5 มีนาคม 2548 11:29 น.
ปลายฝันวันเหงา
***แค่รู้สึกคิดถึง...คิดถึง...
อาจจะไม่ลึกซึ้งแต่มีความหมาย
คิดถึงเธอจัง!คิดถึงเธอจัง!คิดถึงมากมาย
อยากไปอยู่เคียงข้างกาย...ข้างข้างเธอ
***คืนนี้อากาศหนาวหนาว
อยากไถ่ถามข่าวคราวเธอเสมอ
เป็นอย่างไรทำงานหนักไหม...ฉันอยากเจอ
มาให้กอดหน่อยนะเธอ...มันหนาวใจ
***อยู่กันไกลสุดขอบฟ้าฉันเป็นห่วง
ยังโทรทวงคำสัญญาว่ารัก...จำได้ไหม???
ท่องคำนี้ฉันรักเธอ...เธอรักฉัน...จำขึ้นใจ
แล้วเมื่อไรเธอจะบอกกับฉันสักที
***ยิ่งใกล้วันได้พบกันฉันตื่นเต้น
อยากให้เป็นเหมือนที่วาดฝันเต็มที่
อาจจะหวังไว้เล็กน้อยจะได้ของฝากจากคนดี
แต่ก็คิดว่าแค่ได้อยู่ใกล้อย่างนี้ก็ดีถมไป
***คิดถึงจัง!คิดถึงจัง!สุดที่รัก!
เวลาที่เราจากคิดถึงอย่างหนักรู้บ้างไหม???
ฉันต้องทนเจ็บปวด เพราะคิดถึงแทบขาดใจ
แต่ก็พร้อมอดทนได้ขอแค่ให้มีเธอ
***วันนี้ฉันไม่ค่อยสบายเท่าไหร่
แต่หัวใจส่งรักฝากไปให้เสมอ
ความรักของเราจะบรรเทาความเจ็บป่วยได้นะเธอ
เพราะมันทำให้ฉันหยุดเพ้อหยุดหลงในความฝัน
ให้คนน่ารัก!
2 มีนาคม 2548 13:13 น.
ปลายฝันวันเหงา
***ทำไมต้องคิดถึงเธออย่างนี้?
ทำไมต้องมีดอกไม้ส่งไปให้?
ทำไมโกรธที่เธอเดินกับใคร?
ทำไมไม่เข้าใจกันและกัน?
***ทำไมวันเวลาจึงแตกต่าง?
ทำไมระยะทางจึงขวางกั้น?
ทำไมจะต้องแบ่งซีกโลกกัน?
ทำไมฉันต้องมานั่งรอเธอ?
***ทำไมคำถามนี้เกิดซ้ำซ้ำ?
ทำไมย้ำคิดย้ำทำอยู่เสมอ?
ทำไมต้องมานั่งนับวันที่เจอ?
ทำไมเผลอร้องไห้เมื่อไกลเกิน?
***ทำไมเธอไม่ตอบก็ไม่รู้?
ทำไมต้องหดหู่เมื่อห่างเหิน?
ทำไมชอบคิดว่าเราเป็นส่วนเกิน?
ทำไมต้องอยากเดินเล่นลำพัง?
***ทำไมฉันต้องเรียนทำอาหาร?
ทำไมยิ้มเบิกบานอย่างมีหวัง?
ทำไมอยากได้ยินเสียงเธอจัง?
ทำไมอยากได้ฟังคำบอกรัก?
***ทำไมทำไมทำไมทำไมนะ?
อยากจะหาคำตอบกลับคิดหนัก
ทำไมจึงรู้สึกวุ่นวายนัก?
ถ้าจะบอกว่ารัก...ฉันรักเธอ
***เพียงเพราะคำว่ารักคำสั้นสั้น
ความหมายนั้นสำคัญฉันเสนอ
ขอรักมั่นนิรันดร์รักเพียงเธอ
แอบละเมอพร่ำเพ้อทุกเวลา
ให้คนน่ารัก!
4 กุมภาพันธ์ 2548 21:23 น.
ปลายฝันวันเหงา
***วันนี้เป็นวันที่หลายหลายคนรอคอย
แต่วันเป็นวันที่ฉันต้องสูญเสียบางอย่าง
เพื่อคงความเป็นตัวของตัวเองไว้
ฉันได้แต่ยิ้ม....ยิ้มทั้งน้ำตา
กับการแลกเธอกับหน้าที่การงาน
ฉันเลือกหน้าที่และความรับผิดชอบ
และทิ้งเธอให้อยู่เพียงลำพัง!
ฉันประสบผลสำเร็จในหน้าที่การงาน
แต่ก็ต้องสูญเสียเธอไป
ความรู้สึกจึงมีทั้งเสียใจ
และดีใจไปพร้อม ๆ กัน
ฉันรู้ว่าความรู้สึกนี้อาจจะเจ็บปวดทั้งสองฝ่าย
แต่ถ้าให้ฉันย้อนกลับไปตำแหน่งเดิม
ฉันก็ยังยืนยันว่าจะเลือกอนาคตที่สดใส
โดยที่ไม่ต้องมีเธอเคียงข้าง!
เพราะฉันคิดว่า
หากไม่สามารถยอมรับในสิ่งที่ฉันรัก
สิ่งที่ฉันทำ ความเป็นตัวของฉันเอง
เธอก็ไม่คู่ควรที่จะอยู่เคียงข้างฉัน!
สุดท้ายมันก็จบลงด้วยความเจ็บปวด
ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่เราปรารถนา
จบกันวันนี้ยังดีกว่าต้องไปทรมานในอนาคต
ฉันดีใจที่ฉันประสบผลสำเร็จในหน้าที่การงาน
แต่หัวใจรู้สึกห่อเหี่ยวเมื่อไม่มีเธอ!
23 มกราคม 2548 19:58 น.
ปลายฝันวันเหงา
***วันที่ฉันก้าวเดินถึงเส้นชัย
รู้สึกมีความนัยที่ใฝ่ฝัน
อยากมีเธอเดินคู่เคียงข้างกัน
ร่วมสุขสันต์วันสำเร็จในชีวิต
***ถึงวันนี้ที่รอคอยมานานนัก
แต่ความรักมีแนวโน้มจะเป็นพิษ
ทำได้เพียงแค่มองไม่มีสิทธิ์
ที่จะคิดเคียงข้างเป็นคู่ครอง
***จำได้ไหมสัญญาอะไรไว้
หากเธอไม่มีใครเป็นเจ้าของ
บอกฉันว่าขอเป็นคนที่จับจอง
และขอร้องจะมารับปริญญา
***เรียนจบเป็นบัณฑิตคิดการใหญ่
แต่งงานให้สมใจปรารถนา
ทั้งของหมั้นที่ได้รับจากแก้วตา
เป็นสัญญาแทนสายใยใจตรงกัน
***วันรับปริญญาเลื่อนมาถึง
ฉันจึงได้รู้ซึ้งความจริงนั้น
ทุกทุกอย่างที่ทำคือลวงกัน
ปล่อยให้ฉันนั่งเศร้าเสียน้ำตา
***วันสำเร็จและวันที่แสนเศร้า
เกิดกับเราเขาทำให้ทุกข์หนักหนา
ร้องไห้ไปกอดใบปริญญา
พ่อแม่จ๋าลูกหมดใจไม่มีรัก
***ของหมั้นคืนให้ไปไม่เก็บหรอก
เพราะมันตอกย้ำใจให้ช้ำหนัก
วันรับปริญญาเฝ้ารอรัก
แต่เขาหักอกกันทำได้ลง
***เขาไปรับปริญญากับคนอื่น
ทำเป็นฝืนมาอวยพรให้ลุ่มหลง
คิดหรือว่าเศษเสี้ยวใจจะมั่นคง
ขอจบความรักลงวันนี้เลย
6 มกราคม 2548 17:35 น.
ปลายฝันวันเหงา
1 แค่ได้ยินว่าเธอกลับมาตรงนี้
ถ่านไฟเก่าที่มีมันติดเชื้อ
ความรู้สึกในใจก็ยิ่งเชื่อ
ชีวิตฉันเกิดมาเพื่อจะรักเธอ
2 ได้แต่รอ...รอเธอให้หวนกลับ
มานั่งนับวันเวลาอยู่เสมอ
รักรักรักคำเดียวฉันให้เธอ
กลับถูกทิ้งให้เพ้อเพียงลำพัง
3 สิ่งที่ผ่าน...ผ่านไปไม่ข้องเกี่ยว
จดจำไว้รักคำเดียวคือความหวัง
ต่างผิดพลาดพลั้งไปให้ระวัง
คืนอีกครั้งไม่ชั่งใจเพราะรักจริง
4 ถ่านไฟเก่าปะทุคุอีกครั้ง
ใจยังหวังว่ารักคือทุกสิ่ง
ความเจ็บช้ำจะซ้ำรอยไม่ประวิง
แค่รับรู้ความจริงเรามีกัน
5 ถึงไฟเผาเร่าร้อนระทมทุกข์
ก็แฝงสุขแค่มีเธอกับฉัน
เจ็บร้อยครั้งยังอยากอยู่คู่เคียงกัน
สานสัมพันธ์ในวันนี้ดีกว่าเดิม