26 เมษายน 2546 23:13 น.
ปลา
ปลายปากกาพาใจให้ไหวหวั่น
เขียนอะไรลงไปนั้นวันอ่อนไหว
ที่เขียนไปในบันทึกเรื่องของใคร
ไม่ตั้งใจเขียนไปให้ไหวเอน
จะเขียนถึงเขาทำไมกัน
ให้ใจไหวหวั่นไม่ว่างเว้น
เขาก็แค่จะคบกับเราแค่เล่นๆ
อย่าหลงประเด็นให้หวั่นไหวเลยหัวใจ
เห็นตัวอย่างมาก็มากนัก
ว่าเขาเคยรักใครจริงซะที่ไหน
รู้อย่างนี้แล้วจะหวั่นไหวไปทำไม
เลิกคิดเถิดหัวใจอย่าไหวเอน
25 เมษายน 2546 00:10 น.
ปลา
มีเธอมีฉันในวันวาน
ก็สุขแล้วกับการได้รักใคร
พันธนาการของเธอ...ฉันเต็มใจ
ผูกพันไว้ด้วยความยินดี
ถึงแม้ข้างกายตรงนี้จะไร้แม้เงา
แต่เรื่องระหว่างเรายังอยู่ตรงนี้
อยู่ตรงใจของฉันเต็มความทรงจำที่มี
คือเธอคนเดียวคนดี..ที่ฉันยังรักหมดใจ
24 เมษายน 2546 23:00 น.
ปลา
คนอบอุ่นเช่นเธอ
คงไม่ยากที่จะทำให้ใครเผลอรักได้
ก็แววตาของเธอดูอบอุ่นจริงใจ
ถ้าเธอให้ความสำคัญกับใคร...คนนั้นคงโชคดี
แล้วคนขาดความอบอุ่นเช่นฉัน
จะขอมีเธอในฝันบ้างได้ไหมในคืนนี้
แค่ขอเก็บเกี่ยว..เพียงเสี้ยวของความอบอุ่นที่เธอมี
แค่เพียงในฝันคืนนี้ได้มีเธอ...ก็สุขใจ
ไม่ขอเรียกร้องให้เธอมารักกัน
เพราะคนอย่างฉันคงไม่มีสิทธิ์ทำได้
เพราะฉันก็ไม่ได้สำคัญกับเธอกว่าใครๆ
แค่นี้ก็สุขใจที่ได้รักเธอ (ข้างเดียว)
22 เมษายน 2546 22:54 น.
ปลา
พยายามสลัดภาพเธอออกจากความทรงจำ
พยายามย้ำกับใจว่าอย่าเพิ่งคิดถึงเธอตอนนี้
พยายามแล้วแต่ก็มีภาพเธอวนเวียนเข้ามาทุกที
โอ้ย! ทำไมต้องเป็นอย่างนี้ภาพเธอรบกวนใจ
อุตส่าห์ตั้งใจจะอ่านหนังสือสอบ
แต่อ่านกี่รอบก็จำไม่เคยได้
ก็ภาพเธอลอยวนเวียนไม่ไปไหน
โธ่เอ๋ยใจ..ทำไมไม่ลืมซะที
19 เมษายน 2546 21:37 น.
ปลา
ขอได้ไหมใครสักคน
มาทำให้หัวใจไม่บ่นว่าเหงา
ขอใครสักคนมาลบวันทีว่างเปล่า
จะมีไหมคนที่ฉัน .. เฝ้าคอยรอ
ก็แค่อยากจะมีใคร
คอยให้กำลังใจในวันที่ท้อ
ใครสักคนที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างกันก็พอ
และใครคนนั้นที่ฉันรอ .. ก็ขอให้มีจริง