3 มิถุนายน 2548 18:18 น.
ปลาวาฬสีน้ำเงิน
เมื่อเจ้าของเค้ามาทวงคืน
ฉันคงทำได้เพียงหยิบยื่นคืนไปให้
ไม่อาจรั้งแม้อยากทำสักเท่าใด
ต่อให้รักทั้งหมดใจ ก็เค้าแค่ฝากไว้ ไม่อาจยึดมา
ไม่สมควรร้องไห้ให้เค้าเห้น
ไม่มีเหตุจำเป็น ต้องเสียใจออกนอกหน้า
ฉันมันแค่คนผ่านทางที่บังเอิญเดินผ่านมา
ไม่นานหรอกนะ กาลเวลาจะนำพาฉันกลับไป
จะเฝ้ามองเธออยู่ห่าง..ห่างไม่มาวุ่น
ถึงแม้ว่าหัวใจจะกลัดกลุ้มสักแค่ไหน
จะไม่มาก่อกวน ไม่ทำให้เธอกับเค้าต้องเหนื่อยใจ
ฉันสัญญาได้บอกเค้าไม่ต้องกังวลให้เชื่อใจกัน
รักก็ทำได้แค่ยังรัก
ทุกอย่างไม่เคยน้อยลงเลยนะจากวันนั้น
เพียงแค่วันนี้ สิ่งที่มีคือเรื่องราวในความทรงจำ
ปล่อยมันไปเถอะนะ กับเรื่องราวของวันวาน
.....เวลาผันผ่าน สักวันเธอก็ลืม.....