19 พฤษภาคม 2548 10:15 น.
ปลายภู
ฟ้าเอ๋ย..ฟ้า
จรดคุ้งธารา..ไกลโพ้น
ฟ้า-น้ำขนาบ เชื่อมโยง
สุดขอบคุ้งโค้ง ยาวไกล
เฝ้ารำพึง..ครวญใคร่
ฝันนี้อยู่ไกล..ฟากฟ้า
เพ่งพิศปองหมาย..จันทรา
สุขล้นหนักหนา..คราได้ยล
เปรอปน..ทุกข์-สุข-เศร้า
ใดฤาลิขิตเรา..เฉกนั้น
ห่วงโซ่พันธนาการ..ผูกพัน
ขีดเส้นวาดฝัน..ในห้วงกาล
*******
คราคราวโดดเดี่ยว
ณ. อีกมุมหนึ่งของริมบึงอันกว้างไกล
หลายความคิดและความรู้สึก
ก่อเกิดชั่วขณะ.
แต่หลายสิ่งยังคุกกรุ่น อบอวล
อยู่ภายใน.
แม้ตอนนี้จะสติอารมณ์ไม่สมประกอบนัก
เพราะความมึนเมา..เล็กน้อยนิดหน่อย
เท่านั้นเอง