30 สิงหาคม 2550 00:00 น.
ปลายตะวัน
๏ กราบพระตรัยรัตน์แผ้ว ผดุงพร
ทวนพระพายกำจร ฟากฟ้า
ทูลทวยเทพไท้บวร วิฆเนศ
ประสิทธิ์เสกพละกล้า แก่เจ้าเยาวมาลย์ฯ
๏ หวังใดสมมาดแม้น เสมอหวัง
วรรณะผุดผาดดัง ทิพย์แก้ว
อายุยั่งยืนยัง สุขทั่ว
สุขภาพบำราศแคล้ว โรคร้ายนานาฯ
๏ ภัยใดใดอย่ากล้ำ อย่ากราย
ทุกข์โศกจุ่งสลาย สุดสิ้น
เบิกบานดั่งบัวปราย ปริกลีบ แย้มแฮ
หมู่ศัตรูแม้ริ้น อย่าไล้นวลฉวี๚ะ๛
สุขสันต์วันเกิดแด่คุณ ป.
ขอให้มีความสุขตลอดไป
โรคภัยอย่าได้กล้ำกราย
ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ
คิดหวังสิ่งใดที่ตั้งอยู่บนความชอบธรรม
ขอให้สมดังหวังทุกประการนะครับ
27 สิงหาคม 2550 23:56 น.
ปลายตะวัน
๏ เทิดจันทร์มาร่วมร้อย ดาริกา
รินพระพายพัดพา พร่างพร้อม
ทูนทวยเทพ ณ ธรา- ดลร่วม
เสกสฤษดิ์ดังจิตน้อม กล่อมเจ้าเยาวมาลย์
๏ สุขใดในโลกหล้า มาเยือน
ทุกข์โศกมลายเลือน ล่วงคล้อย
สมปรารถนาเสมือน หมายมาด
ประสพเกษมสร้อย ศกนี้เนืองเนา๚ะ๛
สุขสันต์วันเกิดนะครับน้องเอมทะเลใจ
เพลงน่ารักๆนี้พี่ ป ปราณรวีขอร่วมมอบให้น้องเอมด้วยนะครับ
ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ
*หมายเหตุ:
สร้อย ๔ [ส้อย] น. ผู้หญิง, นาง, เช่น จําใจจําจากสร้อย. (ตะเลงพ่าย).
21 สิงหาคม 2550 02:54 น.
ปลายตะวัน
วับแวมแกมระเรื่อเรื้อ นัยตา
เนืองเนื่องณ ชลนา ระรื่นรื้น
ละมุนตละอุรา พร้องพิภพ
สะกดมิอดสะอื้น เพราะอกเอื้อนขานเฉลยฯ
มองแววตาก็ผ่าวพ้น รำพัน
ฤาผิร่ำจำนรรจ์ พิเราะไว้
แรงรัก ธ ภักดีครัน พราวพร่าง
แลสล้างรอบไท้ สถิตย์นั้นเนืองนองฯ
ผันพักตร์สลักเฝ้า เนาว์นาน
ตราบลุกัปล่วงลับกาล สดับได้
จุ่งประจักษ์เสมอวาร วาระเก่า
พรรคและเผ่าสลายไซร้ มิต่างแม้นธราเดียวฯ
ลบเลือนรอยระส่ำร้าว ภายใน
ร่วมสมัครหฤทัย พิลาศล้น
สมานวรสมัย น้อมประณต
ลืมเรื่องสลดพ้น สละแล้มโนในฯ
*ตละ [ตะละ] เช่น, เหมือน, ดุจ
20 สิงหาคม 2550 00:42 น.
ปลายตะวัน
แต่ก่อนแต่ไรนั้น
ทุกวารวันแสนสุขสม
พอท่องภพภิรมย์
ต้องมาตรมอยู่เอกา
ไวรัสระบัดพลิ้ว
ดั่งปรายปลิวแหล่งโลกหล้า
พิษจากฟากมายา
มาผลาญพล่าผ่านหน้าจอ
เครื่องรวนชวนหวามไหว
ให้หวั่นไปกระไรหนอ
แก้ไขอย่างไรพอ
ชวนให้ท้อระทมใจ
นี่หรือคือบทเรียน
ใครขีดเขียนฤๅไฉน
ระบัดระบาดไกล
ด้วยจิตใครใฝ่สามานย์
ป้องกันไม่ประมาท
ภัยบำราศทุกสถาน
อย่าเที่ยวเกี่ยวเว็บมาร
จะร้าวรานทรมา
โปรแกรมสิ่งป้องกัน
ต้องเพียรหมั่นปรับปรุงหนา
ทุกวันนั้นรับมา
อย่าชะล่าอุราเริง