19 กรกฎาคม 2544 11:06 น.
ปลา
อยากให้รู้ว่าคิดถึงมากมาย
แต่ก็อายถ้าจะพูดคำๆนั้น
เธอกับฉันแค่มองตาก็รู้กัน
แต่เราอยู่ไกลกันจะรู้ได้ไง
19 กรกฎาคม 2544 10:41 น.
ปลา
ยังนะยังไม่ลืมเธอ
ยังคิดถึงเสมอในจิตใจ
เธอเองก็น่าจะรู้ว่าฉันอ่อนไหว
กับการจากไปของเธอ
คิดถึงนะยังคิดถึง
ฉันจึงต้องแต่งกลอนนี้
เพื่อเป็นบันทึกของคนดีๆ
ของเธอคนนี้ไม่ให้ลืม
ภาพเก่าๆของเรายังคงอยู่
ขอเธอรับรู้แม้จะนานเท่าไหร่
ภาพระหว่างสองเรายังฝังใจ
ขอให้เชื่อเถอะว่าจะไม่มีวันลบเลือน
ก็เพราะเธอช่างแสนดี
คิดว่าคงไม่มีใครมาแทนได้
ไม่ว่าคนไหนก็ไม่สามารถลบสถิติความดีในใจ
เพราะคงไม่เปิดโอกาศให้ใครได้เข้ามา
หน้าส่วนตัว
1430
