11 ตุลาคม 2547 22:21 น.
ปลายฝันวันเหงา
@ฉันรักเธอ....
เธอรู้ดีใช่ไหม???
แต่ทำไมใจร้าย
ทำลายฉันให้ทรมาน
@ฉันทำดีกับเธอแค่ไหน
สิ่งที่ได้คือความเจ็บปวดความรู้สึกถูกไฟผลาญ
บอกมาเพียงคำเดียวว่าเธอไม่ต้องการ
ฉันจะเดินผ่านไปไม่กลับมารบกวน
@รักรักรัก...ทำให้คนที่เลวเปลี่ยน
แต่คนที่เรกกลับเบียดเบียนไม่สนใจเธอเรรวน
ใจร้ายทำให้หัวใจฉันปั่นป่วน
น้ำตาลูกผู้ชายชวนหลั่งไหล...เป็นสายฝน
@สิ่งที่ได้ตอบแทนความรัก
คือการถูกถากถางจากคนที่รู้จักสอนให้รักแล้วไม่สน
บทเรียนครั้งนี้เจ็บแล้วเจ็บเกินจะทน...
รู้ว่าสับสนจนอยากทำร้ายคนที่อยู่ใกล้เธอ...
@ถ้าจะไปก็ไปไม่ต้องมาห่วงใจหรอก
อย่ามาใช้คำพูดเย้าหยอกว่ายังรักกันเสมอ
อย่าบอกว่าเราเป็นพี่น้องกัน...มันไม่สมควรนะเธอ...
ขอร้อง...เราอย่าเจอกัน...อีกเลย...
@ถือว่าอยู่กันคนละโลกจะได้ไหม???
ถือว่าไม่มีใครที่รู้จักกันมาก่อน เจอกันก็ให้ทำเฉย
มันไม่สมควรที่เราจะเห็นหน้าอย่าเข้ามาใกล้ฉันเลย
ในเมื่อความรู้สึกที่เคย...มันเปลี่ยนไป...
@ฉันจะบูชาความรักของเราด้วยเลือดเนื้อ
เพื่อให้เป็นเครื่องยืนยันว่ารักฉันไม่เปลี่ยน เธอจะเชื่อไหม???
ฉันขอบจบเกมแห่งความปวดร้าวด้วยรอยรักสุดหัวใจ
และลบความรู้สึกเงียบเหงาเอาไว้คนเดียว...
@ลาก่อนเธอที่รัก ของคนอื่น...
ขอบคุณที่เคยหยิบยื่นความรัก ความอาทร ความรู้สึกดีดีมาเกี่ยว
ฉันเป้นคนด้อยวาสนา เกิดมาเพื่อรักเธอคนเดียว
ขอจบชีวิตไว้เพื่อให้เธอเหลียวแลร่างไร้วิญญาณ
28 สิงหาคม 2547 21:16 น.
ปลายฝันวันเหงา
บางครั้งความรักก็ไม่ได้ต้องการอะไรเลย...
***ฉันเหมือนคนเหงาเหงา
ที่หมกมุ่นกับวันเก่าเก่า...เท่านั้น...
บางครั้งน้ำตาก็ไหลไม่อาจจะกลั้น
เพราะความรู้สึกตื้นตัน...กับความรักที่มี
***เธอเหยียบอยู่บนปลายฝัน
ส่วนฉันอยู่บนพื้นดินอย่างนี้
หลายหลายสิ่งที่มันไม่เข้าที
เพราะว่ามีบางอย่างกั้นกลางใจ
***ฉันไม่อยากเหงาคนเดียว
ขอมีเธอมาเอี่ยวสักคนได้ไหม?
ช่วยแบ่งเบาความรู้สึกที่เลวร้าย
มาผ่อนคลายความเดียวดายในวันวาน
***ทำให้ปลายฝันวันเหงา
เป็นเพียงเรื่องเก่าเก่าที่เล่าขาน
ปัจจุบันมีความสุขสำราญ
เพราะรักจึงเบิกบานสดใส
หน้าส่วนตัว
936
