23 มิถุนายน 2550 22:10 น.
ปลายตะวัน
มีหัวใจ คนละดวง หน่วงอกร้าว
พาเหน็บหนาว คราวคะนึง ซึ้งอกไหว
คอยแอบซ่อน ซ้อนรักสุม กลุ้มแทบวาย
เพียงแค่ใจ พิศวาส มิอาจครอง
เฝ้าคำนึง ถึงรัก มาหักหาญ
อกร้าวราน ร้อนร่ำ ช้ำกลัดหนอง
มิให้พูด มิให้รัก หนักอกตรอง
สุดหม่นหมอง ต้องช้ำ กับน้ำตา
ได้เพียงพร่ำ คำความ ตามอกไหว
หวามหวั่นใน ฤทัยหาย วายผวา
สุดเศร้าซึ้ง สิ่งซึ่งซ่อน ซ้อนอุรา
อ่อนวิญญาณ์ พาช้ำ ร่ำอกวาย
23 มิถุนายน 2550 05:51 น.
ปลายตะวัน
เก็บหัวใจ ไว้รอให้ ใครคนหนึ่ง
ความลึกซึ้ง หวานหวาม ความอ่อนไหว
จะเก็บห่อ ไว้รอ คนห่วงใย
สักวันไหน คงได้พบ ประสบเจอ
เคยพบพาน ผ่านมา หลายครานัก
เพียรถามทัก ทรวงใน ใฝ่เสนอ
เพียรเฝ้ารอ พะนอรัก จากใจเธอ
คนที่เพ้อ ละเมอหา มาช้านาน
คงจะมี วันที่สม ภิรมย์หมาย
วันที่ได้ ครองอยู่ คู่แสนหวาน
วันที่รัก เติมเต็มห้วง ทั้งดวงมาน
วันที่ฝัน เป็นจริง ใช่สิ่งลวง
23 มิถุนายน 2550 01:28 น.
ปลายตะวัน
เฝ้าอิงแอบ แนบฟ้า ราตรีเหงา
นอนแนบเนา หนุนตัก สักหนึ่งฝัน
เคล้าเคลียคลอ พะนอดาว พราวแสงจันทร์
หนุนสวรรค์ หวั่นหวาม ให้คร้ามทรวง
โอ้สุดรัก สุดหักห้าม ยามพักผ่อน
มาแนบนอน หนุนใจ อาบไอสรวง
ดื่มสวรรค์ อำพันพร่าง กลางดาวดวง
แกล้มรักลวง หน่วงซ้ำ ด้วยคำคน
มิอาจห้าม หัวใจ ในรักได้
มิอาจให้ สัญญา คราฟ้าหม่น
มิอาจลืม รักไป จากใจตน
เพราะเป็นคน มีหัวใจ ใช่หุ่นฟาง
22 มิถุนายน 2550 01:19 น.
ปลายตะวัน
อันหนอนนี้ ท่านจะได้ แต่ใดมา
ดิออร่า นั้นหนา ว่าจะให้
ทวงของฝาก รถด่วน จากแดนไกล
เอ๊ะเมื่อไร นั้นหนอ เฝ้ารอคอย
ก็สองวัน ผันผ่าน ไปแล้วนี่
เอ๊ะไยshe ไม่มา พาเหงาหงอย
ฤาว่าหลง หนุ่มม้ง หนุ่มดงดอย
ลืมน้องน้อย คนนี้ แล้วพี่ยา
22 มิถุนายน 2550 01:02 น.
ปลายตะวัน
ใจใคร ก็ของใคร
ความรักใน ฤทัยฉัน
รักใด ของใครกัน
ของผู้นั้น เท่านั้นเอง
เธอนั้น อย่าถือสิทธิ์
มารอนริด เข้าข่มเหง
ใจฉัน ของฉันเอง
อย่าทำเบ่ง นักเลงใจ
ความรัก ที่รักนั้น
ก็ของฉัน ที่มอบให้
รักนี้ จากข้างใน
ที่มอบไป ไม่รับคืน
ใจฉัน ใช่ของเธอ
อย่าพลั้งเผลอ เพ้อฟั่นฝืน
ฉันรัก ฉันเริงรื่น
ฉันชมชื่น ใช่ขืนใคร