7 พฤษภาคม 2549 20:53 น.
ปักษาวายุ
-: เรื่องธรรมดา :-
-: ทุกยามตื่นลืมตาเวลาเช้า :-
หลากเรื่องราวรู้สึกระลึกหา
ภาพทรงจำวันวานเวียนผ่านมา
หนึ่งเรื่องราว"ธรรมดา"คิดถึงเธอ
-: วันฟ้าใสแดดส่องนกร้องเพลง :-
กลางหมู่คนครื้นเครงใจแอบเผลอ
มองรูปถ่ายบางคนไกลไม่พบเจอ
เหงาเสมอ"ธรรมดา"คิดถึงกัน
-: คืนเดือนหม่นดาวหมองคับข้องจิต :-
หลากปัญหาให้ขบคิดยากขบขัน
แค่บางคำ"ธรรมดา"จากคนนั้น
ช่วยเรียกขวัญปั้นยิ้มเอิบอิ่มใจ
-: อยู่ดีหรือ?ทุกข์ท้อ?ยังรอฟัง :-
คนทางนี้คอยหวังเธอยังไหว
แค่เป็นห่วงคนดีทุกทีไป
เรื่องธรรมดา...ของใจ...คนไกลกัน
-: ปักษาวายุ :-
6 พฤษภาคม 2549 02:17 น.
ปักษาวายุ
-: คำคิดถึง :-
ฝากถึง..บางคน..แสนดี
-: คำคิดถึงหนึ่งคำคอยย้ำอยู่ :-
ค้นใจดูคำสองยังคิดถึง
คำสามสี่ช่างมันเลิกดันดึง
กี่ร้อยคำก็คิดถึงไม่เปลี่ยนแปลง
-: ปักษาวายุ :-
27 เมษายน 2549 00:36 น.
ปักษาวายุ
-: วอนฟ้าห่มดาว..วอนสาวห่มใจ :-
-: วันเวลาผ่านไปไม่หยุดนิ่ง :-
แม้ทุกสิ่งหมุนเวียนฟ้าเปลี่ยนสี
เพียงเว้นไว้คือรักความภักดี
ใจดวงนี้ถนอมไว้มอบให้เธอ
-: คำสัญญาเคยฝากก่อนจากกัน :-
จะซื่อตรงคงมั่นรักเสมอ
อยู่ตรงนี้ที่ของเราเฝ้ารอเจอ
จะเว้นว่างไว้เพียงเธอไม่แบ่งใคร
-: คืนวันวานหวานนักรักคอยย้ำ:-
เธอคนดียังจดจำมันอยู่ไหม
คราเราสองแนบอิงนั่งผิงไฟ
ครองอุ่นไอในคืนค่ำพร่ำอาวรณ์
-: จึงฝากลมพัดล่วงความห่วงใย :-
มอบดวงใจรักจริงวางอิงหมอน
เคียงข้างคู่คนงามเมื่อยามนอน
กระซิบอ้อนทุกคืนคราให้ตราตรึง
-: วอนขอฟ้าราตรีที่ห่มดาว :-
นำความรักห่มใจสาวที่คิดถึง
เพราะหวั่นไหวในดวงจิตคิดคำนึง
เธอหลงเล่ห์คำซึ้งจากชายใด
-: รอจงรอเราสองครองเคียงข้าง :-
ร่วมสานสร้างทางฝันอันสดใส
วอนคนดีเก็บรักแนบอกไว้
ห่มดวงใจพี่ชายยามกลับมา
-: ปักษาวายุ :-
23 เมษายน 2549 00:18 น.
ปักษาวายุ
-: แค่ได้รัก :-
-: แค่คนหนึ่งซึ่งเจ็บช้ำรักทำร้าย :-
ใจอ่อนแอแพ้พ่ายสิ้นไร้หวัง
เหลือเพียงรอยอดีตรักซากหักพัง
เจ็บเรื้อรังนานนมทับถมกอง
-: จากเคยจมขมขื่นเกินฝืนนัก :-
ระทมรุกทุกข์หนักจมปลักหมอง
แต่วันนี้ไม่มีแล้วน้ำตานอง
ได้หันมองโลกสว่างเพราะบางคน.
-: เพียงแค่ใจพบเธอผู้แสนดี :-
ดังดอกไม้ฟื้นชีวีรับสายฝน
น้ำแห่งฟ้าเย็นชื่นรื่นกมล
เกิดสายชลฉ่ำชุ่มพุ่มรักงาม
-: เพราะมีเธอโอบอุ่นละมุนครอง :-
ไม่หมายปองอื่นใดให้ใจหวาม
ดั่งเธอคือแสงทองส่องฟ้าคราม
ทอสายงามแห่งอรุณมอบอุ่นไอ
-: แม้เวลานานเกินนับจงรับรู้ :-
เธอ"คนดี"เคียงคู่หรืออยู่ไหน
"แค่ได้รัก"คิดถึง"และห่วงใย"
โลกทั้งใบก็สวยสดและงดงาม
-: ปักษาวายุ :-
16 เมษายน 2549 21:09 น.
ปักษาวายุ
-: แล้วแต่เธอกรุณา :-
-: ความสงสัยในแววตาที่ปรากฏ :-
เพียงประชดกลั่นแกล้งแต่งคำถาม
ทำไม่รู้ดูไม่ออกแกล้งนอกความ
หรือแท้จริงคนงามไม่เข้าใจ
-: ที่คอยหวงห่วงหามาดูแล :-
ความจริงแท้ซื่อตรงอย่าสงสัย
เธอมิรู้บ้างหรือคืออะไร
ทุกสิ่งดีมอบไปทำไมกัน
-: เพราะเหตุผลคนนี้นั้นมีอยู่ :-
แม้ได้รู้จะหัวเราะคิดเยาะหยัน
หรือยิ้มรับความรู้สึกที่ให้กัน
ไม่สำคัญเท่าเหตุผลคนรักเธอ
-: หัวใจพี่มอบให้แล้วนะแก้วตา :-
แล้วแต่เจ้ากรุณาว่าเสนอ
แม้ไม่รักอย่าเสแสร้งแกล้งออเออ
อย่าถือสาว่าให้เก้อคนเพ้อครวญ
-: ความรักนั่นจะมั่นคงซื่อตรงไว้ :-
และหัวใจจะจริงมั่นมิผันผวน
ความห่วงใยจะมอบให้ไม่เรรวน
แม้ใจเธอเลือกตีตรวนลืมเหลียวแล
-: ปักษาวายุ :-