25 เมษายน 2547 18:51 น.
ปลาวาฬสีน้ำเงิน
ได้โปรดมาที่นี่ได้มั้ย
ในวันที่อะไรๆเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิมอย่างนี้
ฉันแค่อยากรับรู้ถึงความรู้สึกในใจที่เธอมี
เธอคิดยังไงกับทุกเรื่องราวทุกวินาทีที่ผ่านเลยไป
อยากจบกันใช่มั้ยพูดสิ
เราเลิกกันแค่นี้คงไม่ยากเกินไปใช่ไหม
หากเธออยากมีคนอื่นจะได้ไม่ต้องฝืนไม่ต้องรู้สึกละอายใจ
และฉันก็คงไม่รู้สึกผิดหากเดินควงใครๆในวันที่เราเลิกกัน
ฉันก็รู้สึกเบื่อเต็มทน
เมื่อเห็นเธออยู่กับใครคนโน่นอย่างไม่เกรงใจกันอย่างนั้น
จะสบายใจกว่ามั้ยหากไม่มีฉัน เธออยากทำอะไรก็ทำ
เพียงเอ่ยคำว่า เลิกสั้นๆ ฉันจะอยู่ในส่วนของฉันในฐานะใหม่กับเธอ
22 เมษายน 2547 10:46 น.
ปลาวาฬสีน้ำเงิน
ขอโทษด้วยนะคนอย่างฉันเจ็บแล้วจำ
จะให้ทรมานตัวเองซ้ำๆก็คงไม่ไหว
ทนมามากแล้วในวันนี้ขอเดินจากไป
ไม่มีเธอฉันก็ไม่ตาย ขอให้รู้ไว้เถอะคนดี
จะไม่มีเธอในช่วงเวลาต่อไป
ฉันจะกลายเป็นคนใหม่ที่เข้มแข็งกว่านี้
หากจะตัดเธอทิ้งไปความทุกข์คงลดลงจากที่มี
เธอก็แค่เนื้อร้ายดีๆ ที่ฉันไม่มี ฉันก็อยู่ได้ด้วยตัวเอง
20 เมษายน 2547 16:54 น.
ปลาวาฬสีน้ำเงิน
ที่เธอบอกว่ารักฉันมันเพราะอะไร
เธอว่างอยากแกล้งคนเล่นใช่มั้ยถึงทำแบบนี้
กลัวใครๆเค้ามีความสุขเกินไปหรือไงคนดี
เธอถึงมาแกล้งรักและหักอกกันอย่างนี้ เพื่ออะไร
ฉันก็แค่คนเหงาๆคนหนึ่ง
เธอผ่านมาก็หวังให้เป็นที่พึ่งฝากใจเอาไว้
แต่ไม่คิดเลยว่าวันนี้เธอมีใครๆมากมาย
และฉันเป็นแค่คนหนึ่งที่บางทีก็มีความหมายเท่านั้นเอง
ลืมคนที่มาแกล้งรักเถอะนะใจ
ทำเป็นไม่หวั่นไม่ไหว หรือไม่ก็เสแสร้ง
ให้เค้าพอใจและจากไปกับละครบทนั้นที่เราแสดง
แล้วเก็บความทรงจำราคาแพงกับคนแกล้งรักกัน
15 เมษายน 2547 19:56 น.
ปลาวาฬสีน้ำเงิน
เกิดอะไรขึ้นกับฉัน
ตั้งแต่เธอคนนั้นเข้ามาตรงนี้
เธอมาทำให้รักให้ความหวังดี
มารับเอาความทุกข์ที่มีให้หมดลงไป
เราจะมีกันและกันนานนาน
ไม่ว่าเวลาจะพ้นผ่านไปสักแค่ไหน
เราจะไม่ลืมกันสัญญาด้วยหัวใจ
ไม่ว่าจะเกิดอะไรเธอยังมีฉันข้างกายทุกวินาที
คุยโทรศัพท์ข้ามคืนข้ามวัน
ก่อนนอนบอกทุกครั้งฝันดีนะจ๊ะคืนนี้
เธอบอกไม่ให้ฉันฝันถึงใครนอกจากเธอคนดี
เพราะไม่ว่าความจริงหรือความฝันที่มีเราจะยังนึกถึงกัน
จะอยู่ที่ไหน ไกลสักเท่าไหร่
ฉันก็ยังรู้สึกเหมือนมีเธอใกล้ ใกล้ ทุกครั้ง
ก็ใจฉันได้ผูกเอาไว้ด้วยความผูกพัน
จะสักกี่วันให้เธอรู้ความรักของฉันจะไม่เปลี่ยนไป
วันนี้เธอยังเหมือนเดิมรึป่าว
ทำไมเงียบหายไม่ส่งข่าวคราวเป็นอะไรมั้ย
ฉันเฝ้าถามเดือน ถามดาว ด้วยความหวั่นใจ
หรือเธอจะมีใครใครมาแทนที่กัน
ฉันตัดสินใจยกโทรศัพท์โทรไป
เธอยื่นโทรศัพท์ให้ใครคุยล่ะผู้หญิงคนนั้น
ฉันไม่ขอพูดอะไรท่ามกลางความเงียบงัน
แล้ววางโทรศัพท์ตัดความสัมพันธ์ที่เคยผ่านมา
ไม่ขอรับรู้ความเป็นจริงใดๆ
และขอเข้าใจด้วยสิ่งที่เธอกระทำดีกว่า
เมื่อเธอหมดใจแล้วฉันจะจริงจังทำไมกับคำสัญญา
ปล่อยให้มันเป็นเพียงเรื่องเล่าของกาลเวลาที่ลืมไม่ลง
6 เมษายน 2547 14:18 น.
ปลาวาฬสีน้ำเงิน
ขอบคุณเธอที่ผ่านเข้ามา
แม้เป็นช่วงเวลาที่ไม่นานเท่าไหร่
อยากบอกเธอรักเธอมากในวันนี้ที่ต้องห่างไกล
ดีกว่าต้องเก็บไว้คิดเวลาเดียวดายเพียงลำพัง
ในวันที่เธอผ่านเข้ามา
ฉันก็รู้ตัวดีว่าเป็นได้แค่ทางผ่านเท่านั้น
ไม่อาจให้เธอใส่ใจยกให้เป็นคนสำคัญ
แต่แค่นี้ที่เธอทำให้ฉัน ฉันก็รู้สึกดี
ขอบคุณที่ใส่ใจในความเป็นไปของฉัน
แม้ไม่กี่คืนวันก็ยังขอจดจำเอาไว้อย่างนี้
คำพูดที่เธอเคยบอกกัน คิดแล้วฉันยังยิ้มได้ทุกที
ถึงแม้ความจริงที่มีจะเปลี่ยนแปลงไป
เราไม่อาจเป็นเหมือนวันเก่า
แต่ไม่ว่านานแค่ไหนฉันยังคงเก็บคำว่าเราเอาไว้
สัญญาได้รึป่าว หากเธอเจ็บช้ำมาไม่ว่าเพราะเหตุใด
ให้เธอนึกถึงฉันได้มั้ย สัญญาสิคนดี
ก็เพราะไม่ว่านานสักเท่าไหร่
ฉันจะไม่ไปไหนจะรอเธอในฐานะนี้
เพราะรักเธอหมดแล้วทั้งหัวใจที่ฉันมี
ไม่อาจเผื่อไว้ให้ใครนอกจากคนสำคัญ คนดี (ของใจ) อย่างเธอ
หน้าส่วนตัว
927
