13 มิถุนายน 2550 09:16 น.

พิษรัก

พิษรัก ก็ซ่านทรวง
ตะละห้วง อุราไหว
พิษบาด สวาทวาย
สิก็คล้าย จะวายจินตน์

รินกลั่น จะคั้นเจ้า
อุระร้าว ระด่าวสิ้น
ทบท่าว ณ ราวดิน
บ่มิยิน มิยลใคร

วันเลื่อน และเดือนคล้อย
สิก็คอย ณ ร้ายหาย
ค่ำคืน บ่คืนคลาย
ฤาจะวาย ณ ปลายปราณ

1087

love

comment

13 มิถุนายน 2550 01:09 น.

ฝังรัก

ปลายตะวัน

จะฝังรัก จากห้วง ความห่วงหา
ฝากวิญญาณ์ กับสวรรค์ วันหวั่นไหว
ฝากลมโบก โศกเศร้า เหงาคลอนคลาย
โบกรักหาย วายสวาท ที่บาดทรวง

จะฝังใจ ไม่รัก สิ้นสักโศก
ฟ้าวิโยค อกร่ำ จนช้ำสรวง
ยามสวรรค์ หวั่นหวาม คร้ามฝนลวง
ยามรักล่วง หล่นลง ปลงสิ้นใจ

ให้เลือนหาย ไหลหลั่ง ดั่งสายฝน
ให้กมล ชุ่มฉ่ำ น้ำฝนใส
ให้รักลวง ร่วงหล่น ดังฝนปราย
ให้รักวาย ว่างลง ปลงแล้วเอย

976

love

comment

12 มิถุนายน 2550 12:27 น.

คำขอบคุณ

ปลายตะวัน

(ตอบคุณ Salukphin) 
จะเด็ดเดี่ยว เท่าใด เท่าใจรู้                           
จะยืนอยู่ หยัดยั้ง อย่างกล้าแข็ง
(ตอบคุณกุหลาบขาว )
จะลืมความ พลาดพลั้ง ครั้งโรยแรง             
คราสูรย์แสง สุดท้าย มาไคลคลา

 (ตอบคุณแมวแต้ม) 
จะปล่อยวาง ว่างแล้ว ไม่หม่นหมอง            
น้ำตานอง ไหลให้  หมดใจหนา  
(ตอบพี่เบรฟฮาร์ท )
กำลังใจ จากเพื่อนพ้อง น้องพี่ยา                  
อีกไม่ช้า คงช่วยให้ ใจหยัดยืน

 (ตอบคุณศรรกรา)    
จะปล่อยปลง ลงที่ว่าง กลางใจนี้                  
ให้ฤดี สิ้นตรม ความขมขื่น
(ตอบคุณแม่มดใจร้าย) 
จะไม่ถาม ไถ่ความ ยามค่ำคืน                       
จะเฝ้าฝืน ข่มใจ ไม่หมองนาน 

(ตอบคุณไอติมรสต้มยำ ) 
 คำ "เด็ดเดี่ยว"  เขี่ยวเข็ญ  บำเพ็ญนี้            
แย้มวจี ไพเราะ เสนาะขาน
(ตอบคุณปราณรวี)
มวลหรีดหริ่ง เรไร ในตำนาน                      
ร่วมประสาน ส่งเสียง สำเนียงใจ

ทุกความคำ ย้ำหมาย ให้ใจรู้                             
ให้อยู่สู้  สืบงาน อันฝันใฝ่
ให้ลืมคน ของใคร จากใจไป                            
ให้ลืมใคร จากใน ใจของเรา