24 กุมภาพันธ์ 2546 16:33 น.
ปลาทูสามเข่ง
.... ฉันไม่ใช่คนอ่อนแอน้ำตาตื้น
แล้วก็ไม่ ใช่คนอื่น ห่างไกลเขา
ไม่เคยฝืนร้องไห้ที่เป็นเรา
สุดจะเดา เธอคิดว่า ฉันเป็นไร
.... ขอโทษนะที่แสดงความเข้มแข็ง
การอ่อนแรงไม่ใช่ฉันโปรดจำไว้
มีเรี่ยวแรง ..ก็ไม่ใช่เยอะกว่าใคร
แต่ฉันนั้น...มีหัวใจ เพื่อบางคน
.... ท้อแท้บ้างอาจแสดงแค่ส่วนฉัน
ตัวเรานั้น ผิดบ้าง ก็บางหน
แต่หัวใจไม่อ่อนแอกับรักคน
ไม่เคยปนการเสแสร้งเพื่อให้เธอ
.... อาจทำตัวเข้มแข็งกับภายนอก
แต่ขอบอกว่ารักเธอรักเสมอ
รักของฉัน ที่มีให้ ไม่ปรนเปรอ
มีให้เธอ คนเดียว ทั้งหัวใจ
22 กุมภาพันธ์ 2546 23:29 น.
ปลาทูสามเข่ง
......... ดาวจะตกทางด้านทิศไหน
หรือส่องสว่างไกล - ไกลไม่ค่อยเห็น ...
ตอนกลางคืน ..แสนหนาว ดวงจันทร์เย็น
ตอนกลางวันยังลำเค็ญ กับความร้อนที่ถูกตัว
..... ... ความทุกข์ขอให้มีเท่านั้น
วันที่ดวงจันทร์ ปล่อยความหนาวจนทั่ว
วันที่อาทิตย์ส่องแสงกล้า หน้ามืดมัว ..
ทำให้ใจ - กาย ร้อนแรง - มืดสลัว ..แค่วันนั่นวันเดียว
..... ... อย่าให้มีอะไรมากั้นความสูขต่อจากนี้
ขอให้วันหน้าที่มี .. ทำให้ใจไร้พื้นที่เปล่าเปลี่ยว
ลดความชื้น เสริมความอบอุ่นเป็นเครื่องยาเยียว
ขอให้มิตรภาพ ไม่โดดเดี่ยว มีความหวังต่อไป
...... ... ถ้าจะมีวันที่หนาวเหน็บอีกครั้ง
ก็จำไว้ว่า เธอได้พลังจากเพื่อน ไม่ว่าอยู่หนไหน
อย่าให้ระยะทาง เป็นปัญหาของคนมีหัวใจ ..
มิตรภาพ สัญญาว่าจะเดินต่อไป ..ไม่หยุดแน่นอน
11 กุมภาพันธ์ 2546 20:08 น.
ปลาทูสามเข่ง
... ไม่ขอเป็นดาราลอยข้างจันทรา ...
ไม่ขออยู่กลางเวหาขอแค่ข้างล่างได้ไหม
ขอมองดวงจันทร์ห่าง - ห่าง ระยะไกล
.. ไม่อยากเป็นจุดเด่นใคร ..ตอนเป็นดาว
... กลัวเมฆจะสงสัยระแวงใจของฉัน ...
กลัวพระจันทร์รังเกียจ ..เวลาฉันอยู่กลางหาว
ขออยู่บนพื้น ..สละจากการเป็นดวงดาว
มองเธอพระจันทร์พราว ..กับเมฆขาวอยู่ด้วยกัน
... ไม่อยากเป็น คนที่สามของใคร ..
พระจันทร์ กับ เมฆ อยู่ใกล้ ช่วยกันฝัน ..
ฉันบนพื้น ขอมองเธอนะ พระจันทร์ ..
แม้จะไม่มีวันนั้น ..วันที่ฉันเป็นเมฆ ..ครองใจเธอ
... ขออยู่บนพื้น ..ไม่ขอกลับไปที่เดิม ..
ใจยังไม่อยากเคลิ้ม ..เปรอะน้ำตาที่ล้นเอ่อ
น้ำตาดาว ..คงไม่มีความหมายสำหรับใจของเธอ ..
เพียงฉันคนเดียวที่ละเมอ รักพระจันทร์ข้างเดียว ..
10 กุมภาพันธ์ 2546 17:59 น.
ปลาทูสามเข่ง
.. รู้อยู่แก่ใจ ของที่ให้ไม่สำคัญ ..
ของธรรมดา แต่ตัวฉัน ..ยังดื้อดันจะทำให้
วันความรักทั้งที .. ก็ขอเปิดเผยหัวใจ
แม้ว่าถึงยังไง ..ของนั้นคงลงขยะอยู่ดี
.. ไม่เป็นไร สำหรับสิ่งที่ให้ในส่วนลึก ..
แม้ว่าเค้าไม่ระลึกว่ามันสำคัญไปกว่านี้
แต่ก็สุขใจ ..ทำในสิ่งที่รัก ..ใจเปรมปรีดิ์
ถึงใจเธอจะไม่มีฉันไปกว่าที่มี ...ก็แล้วแต่เธอ
.. จะให้ขนมหวาน ที่ตั้งใจทำ ..
เธอไม่กิน ฉันคงไม่ล้ำไปฝืนใจให้เวลาเก้อ
แต่ก็รู้ไว้ ..สิ่งที่ให้เธอมาทุกครั้งที่พบเจอ
ไม่ใช่ให้รังเกียจเสมอ .. สิ่งที่ฉันให้เธอ
... ให้ด้วยใจ ... ....
7 กุมภาพันธ์ 2546 19:05 น.
ปลาทูสามเข่ง
อยากจะหายใจตอนนี้ให้เยอะๆ
เพื่อนถามเถอะ สูดน้ำมูก ..กันเปรอะเสื้อ ?
... เปล่าหรอก .. ฉันตอบ อย่างเสียงเคลื่อ
ก็แค่เผื่อ ..ตอนนั้น(....)เมื่อ ..ถึงเวลา
หายใจเข้า .....เก็บ - เก็บกักเข้าไป
ออกซิเจนที่รั่วไหล ต้องรักษา ..
สารคาร์บอนก็ซับเข้า ... งกนิดนา
.... โบราณว่ากันไว้ดี เผื่อเวลา
.... ขาดหายใจ
ที่หายใจ ..เยอะไว้ไม่ไรหรอก
ก็แค่กรอกลมไว้ ..หรือสงสัย ..?
เหตุผลนะ ...พอเจอเธออยู่กับใคร ..
ฉันคงอึ้งและ ..หยุดหายใจ ...
.... ขาดอากาศตาย ..แน่เลยเธอ
หน้าส่วนตัว
1028
