23 เมษายน 2551 22:00 น.
ปลายตะวัน
ใจเคยโศก ดังโลกเคล้า เศร้าผสม
รอยระทม เทียมเทียบ สุดเปรียบหมอง
รอยร้าวรัก ปักทรวง เป็นบ่วงจอง
ที่คาดคล้อง ดวงจิต มานิตย์นาน
จึงมิกล้า เอ่ยพร่ำ คำว่ารัก
เพื่อสลัก ฤดีเจ้า เว้าหวามหวาน
มิกล้าเอื้อน มธุรส เพียงจดจาร
ทรมาน กลืนกล้ำ แทบช้ำวาย
เกรงเจ้าเบือน เลือนร้าง ห่างวิถี
เกรงน้องพี่ จะระอา แล้วลาหาย
เกรงว่านุช สุดสิ้น สวาทวาย
เกรงว่ากลาย คล้ายจัก รักข้างเดียว
จึงเพียงมอง ปองเพียงตา ผวาหวั่น
รอสักวัน ที่ใจเจ้า เฝ้าเฉลียว
เพียรทอรัก ถักไย ให้เป็นเกลียว
คล้องก้อยเกี้ยว เกี่ยวน้องไว้ ไม่คลาดคลา
12 เมษายน 2551 03:50 น.
ปลายตะวัน
รอยลึกลึกลุ่มร้าว................รอยใด
รอยรักฝากรอยใน.............ชอกช้ำ
รอยสวาทบาดหัวใจ............มิอาจ ลืมนา
รอยถวิลถวิลกล้ำ................รอบกล้ำหทัยเสมอฯ
หนึ่งหทัยฝากไว้................เพียงเธอ
หนึ่งรักเพียรเสนอ............มอบให้
หนึ่งกมลละไมละเมอ..........ภิรมย์รื่น
ร้อยรักฤๅเทียบได้.............เช่นชู้ชิดสมรฯ
รักเอยจงอย่าร้าว..............รอนเลย
รักเอ่ยเอื้อนเฉลย............เพรียกเจ้า
รักนี้บ่เคยเผย.................คำฝาก ใครนา
แรงรักแรงรุมเร้า.............ค่ำเช้าบ่ห่างหายฯ
รักเจ้าเกินกว่าแก้ว..........มณีใด
รักสุดสิ้นดวงใจ................จะรักได้
รักสุดพิภพไหน................สุดลับ ตาแล
รักบ่สุดสวาทไซร้..............บ่สุดสิ้นสวาทสลายฯ
20 กุมภาพันธ์ 2551 13:51 น.
ปลายตะวัน
จันทร์แต้มแต่งฟากฟ้า งามเหงา
งามง่ายซุกซอกเงา หลืบเร้น
ใจเอยเอ่ยเบาเบา เอื้อนบอก
ซ่านแทรกดังคับเค้น ขื่อค้ำอกไฉนฯ
รักไล้โลมอ่อนอ้อน เอื่อยไหว
หวิวหวั่นวุ่นภายใน ชื่นช้ำ
พบพรากพรางผันไป ปลายภพ
เคยชื่นกลับกลืนกล้ำ กลัดกลุ้มบ่หายฯ
จิตเอยเพียงแต่งแต้ม เติมเอง
ไหวหวั่นบ่หวั่นเกรง โศกเศร้า
ยามสุขเสพครื้นเครง เริงโลก
ละร่างลืมจิตเคล้า คลุกครื้นโลกีย์ฯ
ปลายตะวันตกต้อง เตือนตน
เบิกบาปบ่มเจียนจน หม่นไม้
ทิวาว่ายวารวน เวียนว่าง
ดังรักดังสุขไซร้ สุดสิ้นเสน่หาฯ
5 ตุลาคม 2550 18:21 น.
ปลายตะวัน
สังคหวัตถุแผ้ว ผ่องธรรม
สี่ประการกุศลกรรม ก่อเกื้อ
คือเครื่องยึดเหนี่ยวนำ มิตรภาพ
น้ำจิตน้ำใจเอื้อ โอบอุ้มพิภพสถานฯ
(1.ทาน )
ทานคือเสียสละแม้น ทรัพย์ตน
ละละโมบฉ้อฉล ชั่วช้า
มิหวังเพื่อพึงผล เพียงประโยชน์ ตนเฮย
พลีทรัพย์ ณ เมื่อหน้า เมื่อนี้สุขสนองฯ
(2.ปิยวาจา)
ปิยพจน์โอษฐ์เอื้อน วจี
อดหยาบหยามพาที อวดอ้าง
เว้นส่อเสียดเสียศรี ทุศีลบาป
สานสืบสัมพันธ์สร้าง มิตรแม้นโลก-สวรรค์
(3.อัตถจริยา)
บำเพ็ญสงเคราะห์ให้ แก่ชน
รู้ช่วยบำเรอผล โลกหล้า
ยังประโยชน์ทุกหน ทุกแห่ง
คนย่อมใคร่คบค้า ครึกครื้นทุกสมัยฯ
(4.สมานัตตตา)
ประพฤติดีแต่ต้น จนปลาย
สม่ำเสมอใจกาย ทั่วถ้วน
ละเว้นอัตตาคลาย อคติ
รู้ตริรู้ตรองล้วน โลกนั้นสรรเสริญฯ
นรชนแลโลกนี้ อนิจจัง
เงาบาปเงาบุญบัง บ่มไซร้
ชาติภพย่อมสิ้นสัง- ขารที่ สุดนา
บังบาปเบิกบุญไว้ บ่มบ้างบ่เสียหลายฯ
หมายเหตุ
สังคหวัตถุธรรม หมายถึง หลักธรรมที่เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวน้ำใจของผู้อื่น
ผูกไมตรี เอื้อเฟื้อ เกื้อกูล หรือเป็นหลักการสงเคราะห์ซึ่งกันและกัน
มีอยู่ 4 ประการ ได้แก่
1. ทาน คือ การให้ การเสียสละ หรือการเอื้อเฟื้อแบ่งปันของๆตน
เพื่อประโยชน์แก่บุคคลอื่น ไม่ตระหนี่ถี่เหนียว
ไม่เป็นคนเห็นแก่ได้ฝ่ายเดียว คุณธรรมข้อนี้จะช่วยให้ไม่เป็นคนละโมบ
ไม่เห็นแก่ตัว เราควรคำนึงอยู่เสมอว่า ทรัพย์สิ่งของที่เราหามาได้
มิใช่สิ่งจีรังยั่งยืน เมื่อเราสิ้นชีวิตไปแล้วก็ไม่สามารถจะนำติดตัวเอาไปได้
2. ปิยวาจา คือ การพูดจาด้วยถ้อยคำที่ไพเราะอ่อนหวาน พูดด้วยความจริงใจ
ไม่พูดหยาบคายก้าวร้าว พูดในสิ่งที่เป็นประโยชน์เหมาะสำหรับกาลเทศะ
พระพุทธเจ้าทรงให้ความสำคัญกับการพูดเป็นอย่างยิ่ง
เพราะการพูดเป็นบันไดขั้นแรกที่จะสร้างมนุษย์สัมพันธ์อันดีให้เกิดขึ้น
วิธีการที่จะพูดให้เป็นปิยวาจานั้น จะต้องพูดโดยยึดถือหลักเกณฑ์
ดังต่อไปนี้
-เว้นจากการพูดเท็จ
-เว้นจากการพูดส่อเสียด
-เว้นจากการพูดคำหยาบ
-เว้นจากการพูดเพ้อเจ้อ
3. อัตถจริยา คือ การสงเคราะห์ทุกชนิดหรือการประพฤติในสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น
4. สมานัตตา คือ การเป็นผู้มีความสม่ำเสมอ หรือมีความประพฤติเสมอต้นเสมอปลาย
คุณธรรมข้อนี้จะช่วยให้เราเป็นคนมีจิตใจหนักแน่นไม่โลเล
รวมทั้งยังเป็นการสร้างความนิยม และไว้วางใจให้แก่ผู้อื่น
30 กันยายน 2550 00:01 น.
ปลายตะวัน
นรชาติผู้ขลาดเคล้า เขลากมล
ผันภพจุติตน เปล่าสิ้น
กาลล่วงลุล่วงจน ปลงปลด
อันกุศลแม้ริ้น บ่ไล้โลมฉวีฯ
แลร่างยามลับแล้ว ลิบลอย
เถ้าถ่านธุลีทะยอย ทบเถ้า
ยอดชู้รักเคยคอย พิทักษ์ ถนอมเฮย
แม้นุ่มเนื้อเคยเคล้า คลาดเคล้าบ่ครวญถวิลฯ
ควรทวนสำนึกไว้ มิวาย
ก่อนชีพมล้างมลาย ด่าวดิ้น
บังบาปเบิกบุญปลาย ปรภพ พอฤๅ
ปริโทมนัสบ่สิ้น บ่สิ้นเสมือนสมัยฯ
ทุกข์คอยรอรับโพ้น พะนอเนา
บุญสั่งสมหนักเบา ก่อเกื้อ
กรรมวิบากดังเงา งุ้มงอก
ชาติภพมิลบเรื้อ เมื่อม้วยธุลีสลายฯ
หน้าส่วนตัว
3041
