12 สิงหาคม 2545 13:31 น.
ปลา
ตุ๊กตาหมีจ๋า
เห็นน้ำตาของฉันไหม
รู้ไหมว่าเป็นเพราะใคร
เป็นเพราะเขาคนที่ให้...เธอมา
ฝากหมีบอกเขาได้ไหม
ว่าตอนนี้ใจฉันอ่อนล้า
ช่วยกระซิบเบาๆให้เขากลับมา
อย่าเพิ่งลาโดยที่ฉันยังไม่รู้ความจริง
หมีจะทิ้งฉันไปเหมือนเขาไหม
คนที่ฉันให้ ให้ในทุกสิ่ง
คนที่ฉันอยากให้เป็นที่พักพิง
แต่เขากลับทิ้งไปไม่ไยดี
หมีจะทิ้งฉันไปไหม
อย่าไปเลยนะ..เพราะเวลาเขาคงไม่มี
คนที่เคยเป็นห่วงเราทุกนาที
เขาคงไม่มีเวลาใส่ใจหมีอย่างที่เคย
12 สิงหาคม 2545 13:27 น.
ปลา
อดทนกับเธอมานาน
หวังจะผ่านวันร้ายๆ
เธอกลับมีแต่จะทำลาย
นี่หรือผู้ชายที่ที่เคยคิดว่าดี
ก็แค่เคยคิดเท่านั้น
แต่คืนวันที่ผันผ่านจนวันนี้
ความศรัทธาและความเชื่อมั่นที่เคยมี
มาบัดนี้หายไปหมดเป็นเพราะเธอ
ไม่ได้จะโทษใคร
ที่บอกไปเป็นความจริงที่ได้เจอ
ทุกครั้งที่ต้องเจ็บก็เป็นเพราะเธอ
ครั้งนี้น่ะเหรอจะไม่ยอมทนเจ็บอีกต่อไป
12 สิงหาคม 2545 13:08 น.
ปลา
บอกว่าไม่ได้รักเธอเข้าใจไหม
ไม่ได้มีใจให้สักนิด
ไม่ได้รักเธอเพราะไม่มีสิทธิ์
แม้แต่จะคิดยังผิดเลย
เธอมีเจ้าของ
ได้แต่มองเหมือนอย่างเคย
เมื่อเธอมาถามต้องบอกไม่คิดเกินเลย
ไม่อยากให้ลงเอยโดยการแย่งเธอมา
แอบรักอยู่ตรงนี้
ไม่ต้องบอกว่ามีใจเขวหา
ผิดมากแล้วเท่าที่ฉันคิดมา
ไม่อยากให้เขาต้องเสียน้ำตาเพราะเสียเธอไป
6 สิงหาคม 2545 19:58 น.
ปลา
ทรายที่ขาวนวล เคยคร่ำครวญถึงใครไหม
ลมหนาวที่จับใจ เคยบอกรักใครไหมอยากรู้
ท้องฟ้าที่สดใส มีใครไหมดูแลอยู่
ฝนที่พร่างพรู เคยไหมที่ต้องสู้กับความอ่อนแอ
ฉันกับวันสดใส มันกายไปเมื่อเขาไม่เหลียวแล
ฉันผิดหวังจะแย่ ทั้งที่แท้ๆไม่เคยเป็น
ฉันไม่มีใครดูแล มีเพียงแค่ลมหนาวเย็น
กับหาดทรายที่เห็น และก็ฝนที่กระเซ็นเข้ามา
6 สิงหาคม 2545 19:48 น.
ปลา
กีต้าร์ตัวเก่าๆ
พอเริ่มบรรเลงก็เศร้าได้ที่
เก้าอี้ของเธอที่ตั้งอยู่ตรงนี้
ตัวของเธอคนดีที่เคยอยู่ตรงนี้เรื่อยมา
แต่วันนี้ไม่มีเธอ
สิ่งที่ฉันต้องเจอคือความอ่อนล้า
ฉันต้องอยู่กับความว่างเปล่าและน้ำตา
เพราะสิ่งที่มีค่าสำหรับฉันต้องจากไป
เธอจากไปไม่หวนมา
ทำไมฟ้าช่างเล่นตลอกับฉันได้
ทำไมฟ้าต้องมาพรากเธอจากฉันไป
ฟ้าแกล้งกันใช่ไหม...มันไม่ยุติธรรมเลย