุ :-
24 มีนาคม 2549 01:57 น.
ปักษาวายุ
-: ลองของ :-
-: ดุจฟ้าฟาดปร้างเปรี้ยงเสียงใจเต้น :-
โลกเอียงเอนอ้ำอึ้งคำนึงหวาม
ด้วยแลเห็นดวงหน้านางฟ้างาม
หันเหลียวตามตะลึงมองตรึงสองตา
-: ฤๅสวรรค์สรรค์สร้างช่างงามงด :-
มนต์สะกดแรงฤทธิ์จิตร่ำหา
ประพรายพริ้มประกายพราวราวดารา
ชม้ายตาบาดคมลึกจมใจ
-: แม้นึกหวั่นพรั่นกลัวตัวประหม่า :-
มือสั่นชาเหงื่อรื้นชุ่มชื้นไหล
แม้รู้ตัวต่ำต้อยด้อยกว่าใคร
แต่หัวใจกู่ร้องลองคว้าดาว
-: ใจตึกตักยากจะเต้นเป็นจังหวะ :-
ก้าวเงอะงะเทียบเรียงเคียงคู่สาว
สบสายตาส่งยิ้มให้เป็นครั้งคราว
เอ่ยคำกล่าวอึกอักคำทักทาย
-: เธอคนดียิ้มตอบมอบตาซึ้ง :-
พาอ้ำอึ้งใจประหวั่นเสียงสั่นหาย
อยากเขกหัวตัวเองสักมากมาย
ปล่อยสาวเจ้าเดินหายไปกับตา.......[ เฮ้อ ]
-: ปักษาวายุ :-
22 มีนาคม 2549 01:12 น.
ปักษาวายุ
-: ใคร :-
-:ภาพแห่งใจยังจำย้ำห้วงคิด :-
ดั่งนิมิตมุ่งหมายฉายเสนอ
คือนางใดคุ้นคล้ายเคยได้เจอ
เพียงละเมอฝันไปหรือใครกัน?
-: ความรู้สึกพันผูกชะตาต้อง :-
ต่างเฝ้ามองซึ้งใจแม้ในฝัน
คำแห่งรักอาจมิเคยเผยรำพัน
หากใจนั้นรู้รับประทับตรึง
-: ย้อนวันวานตรองตรึกระลึกซ้ำ :-
ความทรงจำนานเนิ่นเกินกล่าวถึง
ทุกยามตื่นและคืนค่ำพร่ำรำพึง
เพียงนางหนึ่งตรึงใจเฝ้าใฝ่ปอง
-: พรหมลิขิตขีดไว้มั่นในรัก :-
เพียงสบพักตร์แรกเจอเผลอจับจ้อง
ตาสบตาคุ้นคล้ายว่าเคยมอง
ใจร่ำร้องนางในฝันนั้นคือคุณ
-: ปักษาวายุ :-
17 มีนาคม 2549 20:28 น.
ปักษาวายุ
-: สายลม...ทุ่งหญ้า...ท้องฟ้า...ดอกไม้ :-
-: สายลมเอยฝากเผยคำแทนใจนี้ :-
ถีงบางคนแสนดีที่ห่วงหา
กระซิบเอ่ยออเซาะอ้อนวาจา
ในทุกคราเช้าค่ำยามห่างไกล
-: ทุ่งหญ้าเอยโปรดเผยคำเอ่ยเอื้อน :-
คอยย้ำเตือนคำหวานผ่านหญ้าไหว
โอนอ่อนปลิวพลิ้วพัดมัดตรึงใจ
สื่อความนัยปนเจือเมื่อห่างกัน
-: ท้องฟ้าเอยเปรยคำย้ำจิตซึ้ง :-
ความห่วงหารำพึงถึงจอมขวัญ
คำพิเศษจากใจไว้กำนัล
ผ่านฟ้าทองผ่องอำพันมั่นสู่เธอ
-: ดอกไม้เอยมิต้องเอ่ยวาจาย้ำ :-
รอเรานี้เอ่ยคำนำเสนอ
มอบตัวเจ้าพร้อมคำนั้นวันพบเจอ
นั่นคือ รัก รักเธอ สุดหัวใจ
-: ปักษาวายุ :-
14 มีนาคม 2549 21:01 น.
ปักษาวายุ
-:ปราชัย:-
ใครคนหนึ่งบอกไว้ว่าชีวิต
เดินทางถูกหรือผิดเพราะจิตสอน
หลักเหตุผลช่วยได้แค่ลางตอน
เพียรระวังใจอาวรณ์ย้อนกลับคืน
แต่ชีวิตไม่ง่ายคล้ายใครบอก
เพราะเมฆหมอกอารมณ์ยังข่มฝืน
หลักเหตุผลพอช่วยได้ให้หยัดยืน
ก้าวเมื่อใดพลาดลื่นกล้ำกลืนทน
ฯ
ใครคนหนึ่งบอกไว้จงใช้จิต
คุมอารมณ์ความคิดค่อยฝึกฝน
อย่ายึดมั่นถือมั่นอันตัวตน
ความสับสนจะสิ้นไปดังใจปอง
แต่อารมณ์ฟุ้งซ่านพลุ่งพล่านหนัก
เพราะความรักก่อเหตุอาเพศหมอง
แม้เหตุผลกลใดใช้ไตร่ตรอง
จิตร่ำร้องไม่เคยฟังสักครั้งครา
ฯ
ใครคนหนึ่งบอกไว้ใจเย็นก่อน
หากรีบร้อนพลาดลงคงหนักหนา
ใช้สติเตือนสัมปชัญญา
แก้ปัญหาแจ้งไขใจมืดมน
แต่วันนี้เวลานี้มิอาจนิ่ง
เมื่อแผลใจกำเริบยิ่งก่อเกิดผล
ทั้งสติเลือนรางทางอับจน
ยอมปราชัยให้จิตหม่นนำหนทาง
ฯลฯ
หน้าส่วนตัว
1174
