1 เมษายน 2550 23:11 น.
ปักษาวายุ
-: ฉันจะอยู่กับเธอ :-
-: เธอคงรู้ความในของใจนี้ :-
ว่ามันพร้อมยอมพลีอยู่ที่ไหน
คนสำคัญมีค่ายิ่งกว่าใคร
เรื่องทิ้งเธอจากไปไม่มีทาง
-: แค่มีเธออยู่ใกล้จะไม่หวั่น :-
แม้ทุกข์ท้อขีดคั่นคอยกั้นขวาง
ขอปกป้องดูแลตลอดทาง
จะคอยเคียงอยู่ข้างไม่ห่างกัน
-: แม้วันใดเจ็บช้ำมีน้ำตา :-
จำสัญญาฝากไว้จากใจฉัน
อ้อมกอดนี้จะคุ้มครองคอยป้องกัน
แม้เนิ่นนานยืนยัน..จงมั่นใจ
-: เพียงสัญญาคำหนึ่งซึ่งอยากขอ :-
แม้หวาดกลัวหวั่นท้อต่อสิ่งไหน
อย่าปล่อยมือจากกันจับมั่นไว้
จากนี้ไป ฉันจะอยู่เคียงคู่เธอ
-: ปักษาวายุ :-
27 มีนาคม 2550 20:31 น.
ปักษาวายุ
-: รับฟัง..ความหวังดี :-
-: น้อมฟังคำสอนสั่งจากหวังดี :-
มองตัวเองอีกทีจึงได้เห็น
สิ่งมากมายร้ายดีที่ซ่อนเร้น
ค่อยหล่อหลอมคล้ายเป็นเช่นสันดาน
-: จะทบทวนเส้นทางเคยห่างทิ้ง :-
คือความจริงแต่ไม่จำทำเลยผ่าน
ชำระรอยดื้อรั้นของวันวาน
และสร้างสานชีวิตด้วยคิดดี
-: ไม่มองตัวด้วยตาว่าข้ารู้ :-
ฟังหนึ่งหูเว้นไว้ไม่ผลามผลี
จะไตร่ตรองทบทวนให้ถ้วนถี่
ควรมิควรใจนี้จะตริตรอง
-: ขอละเลิกเอาแต่คิดจับผิดเขา :-
มีแต่ดึงตัวเราสิ่งเศร้าหมอง
จะทำดีสร้างสรรค์ตามครรลอง
ใช้หัวใจกรั่นกรองความชั่วดี
-: ปักษาวายุ :-
21 มีนาคม 2550 22:33 น.
ปักษาวายุ
-: ลมหายใจ :-
-: เฝ้าคิดถึงเวียนวนเธอคนนั้น :-
ทุก หลับ..ตื่น..คืน..วัน คือฝันหา
ก็แค่เพียงแอบมองอยู่เรื่อยมา
ไม่เคยกล้าเอ่ยปากฝากหัวใจ
-: แต่ความจริงสิ่งนี้จะมีอยู่ :-
รอเพียงเธอรับรู้หนึ่งคนไหน
คอยเฝ้าดูทุกห้วงความห่วงใย
จะนานเนิ่นเพียงใดไม่คลอนคลาย
-: ทุกเรื่องราวจะยอมละสละทิ้ง :-
เพราะขาดเธอเหมือนทุกสิ่งไร้ความหมาย
ไม่พบหน้าหนึ่งวันยังวุ่นวาย
สิ้นแรงกายหวิวไหวใจสะเทือน
-: ถามเหตุผลมีอยู่โปรดรู้ไว้ :-
ลมหายใจคือเธอเสมอเหมือน
ขอมั่นรักตลอดไปไม่ลางเลือน
ดาวและเดือนพร้อมคว้าไขว่มาให้ครอง
-: ปักษาวายุ :-
5 มีนาคม 2550 08:36 น.
ปักษาวายุ
-: มือใหม่หัด(บอก)รัก :-
-: ขอลุ้นลองบอกรักดูสักที :-
เจอคนนี้เข้าตากว่าครั้งไหน
ความซึ้งซาบซึมทั่วทั้งหัวใจ
หากวันนี้มิเอ่ยไป..ทรมาน
-: เพียงความจริงสิ่งหนึ่งคอยดึงรั้ง :-
เคยสักครั้ง..ก็เปล่า..กล่าวคำหวาน
แค่ซักซ้อมงึมงำไม่ชำนาญ
ลองกี่ครั้งลนลานลิ้นพัวพัน
-: กุหลาบขาวเตรียมไว้อยู่ในมือ :-
รอเวลาเปลี่ยนคนถือ..ให้แก้วขวัญ
พร้อมข้อความเอ่ยนำ(แด่)คนสำคัญ
ใจเริ่มสั่นมากเกินด้วยเขินอาย
-: แล้วเธอนั้นยามนี้อยู่ตรงหน้า :-
ทุกถ้อยคำเตรียมมากลับหล่นหาย
เพียงสบตาและรอยยิ้มอันพริ้มพราย
หัวใจนี้แทบละลายหมดทั้งดวง
-: กุหลาบขาวดอกนี้ขอมอบให้ :-
พร้อมสิ่งหนึ่งรักษาไว้อย่างแหนหวง
โปรดรับไว้..ที่รัก..อย่าทักท้วง
หัวใจนี้อีกหนึ่งดวงมอบให้ครอง
-: ปักษาวายุ :-
15 มกราคม 2550 01:20 น.
ปักษาวายุ
-: สายเสียง..สำเนียงใจ :-
-: รับรู้สึกรายล้อมด้วยอ้อมอุ่น :-
พลิ้วสัมผัสรื่นละมุนอันอ่อนหวาน
เหมือนเคยพบสบตามาแสนนาน
ทำนองรักขับขานเมื่อพบเธอ
-: เพียงรอยยิ้มจากดวงตาส่งมาให้ :-
แทนสายเสียงจากหัวใจนำเสนอ
แม้ไม่มีถ้อยคำคอยพร่ำเพ้อ
ยังรู้สึกอยู่เสมอความห่วงใย
-: สัมผัสแผ่วจับต้องจากสองมือ :-
คอยยึดถือจิตหวามยามอ่อนไหว
ดังถ้อยคำปลุกปลอบมอบด้วยใจ
คืนชีวาสดใสให้กลับมา
-: คงไม่มีล้านคำคอยย้ำย้อน :-
หรือสายเสียงออดอ้อนแทนห่วงหา
สำเนียงใจถ่ายทอดสู่ดวงตา
เพียงสองเรา..และคำว่า.. รักนิรันดร์
-: ปักษาวายุ :-
หน้าส่วนตัว
1252
