20 มิถุนายน 2553 22:56 น.
ปลายตะวัน
พรตรัยรัตน์เพริศแพร้ว......บารมี
พรเทพทวยเทพี..............ทั่วถ้วน
พรสิ่งศักดิ์สิทธิ์ศรี............ทรงศักดิ์
จงจุ่งเจิมเลตล้วน............เลิศล้ำ จิตเกษม
พันบารมีภพโน้น.............เนิ่นนาน
พันสุขเสนอสนาน............นอบให้
พันขวัญกล่อมขับขาน.......คูคู่
พันพจน์รจนาไว้...............ว่าเว้า ดลสนอง
ดาวรายพรายพร่างพื้น ......ผืนนภา
วาววับจับแววตา .............ตอบต้อง
คือแววพลังพา.................ผันผ่าน ทุกข์เฮย
พานพบผลเผยพ้อง............ผดุจแม้น มโนหมาย
สุขสันต์วันเกิด แด่.....พรพันดาว
๒๑ มิถุนายน ๒๕๕๓
*หมายเหตุ
เลต: ก. ลูบไล้, ฉาบทา. (ป. ลิตฺต; ส. ลิปฺต).
22 เมษายน 2553 22:10 น.
ปลายตะวัน
เมืองใดพินาจนั้น.............................โดยกล
อุบาทว์หนึ่งพึงยล..............................ยกอ้าง
หลงโลภโกรธก่อผล.........................พิบัติ
ลอยพัดเมืองล่มร้าง.........................ร่วงไร้ หลักหาย
(โลภ)
โลภเหลิงเริงรุมเร้า........................รุงรัง
งำเงื่อนคุกคุมขัง..............................ขื่อไข้
ตอกตรวนอนิจจัง............................จมจ่อม
มีลาภเสื่อมลาภไซร้........................สุดสิ้น อนิจจา
ละโมบคุคว่ำแคว้น........................แดนดิน
ระบอบแบ่งกันกิน.........................กร่อนไส้
หลงชูเชิดกังฉิน.............................ชนชื่น ชอบแฮ
ล่มขื่อแปหมดไซร้.........................หมดสิ้น ธรรมนูญ
(โกรธ)
เพลิงโทสะรุ่มร้อน..........................ลนลาน
เผาแผดกมลมาน..........................มอดไหม้
ประหนึ่งปลาสปราณ......................ปลงปลิด
แรงฤทธิ์โลมลอบไล้.....................รูปร้าว รอนรอน
ศีลสั่งสมสุดสิ้น................................สูญสลาย
ผิวผ่องผันพรรณผาย....................แผดเผ้า
ธรรมสถิตย์สะเทือนคลาย.............คลาดเคลี่อน
ส่ำสัตว์สบโศกเศร้า......................เศิกเสี้ยม ทรวงแสลง
(หลง)
เหลิงรูปเลยรื่นรื้น...........................ลุ่มหลง
เหลิงลาภยศขื่อคง...........................เครื่องค้ำ
เหลิงสิทธิ์ดั่งดำรง............................ดาษดื่น
เหลิงก่อกรรมกราวกล้ำ................กู่ก้อง พสุธา
ลืมเสรีลับแล้ว...............................ฤๅเรา
หลงยึดแต่ตัวเอา........................เอ่ยอ้าง
ไผอื่นสิทธิ์เสียงเขา.......................ขืนข่ม
ตัวตู่ตัวกูง้าง................................เงื่อเงื้อม งมงาย
-*-
ตรองนรคติตั้ง..............................เตือนตน
แยะแยกระยำยล.........................เยี่ยงอ้าง
กรรมกิจผิดชอบผล......................ผลิช่อ เชยแฮ
บุญบาปแบบอกสร้าง....................ส่อเสี้ยม สันดาน
18 เมษายน 2553 23:38 น.
ปลายตะวัน
อันไอพี เลขนี้ มีความหมาย
เป็นปมคลาย ตัวตน ว่าคนไหน
แม้นทำชั่ว ตัวแจง สำแดงไว้
ระวังให้ ดีเถิด เกิดอับจน
แม้นถือตัว ว่าท่องไป ในไซเบอร์
อย่าฝันเพ้อ ใครใคร นั้นไม่สน
มีใบ้บอก เบิ่งตา อย่าวกวน
คราวอับจน เป็นหมายรัด ไว้มัดตัว
อยากจะรู้ นามแฝง แสลงเลศ
ทำอาเพศ อึดอัด อุบาทว์ทั่ว
พึงรู้ได้ ด้วยไอพี ที่พันพัว
จะรู้ตัว ตนแน่ แท้จริงใคร
ถึงจะซ้อน นามกร แล้วซ่อนเร้น
ก็ยังเห็น เต็มตา ว่ามั่วไหม
ดูแล้วขำ ตื้นเขิน เกินอะไร
แถไปได้ มุกกำถั่ว มั่วสิ้นดี
*ทุกครั้งที่เรา โพสต์ข้อความ
ไม่ว่าจะล๊อกอินหรือไม่ล๊อกอิน
จะเป็นสมาชิกหรือไม่
ระบบจะสร้างหมายเลขไอพีแอดเดรสนี้
ขึ้นมาทุกครั้ง (IP,IP Address)
ซึ่งหมายเลขไอพีแอดเดรสนี้
จะผูกพันกับหมายเลขโทรศัพท์
หรืออุปกรณ์ต่างๆที่เราใช้
เชื่อมต่ออินเตอร์เน็ตในขณะนั้น
ดังนั้น
ทุกครั้งที่เข้าสู่อินเตอร์เน็ต
เจ้าหน้าที่สามารถสืบรู้ได้ทันที
ว่าเราไปไหน แล้วทำอะไรมาบ้าง
ระวัง!!! ตาวิเศษเห็นนะ
อย่าทำผิดกฎหมายก็แล้วกัน เตือนแล้วนะ
18 เมษายน 2553 05:40 น.
ปลายตะวัน
ยลสยามยามสะอื้น......อึงดิน
ทุกข์เทวษธรณินท์......ท่วมท้น
โสตสดับศัพท์ยิน.......แยงยุ
ถุยถ่อยผรุสวาทล้น........เล่นลิ้น ละเลงไฉน
มโนหมองหม่นไหม้.....มืดมน
หลงผิดมิจฉาฉล.......ชั่วช้า
บังบุญบ่มบาปบน......นรภพ
ปลุกปั่นระบอบบ้า......บอดใบ้ บำเรอ
สื่อไทยสื่อเทศทั้ง.......สากล
เผยแพร่แผ่ผองผล......เพลี่ยงพล้ำ
พวกไผไพร่พาลพล......เพียงผ่อ เห็นเฮย
ฤๅตะแบงคอกค้ำ.......ครอกเคล้า ขังใจ
เบิกผัสสะกว่ากว้าง......กว่ากำ
เห็นเท่าทันกระทำ.......เที่ยงแท้
มีสติบ่ถลำ..........ไถลต่อ ตามนา
สมชาติสมภพแม้.......แม่นแม้น นรชน
-ปลายตะวัน-
๑๘ เมษายน ๒๕๕๓
27 เมษายน 2551 07:53 น.
ปลายตะวัน
วังวนวนว่ายเวิ้ง.......เวียนวน
ราวรักหลงร้อนรน.....รวดร้าว
ปวดปร่าแปลบปะปน...เปื้อนแปด
โอ้อุระระอุอ้าว........อบอ้าวอุราสลายฯ
ละเมอเผลอเพรียกน้อง...ละเมอหา
ลัดไล่ไต่เมฆา..........ปะเจ้า
เพียงมอบปรารถนา.....เพียงหนึ่ง
เพียรพบเพียงเพื่อเว้า....ว่าเร้ารักรอนฯ
แล้วเจ้าลวงรักให้..........สุมทรวง
ห่อนพบรักในดวง.......จิตเจ้า
แหลกแล้วแหลกรักลวง..ใจแหลก
สุดแทรกโศกรุมเร้า......หลบหล้าเร้นหายฯ
สุดแสงแห่งฟากฟ้า......ตะวันฉาย
สุดรักสิ้นมลาย..........แหล่งหล้า
สุดแล้วสุดเกินหา.......ให้พบ รักนอ
สิ้นรักสิ้นที่ถ้า..........ที่ถ้ารอมาฯ
ปลดปล่อยลอยลิ่วแล้ว....หัวใจ
เปิดปะอิสระใน.........ภพพื้น
พรากแล้วพรากสิ้นไป...ให้สุด สิ้นนา
พรากบ่สุดสุดจะฟื้น.....เฟื่องฟุ้งมโนไฉนฯ
ดั่งพบทางแพร่งพื้น....แห่งวิถี
รักแพร่งแบ่งฤดี.......ดับได้
หากรัตติกาลมี........แสงส่อง สาดนา
ยังย่อมยังหาให้.......พบพื้นสัญจรฯ
กอบกำลังจิตนี้.........ประคองตน
โรยเรี่ยวแรงผจญ......โศกเศร้า
ยังพอยึดโยงหน........โหนแห่ง
ลิงโลดหลุดแรงเร้า.....รักร้าวรุมทรวงฯ
-ปลายตะวัน-
๒๗ เมษายน ๒๕๕๑
หน้าส่วนตัว
4429
