24 สิงหาคม 2547 12:19 น.
ปลายน้ำค้าง
ด้วยว่ารัก ใยจึงหัก กันกลางฝัน
เหตุใดกัน จึงกล้าเอ่ย เผยความเฉา
มีกันอยู่ เพียงแค่ฉัน ไม่ใช่เรา
เหลือแค่เงา ที่หลอกตา ว่ารักกัน
........
ใยจึงแสร้ง ให้รัก หลงปักจิต
ใยจึงคิด ทำร้าย คนช่างฝัน
ใยจึงมา บอกรัก ทักทายกัน
ใยจึงพลัน จากไป ไม่ใยดี
........
หมดลงแล้ว ทุกถ้อยคำ ที่จะกล่าว
หมดแรงเล่า ถึงความฝัน วันข้างหน้า
หมดสิ้นแล้ว เมื่อความรัก พังกับตา
หมดลงแล้ว ก็เพราะว่า ...เธอหมดใจ...
.....................................
23 สิงหาคม 2547 17:52 น.
ปลายน้ำค้าง
...มันก็เหมือน เอาเรื่องเก่ามาเล่าใหม่
เรื่องของใจ ที่ใครๆต่างฝันหา
มีทั้งรัก ความสุขเศร้า เคล้าน้ำตา
ปราถนาก็แค่ว่า จะได้ใจ....
........
....แต่อย่างไร ให้ใครด่า ว่าไม่เข็ด
น้ำตาเล็ด ไหลให้ไป ใช่คนบ้า
มองเห็นรัก ว่ามันใช่ ที่ได้มา
เขากลับมอง ตีค่า ว่า...โง่เอง...
หน้าส่วนตัว
883
