6 มิถุนายน 2550 14:32 น.
ปลายตะวัน
ผิดหรือ ที่ถือมั่น
จากครานั้น วันหวั่นไหว
แอบรัก แอบซ่อนใจ
แอบข้างใน ใครบางคน
เมียงมอง เฝ้าปองชิด
แต่กลัวผิด พลาดสับสน
แอบใจ ไว้แยบยล
แอบผู้คน จนเร้นกาย
แอบให้ หัวใจนี้
ไว้ข้างที่ นอนหลับไหล
แอบซ่อน หมอนหนุนใจ
หนุนทรวงใน ใครบางคน
เกินเอื้อน คำเอ่ยย้ำ
ด้วยเกรงช้ำ นำหมองหม่น
กลัวใคร ไม่ยินยล
แล้วปัดหล่น ลงกลางลาน
5 มิถุนายน 2550 01:59 น.
ปลายตะวัน
ลึกลึก ในห้วงคิด
ชวนพินิจ ในจิตหวัง
รักย้ำ ย่ำประดัง
แทบภิณท์พัง ล้มทั้งยืน
ห่วงใจ เคยห่วงหา
ทรมา สุดทนฝืน
ห่วงรัก แอบอกชื่น
ห่วงใครอื่น ขื่นขมตรอม
หนึ่งรัก ก็มากมาย
อีกหนึ่งใจ ใคร่ถนอม
หนึ่งใคร สองใจพร้อม
ห่มรักห้อม จนตรอมตรม
ดื่มเดือน เลื่อนดาวราย
ดื่มใจร้าย ให้สาสม
ย้ำทรวง ทรามระบม
ให้จ่อมจม ตรมน้ำตา