10 ธันวาคม 2545 17:42 น.
ปลาทูสามเข่ง
ณ ตอนนี้กลีบดอกออกเพ่งสีสด
เปร่งงามงดอดแข่งหมู่คู่ผีเสื้อ
ดอกตะวันแรงเร่งเก็บจับสัตเรื่อ
มิอาจเอื่อความเด่นดีพลีออกตัว
รพีจ้องดอกตะวันที่กล้าเก่ง
บรรเลงงามรจิตเอกท่ามทุ่งทั่ว
สง่าผ่องอองระยิบสัตว์พันพัว
สุริยาหน้ามืดมัวกำจัดมัน
ดูดกลืนกินกัดเกาะสีออกร่าง
ตลอดทางตลอดวันรพีขัน
กระโดดงับดับรัศมีดอกตะวัน
ต้องตัวพลันเหี่ยวเฉ่าเน่าตะวันทาน
ครั้นแสงฟ้ามืดลงอัมพรลับ
ตะวันกลับทิ้งไม้น้อยสะอื้นสาน
ทานตะวันไม่อาจเก่งดั่งครั้งวาน
เหตุใดกาล ณ บัดนี้ เปลี่ยนรูปลง ?
8 ธันวาคม 2545 00:24 น.
ปลาทูสามเข่ง
ได้โปรดก้าว มาบอกครั้ง กระซิบหู
ว่าชั่วครู่ ก่อนหน้านี้ มายาเคลิ้ม
ที่เธอบอก ว่าจะจาก โกหกเติม
มีความเดิม ยังรักกัน ....จริงไม่จริง ?
ฉันคงเมา ความผิดหวัง ดื่มมาเยอะ
เลยสะเออะ มาฟังเธอ ..พูดลาทิ้ง
หูฉันฝาด ..ขี้หูมาก แหว่งถูกยิง
ฟังชาวบ้าน ..นินทาอิง หูเลยตาย
ใช่ไหมละ ? ใช่ไหม ..พูดฟังหน่อย
อย่าให้คอย อึดอัดใจ ไร้ความหมาย
บอกมาสิ ..ว่าโกหกค เรื่องได้ลาย
ใจฉันวาย ..ถ้าว่าจริง ...คงล้มลง
ไม่จริงนะ ..ไม่จริงเนอะ ไม่จริงแท้ ?
ใจอ่อนแอ ..อยากกรีดร้อง ตามประสงค์
ถ้าได้ฟัง คำว่า + ..จริง.. + ผ้าขาวธง
โบกสะบัด ..คุกเขาลง ...อยากหายไป
ยังยืนตรง ถามเธอ อยู่แบบนี้
ทั้งที่รู้ เห็นเธอมี ใครคนใหม่
แต่ตัวฉัน .. จิตใจฉัน ..เชื่อตาไม่
บอกมาสิ ...พูดจากใจ ..ว่าไม่จริง
5 ธันวาคม 2545 14:36 น.
ปลาทูสามเข่ง
+ ฟองอากาศ ดูสิลูก ที่ลอยล่อง +
เสียงพ่อก้อง พร้อมกับชี้ ..ฟองโป่งใส
+ พ่อจะเปา ..ให้เห็นนะ ลองมองไป
เคลื่อนไม่ไว แต่งดงาม ..น่าจับตา +
ฟองสบู่ ที่พ่อเปา ได้ล่องสูง
พร้อมกับจูง ฟองน้อย - น้อย ที่ลอยหา
ลอยเคียงกัน รอยยิ้มพ่อ ก็ตามมา
พลางชี้ฟ้า ที่ฟองใส ได้บินไป
+ มองดี - ดี สังเกตดู นะลูกรัก +
สองพ่อลูก มองสักพัก เพ่งฟองใหญ่
ฟองใสนั้น ได้กลับแตก สลายไป
เหลือแค่เพียง ฟองน้อยใกล้ ..อยู่ฟองเดียว
+ อย่าตกใจ ..มันแค่แตก ทิ้งกายล้า
เหลือแค่ใจ ..รอการมา เกิดอีกเที่ยว
แต่เที่ยวนั้น คงไม่พบ ฟองน้อยเชียว
ปล่อยให้ฟอง น้อยนี้เดี่ยว เพียงลำพัง +
พ่อพูดต่อ พร้อมกับเปา ฟองต่อไป
ฟองลอยไกล แต่ไม่นาน ก็แตกพรั้ง
แตกเรื่อย - เรื่อย ไม่มีท่า จะอยู่ยัง
ลูกมองตาม คอยจะฟัง พ่อเอ่ยมา
+ รู้ไหมลูก ..อีกไม่นาน พ่ออาจคล้าย
ฟองใบใหญ่ ที่สลาย ทิ้งลูกหนา
ไม่อาจอยู่ ดูแลลูก จนจบครา
ปล่อยลูกยา สู้คนเดียว ..เวลาวัน
บทเรียนพ่อ เพียงอยากบอก ลูกฟังไว้
แก้วดวงใจ ที่พ่อรัก ผูกพันฝัน
พ่อเป็นเหมือน ฟองสบู่ ที่จบพลัน
แต่ดวงใจ ..อยู่คู่กัน ไม่ห่างตัว
บอกพ่อไหม ว่าลูก จะไม่ท้อ
เวลาพ่อ ไม่อยู่ดู จนหมดทั่ว
อย่าหวั่นนะ ใจพ่อข้าง ลูกอย่ากลัว
ความมืดมัว ..ช่างมัน ต้องสู้ทน +
พ่อพูดจบ พลางลูบหัว แล้วยิ้มให้
ลูกคิดไป กลั้นน้ำตา หลากครั้งหน
บอกรักพ่อ ก็อาย ..ต้องฝืนทน
แล้วตอบกลับ ใจร้อนรน + คะ ...ได้เลย +
4 ธันวาคม 2545 17:30 น.
ปลาทูสามเข่ง
เสียงไก่ขัน เอก อี เอ๊ก เอ๊ก หลากหลายครั้ง
สัณญาณดังหมายความว่าถึงเช้าวันใหม่
แต่ตัวฉันกับนอนหลับบนเตียงทุกทีไป
มีคนปลุก เขย่า - เขย่า เท่าไหร ...ก็ไม่ยอมตื่นสักที
มีหลายคนลองเอาน้ำมาสาด ตั้งหลายลิตร
ก็ยัง ZzZZzzz ไม่มีฤทธิ์จะตื่นอยู่แบบนี้
อาสาสมัคร ..ก็พลอยล้าลงไปทุกที - ทุกที
ฉันก็ยังนอนอยู่ดี ....เฮ้อ ...เหนื่อยใจ
ในตัวฉัน ที่หลับก็กำลังเคลิ้ม ...
ฝันว่าเธอมาเติม นำดอกไม้หอมส่งเข้าให้
ฝ่ายฉันก็เขิน ...อาย หน้าแดง เข้าไป - เข้าไป
ฝันอยู่แบบนี้ซ้ำ - ซ้ำไม่รู้เท่าไหร ..แต่ก็ไม่เบื่อนิหน่า ..
แหม่ะ ...เห็นเธอในฝันยิ้มน่ารักส่งให้
ตัวฉันก็ค่อย - ค่อยลอยไป เหมือนคนบ้า
นี่แหละ ..ที่ฉันกำลังฝันจนไม่ยอมตื่นขึ้นทุกเวลา
ก็เธอดันมาอยู่ในฝันฉันทำไมล๊า ....ต้องโทษเธอคนเดียว ..
3 ธันวาคม 2545 17:41 น.
ปลาทูสามเข่ง
มากกว่านั้น ...มากกว่าเจ็บ เกินจะขอ
มากกว่านั้น ...มากกว่าท้อ เป็นไหน - ไหน
มากกว่านั้น คือสายตา เย็นชาใจ
สายตาที่ ..เกินรับไว้ได้ จากตัวเธอ
เดินผ่าน - ผ่าน ก็เหล่ตา อยู่ห่าง - ห่าง
เดินผ่าน - ผ่าน ก็มาคราง ไล่เสมอ
เดินผ่าน - ผ่าน ก็ทำหน้า เหมือนละเมอ
โปรดเก็บสายตาสองดวง อย่าเสนอ ให้เห็นกัน
รู้ไหม ..ใจ มันร้อนรน อยากจะร้อง
รู้ไหม ..ใจ เกลียดการมอง อยู่อย่างนั้น
รู้ไหม ..ใจ เกือบจะทรุด มาไหวหวั่น
ทุกคืนวัน เฝ้าขอฟ้า ให้เธอดี
อธิษฐาน อยากให้เธอ ลองยิ้มหวาน
อธิษฐาน ละสายตา ที่ข่มนี้
อธิษฐาน ลบสายตา จบซะที
อย่าทำอยู่อย่างนี้ ...ใจฉันมันปวด ..ที่เห็นมัน
เจ็บกว่าแผล ..คือดวงตา ที่ร้าวลึก
เงียบแอบลับ แต่แรงกึก เวลาหัน
อสรพิษ ที่คอยซุ่ม ส่งถึงกัน
เปลี่ยนได้ไหมสายตาแบบนั้น ..หัวเราะแทนเถอะนะ
+... ฉันขอร้อง ...+