25 ตุลาคม 2545 22:16 น.
ปลายฝัน กัญญาราม
แม่จ๋าอยู่แห่งไหน
รู้บ้างไหมลูกร้องหา
คิดถึงแม่ทุกครา
ว่าแม่จ๋ากลับมาที
คิดถึงเมื่อก่อนนั้น
ความสุขสันต์ในฤดี
มีพ่อ ลูก แม่ มี
ความอบอุ่นในครอบครัว
ครั้งนี้ไม่มีแม่
ความสุขแท้กลับหมองมัว
กังวลและหวาดกลัว
ไม่มีคนคอยอาทร
คนอื่นเขามีแม่
สุขแน่แท้แม่บอกสอน
ไปไหนใจอาวรณ์
ให้ห่วงหาสุดตาหมาย
แม่จ๋ากลับเถิดหนา
ลูกคอยท่าอยู่รังรวง
คอยให้แม่มาหวง
อยู่เคียงข้างไม่ห่างไกล
แก่เฒ่าลูกจะเลี้ยง
อยู่ข้างเคียงไม่ไปไหน
โปรดเถิดแม่ดวงใจ
กลับมาอยู่คู่ลูกยา
25 ตุลาคม 2545 19:42 น.
ปลายฝัน กัญญาราม
สุดทางฝันของคนนี้อยู่ที่ไหน
หนทางใกล้หรือไกลใจใคร่ฝัน
แม้หนทางร้างป่าขอฝ่าฝัน
อยากเหยียบวันมีคืนที่ชื่นใจ
และชีวิตของฉันในวันนี้
ต้องทำดีทำได้สู้ให้ไหว
อยากจะก้าวเดินทางแม้ห่างไกล
จะขอไปตามใจฝันวันของเรา
25 ตุลาคม 2545 19:28 น.
ปลายฝัน กัญญาราม
เวลาเธอมองมาพาให้คิด
เฝ้าพินิจคำนึงพึงใจฝัน
อยากจะเฝ้าถามเธอทุกคืนวัน
คิดกับฉันอย่างไรใจถามมา
ยามเธอมาพาให้คิดติดใจนัก
เธอจะรักจะหลอกอย่างไรหนา
อยากจะพูดถามไปใจไม่กล้า
กลัวตอบมาเป็นคำบอกหลอกช้ำใจ
จะถามดี...ไม่ดีนักชักสับสน
แต่ใจรนจนอยากถามตามสงสัย
กลับมาสร้างตั้งหลักรอท้อจนใจ
กลัวถามไปได้คำตอบ...บอบช้ำใจ
25 ตุลาคม 2545 19:12 น.
ปลายฝัน กัญญาราม
อารมณ์...ไม่ว่าดีหรือมีร้าย
พอมองไปเหมือนเมฆหมอกบังภูผา
เพียงไม่นานเมฆก็คลี่คลายออกมา
ลมก็พาผ่านมาแล้วผ่านไป
ให้เวลากับตนเองอีกเพียงน้อย
พินิจรอยอารมณ์เถิดเกิดไฉน
สักวันหนึ่งพึงหนีห่างอารมณ์ไป
ชนะได้แค่อารมณ์...ถ้าข่มใจ
25 ตุลาคม 2545 19:00 น.
ปลายฝัน กัญญาราม
คำพูดจาว่าหวานน้ำตาลขม
หว่านคำชมลมปากหลากคำหวาน
เมื่อในใจไม่จริงจังเพียงคู่กาล
เพียงไม่นานเธอเปลี่ยนไปใจรวนเร
เขาว่าคำพูดคนสนเท่ห์นัก
พูดว่ารักไม่รักมักหักเห
พูดว่าชอบนานไปใจเกเร
คนเสเพลพูดไม่จริงทิ้งให้ตรม
แล้วหลงเชื่อไปไยเจ็บให้สม
แก้ไขปมปัญหาใจไร้ดียงสา
ด้วยไม่รู้ด้อยยิ่งนักกับมายา
อย่างไรหนาจะหายตรมขมขื่นจริง
หน้าส่วนตัว
993
