24 กันยายน 2545 16:04 น.
ปลาทูสามเข่ง
หนาวเหรอจ๊ะ มะมานี่ จะคลายหนาว
อะ..ดาวพราว มองสิ จะให้ส่อง
เอะ..คล้ายๆ มันโอบกอด มองด้วยกล้อง
ดาวสวยสอง ประคองกัน ลอยต้านภัย
ดื่มไหมละ..?? หยดน้ำอุ่น น้ำคลายหนาว
น้ำ...ร้อนเกรง จะเกาปาก อดสวยใส
นี่น่ะ..!!อะ ผ้าคลุมห่ม เป็นเพื่อนไง
คนดีจ๋า..ยังหนาวไหม เดี๋ยวคลายเอง
ลมหนาวพัด หนาวเหรอ? เดี๋ยวรอก่อน
อะจ๊ะ..รับ โอบกอดหน่อย จะถูกเผง
มะ..สิจ๊ะ ถ้ายังหนาว อย่ากลัวเกรง
พร้อมบรรเลง ดนตรี ให้เธอฟัง
ยังหนาวเหรอ? ใช่สิ ฝนมันตก
มะ ..กางร่มพก พร้อมโอบกอด มาปลูกฝัง
ยังหนาวไหม ฉันจะคลาย ให้กำลัง
อะ..นี่พลัง ต้านภัยหนาว จากฉันเอง
24 กันยายน 2545 13:13 น.
ปลาทูสามเข่ง
ส่งสายตา วิงวอน ขอความเห็น
เศษเหลือเดน ซากอาหาร ที่ค้างอยู่
หมาน้อยหนึ่ง อ้อนวอน ขอความเชิดชู
คนส่งสายตารับรู้ ไม่ให้ แล้วทำไม
เดินเร่รอน ว้าเหว่ ไร้ที่พึ่ง
มีคนเพียงหนึ่ง ในล้าน ที่เข้าใกล้
อะ...เศษมด ฉันให้ กินเข้าไป
เฮ้อ..ความเห็นใจ ของคน น่ายินดี
ผ่านคืนหนึ่ง แสนทุกข์ น่าสงสาร
อยากกินของที่มันตระการ แต่ว่ามัน..คงไม่มี
วันวันเดิน ถูกเหยียบ มิอยู่ที่
จะกี่ปี ที่จะมี ใครเห็นใจ
พอเหอะเรา เป็นเพียง หมาตัวหนึ่ง
เฝ้าคิดถึง เจ้าของ ที่รักไม่
อย่าใฝ่สูง เลยเรา อย่าคิดไกล
เพราะยังไง เราก็หมา เพียงหนึ่งตัว
24 กันยายน 2545 10:34 น.
ปลาทูสามเข่ง
บริการ คุณได้ ส่งถึงที่
ด้วยความยินดี ยิ้มรับ โค้งเข้าใส่
แต่...เราทำให้แล้ว แล้วเงินละ จะว่าไง?
อย่าติดเลยนะท่านผู้ใหญ่ เราเหนื่อยแล้ว ก็ขอคืน
ซัก-อบ-รีด ยินดีที่จะ ต้อนรับเธอนะ
ส่งมาเถอะ ผ้าผืนนั่น อย่ามัวฝืน
ส่งมาดีๆละ มามะ อย่าตัวกลืน
เดี๋ยวชักปืน มาขู่ ให้รู้กัน
เราทำได้ แม้คราบ สิ่งไหนๆ
เรารับได้ แม้กลิ่น จะเหม็นชวนให้ฝัน
เรารับได้ แม้รีดแล้ว จะไม่เรียบติดๆกัน
แต่เหมือนใยผ้านั่น คล้ายคุณและฉันที่ผูกพันธ์
++++มันจึงติดดังเดิม
แต่เมื่อไหร ที่คุณไม่ต้อนรับ
หรือเรียกอีกอย่างว่านะ ไม่เปิดรับรักฉัน
ฉันก็ช่วยไม่ได้ เราไม่เหลือความแบ่งปัน
ซัก-อบ-รีดของฉัน ได้ถึงคราวปิดกิจการ
22 กันยายน 2545 13:59 น.
ปลาทูสามเข่ง
เหตุผลหนึ่ง..ที่ยากค้น..เป็นคำพูด..
เหตุผลหนึ่ง...ที่ยากหา..คนเอ่ยได้..
เหตุผลหนึ่ง...ที่ยากคาย..เพราะ..อะไร ?
เหตุผลหนึ่ง...ที่...ไม่กล้าค้น ถึงเรื่องจริง..
เพราะว่าคิด...หาข้ออ้าง...มาปิดบัง..
เพราะว่าคิด...หาพลัง..มาเตรียมปิ้ง..
เพราะว่าคิด..หา..ความกล้า..ที่จะเอ่ยเป็นเรื่องจริง...
เพราะว่าคิด..สำเร็จแล้วสิ..ขุดมายา มาหลอกลวง..
แต่คงไม่..สำเร็จ..ตามที่หวัง
แต่คงไม่..มีกำลัง คลอบล้อมควง
แต่คงไม่..มีมายา มาคอยหวง..
Because...การเก็บตวงความปิดบัง...ไม่มีในโลกจริง..
21 กันยายน 2545 15:58 น.
ปลาทูสามเข่ง
....ในจิตใจ.....
....ระยะเวลานี้..ที่ถูกถอน..ความว่างเปล่า..
.....ระยะเวลา..ที่ความเหงา..ต้องเดือดร้อน...
.....ระยะเวลา..เพียงชั่วครู่ที่..ความเศร้า..กลับไปนอน
.....เป็นระยะเวลา...ที่ขอวอน แม้...จะน้อยก็ตาม
....นาทีนี้..ตรงนี้...เวลานี้..
... จะมีสิ่ง..ที่ต้องปัดฝุ่น...แก้ไข..กระโดดข้าม..
....ต้องรีบเร่ง...เวลาเหลือน้อย...ใจตูมตาม..
....เพราะความอ่อนแอ..มันพยายาม..จะถล่ม..ข้าม..กำแพงมา
......โลก.......
....at the moment ..ที่น้อย..ในโลกจริง..
....at the moment ..ที่ต้องวิ่ง..กับ..วันเวลา..
....at the moment ..ที่ไม่คอย..นาฬิกา..
....ชีวิต..ทุกสิ่งที่พึ่งพา....ต้องรีบเร่ง..ก่อนจะสายไป..
.....ความหมายของเรื่องเล่า....
แค่สะท้อน...ความจริงที่ถูกเฝ้า..กักกั้นไว้..
ก็...โลกจริง...ต้องแข่งกับความปวดร้าว...ที่กว้างใหญ่..
ระวัง...
จะสายเกินไป..ก่อนที่...ความล้าจะรุกราน
หน้าส่วนตัว
581
