22 ตุลาคม 2545 14:45 น.
ปลาทูสามเข่ง
ท้อเสมอ ..เวลาร้อน ..ใจหุบชื่น
เก็บสะอื้น ตื้นพื้น ...กักกรงขัง
ทะเลเย็น ..สาดน้ำ ..หลุดเวงวัง
ส่งเสียงดัง ..สั่งใจ ให้ยิ้มเย็น
ทุกนาที ..ผิดหวัง คลายพังหมด
ทะเล ..ลด กรดร้อน ให้ใจเห็น
ธาราน้อย คล้อยตาม ช่วยลอยเลน
ร้ายหมดเด่น ..เพ้นเดิน เหินสัญจร
สัมผัสจิต ถ่ายทอด ทะเลใส
ทะเลใจ ..ห่วงหา ชุบเหงื่อสอน
ลอยผิดหวัง ลอยเรื่องร้าย กัดหลายปอน
ทั่วสิงขร เฝ้าฟ้อน อ้อนทะเล
จบเรื่องราว ..เวหา ช่วยผิดหวัง
ถ่ายทอดฟัง หลังใจ ที่มืดเห
ปิดเนื้อเรื่อง เปลืองร้าย หมดโลเล
เพราะทะเล เพราะเธอ ..ช่วยดับจน
----------------------------------------------------------------
ทะเลดับกลิ่นร้าย ..........คลายเหงา
คอยช่วยหทัยเดินเบา .......ห่างว้าง
ฤทธิ์เรืองส่องแสงเรา ........ระรื่น ลอยลำ
ทุบกล่องคิดปิดทาง..............ถล่มได้นำเดิน
21 ตุลาคม 2545 18:54 น.
ปลาทูสามเข่ง
ไม่ได้จงใจ ...แม้แต่น้อย ที่จะทำผิด
แสดงละคร ตบตาปิด ...ไม่ใช่เลยนะ ..ไม่ใช่
จะโทษใคร ก็ไม่ได้ ..เพราะว่าเราพรั้งผิดไป
แก้ตัวใหม่ สายเกินไกล ..แหงนคิด หลังลายเลือน
ขออภัย บ่นซ้ำแล้ว คำซ้ำเล่า
ไหงละเรา ผิดทุกครั้ง พลาดไปเฉือน
อย่าเลยเงียบ หุบปาก ..ใจมันเตือน
เธอคงไม่อยากแปดเปื้อน บุกหน้า ...มายกอภัย
นาทีนี้ ตรงนี้ ไม่รู้จะทำไงดี ที่จะเริ่มหัวเราะ
เธอเมินเหมาะ เชิดฉัน หลีกหน้า ไปจนที่ใหม่
.............. ก็ได้ ..งั้นฉันจะยอมเป็นฝ่ายไป
ไม่ขออภัย ..ไม่ขอเริ่มต้นใหม่ ...จบกัน
21 ตุลาคม 2545 17:48 น.
ปลาทูสามเข่ง
ปั้นเมฆปุย ..ตามท้องฟ้า ที่ลอยล่อง
กระโดดย่อง ...พกเครื่องมือ ..ตามแบบหมาย
จะปั้นเมฆ ...หลากวิธี ..น้ำฝนพลาย
หยิบแสงใจ ..ฉีดปั้น ...ให้เป็นตัว
สกิดฟ้า เป็นBackground ข้างหลังหน่อย
ปั้นแต่งพลอย ..สอยเมล็ด ..ดาวใส่มั่ว
ดินน้ำมัน จับ-จับปั้น ..ครั้นพันพัว
ผสมรัว ..แต่งแต้ม เติมแสงไฟ
ฟ้าผ่าคั้น ..อย่ากลัว สุดเสียงแหบ
เสียงดังแสบ แปรบจิต ขวัญลอยไหว
ปั้นเมฆน้อย ขาวดาว พราววาวไพร
อีกไม่ไกล ปั้นเมฆนิด เป็นดั่งตัว
ออกแบบเมฆ เป็นตัว ม้าขาวปีก
บินหลีก-หลีก ประดับ ประทับฝัน
ปั้นเมฆน้อย อย่ากลัวเกรง ประณีตมัน
สู่อิสระ ..สำเร็จพลัน แสงเรืองดาว
21 ตุลาคม 2545 16:50 น.
ปลาทูสามเข่ง
น้ำทะเล ..เค็มมากน้อย ..ยังยอมได้
แต่ถึงใจ ..ผลาญเค็มเกลือ ..ไม่เหลือหวาน
ไม่เผื่อแผ่ ..ความอ่อนโยน ..น้ำตาลลาน
เค็มเกินสาน ..เชื่อมเหล็ก สกัดมัน
อันว่าเกลือ น้ำปลา ..ยังหวานกว่า
ทะเลคราม ..ยังอายหน้า คว้านปิ๊บหัน
เค็มที่ใจเค็มไป ..อย่าแบ่งปัน
คนรอบพลัน ..รัศมี ..ตัองรับเค็ม
20 ตุลาคม 2545 22:43 น.
ปลาทูสามเข่ง
เกลียวคลื่นเชอะ ..! จะพัดแรงขนาดไหน
ปาดพาดทราย ..กระทบโขด ..พื้นกายหิน
น้ำจะใส ..บางเบา ..เหนือบนดิน
ทรายระริน ..รื่นไหล จังหวะกัน
หยิบไม้ใหญ่ ..เป็นสัน มาขูดขีด
ทรายเปียก-เปียก ไล่ละเอียด ..ไม้จัดสรร
วาดลวดลาย .. จารึก ..เป็นวัน-วัน
สลักว่า ..ทะเลครามส่องตะวัน ..ครั้นดวงเดือน
อีกไม่นาน ..นักหนา ..อักษรหาย
..ทะเลปาด คลาดพื้นทราย ..กระทบเฉือน
อักษรหนา หรือบางไร เปื้อนแลเลือน
ขุดเขียนไปก็เหมือน ..พื้นทรายเปล่า ...คราวอยู่ดี
สู้ทะเล ..โหมหักหนาว บ่ได้หรอก
แม้จะปอก ..กาวขาว ติดลงสี
ทะเลใส นวลรื่น ..พื้นก็ตี
นานวิธี ..จารึก ..ชั่วนิรันดร์ ..